Michiaki Takahashi: Ο Ιάπωνας ιολόγος και το πρώτο εμβόλιο για την ανεμοβλογιά

Ο Ιάπωνας ιολόγος Michiaki Takahashi ανέπτυξε το πρώτο εμβόλιο για την ανεμοβλογιά το 1974. Τιμώντας την πολύτιμη συμβολή του στην επιστήμη η Google έκανε ένα αφιέρωμα μέσα από τα γνωστά της doodle.

Ο Michiaki Takahashi (Μισιάκι Τακαχάσι) ήταν ο πρώτος ιατρός που ανέπτυξε το εμβόλιο για την ανεμοβλογιά. Γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου του 1928 στην Οσάκα της Ιαπωνίας. Με αφορμή την συμπλήρωση των 94^ων ετών από τη γέννησή αυτού του σπουδαίου ιατρού, τον τίμησε και η Google.

Ο Michiaki Takahashi σπούδασε ιατρική και απέκτησε το διδακτορικό του το 1954, από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Οσάκα. Ολοκλήρωσε το 1959 το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Ιατρικής Επιστήμης, με εξειδίκευση στην ιολογία και τον ιό της ευλογιάς.

Έπειτα από την μελέτη του για τους ιούς της ιλαράς και της πολιομυελίτιδας, ο Δρ. Takahashi δέχτηκε μια ερευνητική υποτροφία. Ήταν το 1963, για το Baylor College των Ηνωμένων Πολιτειών.

Μεταξύ του 1963 και του 1965 σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Μπέιλορ στο Τέξας. Έπειτα συνέχισε στο Ινστιτούτο Ερευνών Φελς του Πανεπιστημίου Τεμπλ της Πενσυλβάνια.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στις ΗΠΑ, είχε την δυσάρεστη εμπειρία να παρακολουθεί τον μεγαλύτερο γιο του, που υπέφερε από ανεμοβλογιά.

Τι είναι η ανεμοβλογιά

Το χαρακτηριστικό της ανεμοβλογιάς είναι τα εξανθήματα και ο υψηλός πυρετός. Τα εξανθήματα εμφανίζονται περίπου 14 μέρες μετά την είσοδο του ιού στον οργανισμό. Μέσα σε κάποιες ώρες σχηματίζουν μια φυσαλίδα με λεπτό τοίχωμα πάνω σε μια ερυθρηματώδη βάση. Μετά από 12 ώρες, η φυσαλίδα γίνεται φλύκταινα και αρχίζει η εφελκίδωση.

Το εξάνθημα προκαλεί έντονο κνησμό (φαγούρα) και έτσι μπορεί να μολυνθεί με βακτήρια και να μετατραπεί σε ουλή. Τα εξανθήματα εξαπλώνονται σε όλο το σώμα, το πρόσωπο, έως και το τριχωτό της κεφαλής. Είναι πιο σοβαρά στο κορμό, τα χέρια και τα πόδια. Η ασθένεια στα παιδιά μπορεί να είναι πιο ήπια.

Όταν όμως προσβάλει ενήλικες, είναι πολύ πιο σοβαρή και στους άντρες μπορεί να προκαλέσει έως και στείρωση. Στους ηλικιωμένους και ανοσοκατεσταλμένους μπορεί να προσβάλλει διάφορα όργανα, όπως τους πνεύμονες. Το αποτέλεσμα είναι το 20-30% να αναπτύξει διάμεση πνευμονία και να οδηγηθεί ακόμη και στο θάνατο.

Αυτό το γεγονός οδήγησε τον Τακαχάσι το 1971 να ξεκινήσει μια έρευνα για την ανάπτυξη εμβολίου κατά της ανεμοβλογιάς. Η έρευνα για αυτή την μεταδοτική ιογενής ασθένεια ήταν εξαιρετικά δύσκολη, που όμως ολοκληρώθηκε το 1973.

Από το 1974 άρχισε να χορηγείται σε χιλιάδες παιδιά και εφαρμόστηκε ευρύτερα ως αποτελεσματικό μέτρο. Το εμβόλιο ήταν τόσο για την πρόληψη των σοβαρών περιπτώσεων της ανεμοβλογιάς, όσο και για την μετάδοσή της.

Μετά από 10 χρόνια χρήσης του εμβολίου, ήρθε πλέον και η πιστοποίηση από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ). Έτσι, το 1984, θεωρήθηκε ως το καταλληλότερο εμβόλιο κατά της ανεμοβλογιάς. Το 1986 το ιαπωνικό Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας το ενέκρινε για πρακτική χρήση σε όλο τον κόσμο.

Το εμβόλιο κατά της ανεμοβλογιάς του Takahashi, ξεκίνησε τότε να χορηγείται σε εκατομμύρια παιδιά σε όλη την γη. Έπειτα από σύντομα διάστημα, άρχισε να χρησιμοποιείται στα παιδιά σε περισσότερες από 80 χώρες.

Το εμβόλιο του Michiaki Takahashi για την ανεμοβλογιά, δεν χορηγήθηκε στα παιδιά στην Ευρώπη που ήταν γεννημένα πριν από το 1985. Έτσι, πολλοί, εάν όχι όλοι, από τους ενήλικες άνω των 37 ετών σήμερα έχουν νοσήσει. Μια μεγάλη έξαρση της νόσου στην Ελλάδα και την Ευρώπη ήταν την δεκαετία του 1980.

Ο Μιτσιάκι Τακαχάσι έμεινε στην ιστορία αποτρέποντας κάθε χρόνο εκατομμύρια περιπτώσεις ανεμοβλογιάς στα παιδιά. Επίσης, είναι και γνωστός για την εξασθένηση του ιού της ανεμοβλογιάς ζωστήρα, με την παραγωγή του εμβολίου Όκα.

Δίδαξε για πολλά χρόνια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Οσάκα από όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Για το πολύτιμο έργο του έλαβε μια σειρά από βραβεία εντός και εκτός Ιαπωνίας.

Μετά τη συνταξιοδότησή του από το Πανεπιστήμιο της Οσάκα, του δόθηκε και ο τίτλος του επίτιμου καθηγητή.

Απεβίωσε σε ηλικία 85 ετών από καρδιακή ανεπάρκεια, στις 16 Δεκεμβρίου 2013, στην Οσάκα.

Πηγή πληροφοριών: Wikipedia, Google