Χάρις Αλεξίου: Ένα εκτενές αφιέρωμα στην σπουδαία Ελληνίδα τραγουδίστρια

Ένα εκτενές αφιέρωμα και ένα μεγάλο ευχαριστώ, στην Ελληνίδα τραγουδίστρια Χάρις Αλεξίου ή αλλιώς Χαρούλα Ρουπάκα. Που πρόσφατα μας “αποχαιρέτησε” ερμηνευτικά έπειτα από μια λαμπρή καριέρα! 

Με έναν “επίσημο” αποχαιρετισμό σε όλους τους θαυμαστές της ολοκλήρωσε την σπουδαία καριέρα της στο τραγούδι, έπειτα από 50 χρόνια λαμπρής καλλιτεχνικής πορείας!

Από τη Χριστίνα Λαγοπούλου

Βιογραφία

Η Χαρούλα Αλεξίου, η σπουδαία αυτή ερμηνεύτρια, γεννήθηκε στη Θήβα στις 27 Δεκεμβρίου του 1950 και ξεκίνησε το «μουσικό της ταξίδι», 20 χρόνια αργότερα, τη δεκαετία του ’70. Η ίδια αποφάσισε να ολοκληρώσει αυτό το όμορφο ταξίδι και να φτάσει στην «Ιθάκη» της το 2020. Η στιχουργός – τραγουδίστρια,  έχει ηχογραφήσει πάνω από 30 προσωπικούς δίσκους, οι οποίοι έχουν γίνει χρυσοί ή πλατινένιοι. Οι προσωπικοί της δίσκοι περιέχουν πλούσιο μουσικό ρεπερτόριο με διάφορα στυλ μουσικής όπως είναι το λαϊκό, το δημοτικό, το έντεχνο, το ροκ κ.ά.

Οι συνεργασίες

Τα τελευταία 50 χρόνια έχει διανύσει ένα πραγματικά εξαιρετικό ερμηνευτικό ταξίδι πάνω στο ελληνικό πεντάγραμμο. Όλο αυτό το διάστημα έχει συνεργαστεί με μεγάλους μουσικοσυνθέτες και τραγουδιστές, σε συναυλίες και διάφορες μουσικές σκηνές. Κάποιοι από αυτούς είναι: ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ο  Σωκράτης Μάλαμας, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Αντώνης Βαρδής, ο Γιάννης Πάριος, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, η Δήμητρα Γαλάνη, η Βίκυ Μοσχολιού, η Άλκηστης Πρωτοψάλτη και πολλοί άλλοι.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως είναι ένα από τα πιο αγαπητά πρόσωπα του ελληνικού τραγουδιού. Το ύφος και το ήθος της έχει κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια τον κόσμο αλλά και τους συναδέλφους της. Έχει αγαπηθεί πολύ τόσο από τους συνεργάτες της, όσο και από το κοινό της, ιδιαίτερα όσων είχαν την ευτυχία να είναι παρόν σε κάποια από τις συναυλίες ή τις εμφανίσεις της!

Χάρις Αλεξίου & Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Χάρις Αλεξίου & Γιώργος Νταλάρας

Χάρις Αλεξίου & Γιώργος Νταλάρας

Χάρις Αλεξίου & Δήμητρα Γαλάνη

Χάρις Αλεξίου & Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Η πορεία της στο τραγούδι

Αν γυρίσουμε αρκετά χρόνια πίσω, στην δεκαετία του ’70, τότε που πρωτοξεκίνησε τα βήματα της στον δρόμο της μουσικής, θα διαπιστώσουμε πως ο δρόμος προς το μεγάλο όνειρο της (το τραγούδι) δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Ο δρόμος της ήταν ανηφορικός και με πολλές δυσκολίες. Βλέπετε, εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν talent shows.. Υπήρχε μόνο η αναγνώριση του κόσμου και μόνο αυτή μπορούσε να δείξει εάν η κρυστάλλινη φωνή της και το ταλέντο της ήταν αρκετό για να τους κερδίσει.

Το μικρό τότε κορίτσι, με το όνομα Χαρίκλεια, πέρασε δύσκολα χρόνια, καθώς έχασε και τους δυο της γονείς σε μικρή ηλικία. Στην αρχή, «έχασε» τον πατέρα της, σε ηλικία μόλις 7 ετών.

Έπειτα από τον θάνατό του η μητέρα της Ιφιγένεια, πήρε τον μεγαλύτερο κατά 2 χρόνια αδερφό της Γιώργο και την ίδια, και μετακόμισαν στην Αθήνα. Εκεί έχτισαν ένα σπίτι «κομμένο στη μέση», όπως έχει αναφέρει η ίδια. Προσπαθούν να επιβιώσουν και να σταθεροποιηθούν έπειτα από τη μεγάλη δυστυχία που είχαν περάσει. Εκείνη δούλευε ως μοδίστρα και ο αδερφός της έφυγε για τα καράβια, για να μπορέσει να ενισχύσει οικονομικά την οικογένεια του.

Την ιστορία αυτή την εξιστορεί στο τραγούδι της “Η μπαλάντα της Ιφιγένειας” Με στίχους και μουσική της Χάρις Αλεξίου.

Η «σκληρή» Αθήνα, δεν άφηνε την Χαρούλα να κάνει μεγάλα όνειρα για το μέλλον. Επειδή όμως η ίδια είχε καλλιτεχνική κλίση, αποφάσισε να σπουδάσει στη δραματική σχολή όπου και τα κατάφερε. Όταν έπειτα από καιρό ο αδερφός της επέστρεψε από τα καράβια, αποφάσισε να ασχοληθεί με το τραγούδι. Εκείνος ήταν που ανέβηκε για πρώτη φορά στη σκηνή και στη συνέχεια πήρε και την ίδια.

Η Χάρις Αλεξίου με τον αδερφό της Γιώργο Σαρρή

Την περίοδο εκείνη, ο αδερφός της Γιώργος, ξεκίνησε να κάνει επαγγελματικά βήματα στο τραγούδι και τότε του έγινε μια πρόταση που θα άλλαζε την «ζόρικη» ζωή και  της αδερφής του.

Ο Αλέξης Γεωργίου

Ο συνάδελφός του, Αλέξης Γεωργίου τον ρώτησε εάν ξέρει κάποια «καλή φωνή» για να συμπληρώσει το κενό στο μουσικό του πρόγραμμα. Και φυσικά, ο Γιώργος, πρότεινε την αδερφή του Χαρούλα. Η Χαρούλα λέει το πολυπόθητο «ναι» και εμφανίζεται για πρώτη φορά στο κοινό. Εκεί υπήρχαν άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών. Στο άκουσμα της Χαρούλας, το κοινό μαγεύτηκε από τη φωνή της και το όνειρό της ξεκινάει. Τότε εκείνο το βράδυ η Χαρούλα, γίνεται Χάρις. Εκείνη, από τη μία  ήθελε να κρατήσει το όνομα Χαρούλα, καθώς θεωρούσε πως περιείχε μια απλότητα και λαϊκότητα, όμως από την άλλη ήθελε να «αποτραβηχτεί» από τα παλιά και έτσι το Χαρούλα το έκανε Χάρις. Ο άνθρωπος που την πίστεψε, την εμπιστεύτηκε και της έδωσε αυτή την ευκαιρία ήταν ο Αλέξης Γεωργίου. Έτσι, το όνομά του (Αλέξης), ήταν αυτό που το «χάρισε» στην Χαρούλα το νέο επίθετο της, Αλεξίου. Το επόμενο διάστημα γίνεται γνωστή ως Χάρις Αλεξίου και το όνομα αυτό καθιερώνετε!

Οι συνοδοιπόροι στην καριέρα της  ο κόσμος!

Το πάθος και η ψυχή στα τραγούδια της, το εγκάρδιο χαμόγελο της, η επιβλητική και δυναμική της παρουσία στη σκηνή και η μοναδική της διάθεση, ξεσήκωναν τα πλήθη από τις πρώτες κιόλα νότες της ερμηνείας της. Από την Ελλάδα, στην Ευρώπη, την Αμερική, την Αυστραλία, τη Ρωσία έως και την Αφρική, η Χαρούλα ήταν και είναι μέσα στις καρδιές όλων των Ελλήνων!

Η καριέρα της

Πριν από τα 20^α της χρόνια, η Χαρούλα Αλεξίου τραγουδούσε σε συγγενής, αγαπημένα της πρόσωπα και κουτουκάκια. Σίγουρα δεν θα μπορούσε να φανταστεί τότε το μικρό κορίτσι πως θα έφτανε τόσο ψηλά!

Το 1971 σε ηλικία 20 ετών, βγάζει τον πρώτο της δίσκο με τίτλο «Όταν πίνει μια γυναίκα», των Βασίλη Βασιλειάδη και Πυθαγόρα. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει να γράφει μια σημαντική πορεία στο ελληνικό πεντάγραμμο.

Πολλοί μουσικοσυνθέτες, αλλά και τραγουδιστές, μαγεύτηκαν από την ιδιαίτερη φωνή της και έσπευσαν για μια συνεργασία μαζί της. Τα επόμενα δύο χρόνια ηχογραφεί σε 45άρια τραγούδια των Απόστολου Καλδάρα, Γιώργου Χατζηνάσιου, Τ. Βοσκόπουλου και Μάνου Χατζιδάκι.

Το 1972 ο δίσκος “Μικρά Ασία”, των Αποστόλου Καλδάρα και Πυθαγόρα, με τις φωνές της Χάρις Αλεξίου και του Γιώργου Νταλάρα λατρεύεται. Με τραγούδια όπως «Δυο παλικάρια απ’ το Αϊβαλί», «Μαρμαρωμένος βασιλιάς» και «Πήρε φωτιά το Κορδελιό», κερδίζει τις καρδιές. Κυρίως των προσφύγων της Μικράς Ασίας. Είναι ένα μουσικό έργο ιστορικής αξίας που τη δεκαετία του ’70 μπήκε σε κάθε ελληνική δισκοθήκη. Ο δίσκος σημείωσε ρεκόρ πωλήσεων και εντάχθηκε στις “100 Μεγαλύτερες Ηχογραφήσεις του Αιώνα” της MINOS – EMI.

Τα επόμενα χρόνια σημειώνει σημαντική εξέλιξη στον χώρο του τραγουδιού και συνεργάζεται με κορυφαίους στιχουργούς, μουσικοσυνθέτες αλλά και τραγουδιστές. Όλοι και κυρίως καλλιτέχνες όπως ο Μάνος Λοϊζος στάθηκαν ορόσημο στην μετέπειτα καριέρα της. Όλα τα τραγούδια και οι δίσκοι της που ακολούθησαν όλα τα επόμενα χρόνια αγαπήθηκαν από όλους!

Ακολούθησαν ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες, με τραγούδια όπως «ο φαντάρος» και το «Όλα σε θυμίζουν» που ακούγονται μέχρι και σήμερα.

Τα τραγούδια της Χαρούλας 

Το 1986 η Χαρούλα συναντά τον Θάνο Μικρούτσικο και ακόμη μια φιλία γεννιέται. Και οι δύο έκαναν πραγματικότητα έναν από τους σημαντικότερους δίσκους της Χαρούλας Αλεξίου, αυτόν με το όνομα «Η αγάπη είναι ζάλη».

Τον Απρίλιο του 2020 κυκλοφόρησαν “Τα τραγούδια της ξενιτιάς” για πρώτη φορά σε cd, τριάντα τρία χρόνια μετά την ηχογράφηση τους. Ένα άλμπουμ που θα μπορούσε να είχε κυκλοφορήσει από το 1987. Τα τραγούδια είναι από στιχουργούς που άφησαν εποχή. Θόδωρος Δερβενιώτης, Κώστας Βίρβος, Στέλιος Καζαντζίδης, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Βασίλης Τσιτσάνης, Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Λοΐζος και πολλών άλλων.

Το τραγούδι και η προσωπική της ζωή

Η Χάρις Αλεξίου είχε αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν ότι πρωταρχικό της μέλημα ήταν το τραγούδι και ύστερα η προσωπική της ζωή. Προσπαθούσε πάντα, ακόμη και σήμερα, να την κρατά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τους αδιάκριτους σχολιασμούς. Για εκείνη το τραγούδι πήγαζε από την καρδιά της. Τα τραγούδια της, όποιο μουσικό στυλ και αν ακούσεις, περιείχαν πόνο, κόπο, θυσίες αλλά και όμορφες στιγμές.

Οι δύο γάμοι και ο θετός της γιος που σημάδεψαν τη ζωή της

Παντρεύτηκε δύο φορές. Η μια ήταν με τον παραγωγό της, Αχιλλέα Θεοφίλου, το ’80. Δεν απέκτησαν παιδιά, αλλά με τη λαχτάρα που είχαν υιοθέτησαν τον γιο τους  Μάνο. Είχε μεγάλες ανησυχίες γι’ αυτήν την υιοθεσία και η ίδια είχε αναφέρει σε συνέντευξή της:

«Είχα έναν και μοναδικό φόβο όταν υιοθέτησα το παιδί μου, εάν θα είμαι ικανή να το αγαπήσω. Αν θα είμαι αντάξια αυτού του παιδιού; Γιατί παίρνεις ένα πλασματάκι, ένα μωρό που γεννιέται κι έχεις όλη την ευθύνη να το μεγαλώσεις και να του δώσεις μια σωστή ζωή κι έναν σωστό κόσμο. Όσο κι αν δεν ξέρουμε τι είναι το σωστό. Εκεί είναι που υπάρχει πάντα η αμφιβολία, αν εμείς ως γονείς πράττουμε σωστά και όχι επειδή το παιδί το υιοθετήσαμε ή το γεννήσαμε. Δεν είναι κτήμα κανενός το παιδί, είναι ένας άνθρωπος που μεγαλώνει, για να κάνει τη δική του οικογένεια κι εσύ βλέπεις αυτό που έχεις δώσει σ’ αυτόν τον άνθρωπο, καμαρώνεις και χαίρεσαι!».

Ο χωρισμός

Καθώς μεγάλωνε ο Μάνος και όταν βρισκόταν στην ηλικία των 6 ετών, η Χαρούλα, επέλεξε να ακολουθήσει χωριστούς δρόμους με τον σύζυγο της Αχιλλέα. Ο χωρισμός τους ήταν ήπιος, χωρίς εντάσεις και τσακωμούς, κάτι που δε στιγμάτισε τον γιο της. Εκείνος είχε αναφέρει αργότερα πως δεν τον ένοιαζε που ήταν υιοθετημένος, καθώς είχε προσκομίσει τεράστια αγάπη από τους θετούς του γονείς. Ο Μάνος είναι ένα παιδί με σθένος, αξίες και σεβασμό, που βρίσκετε πάντα δίπλα στην οικογένεια του.  Ήταν πάντα πρόθυμος να είναι πλάι στη μητέρα του, σε όλα τα βήματα που εκείνη επιλέγει να κάνει. Είτε είχαν δυσκολίες είτε όχι. Έπειτα, από τον χωρισμό της με τον Αχιλλέα, η Χάρις Αλεξίου, παντρεύτηκε  το μάνατζερ της Σωτήρη Μπασιάκο.

Η μάχη με τον καρκίνο

Η Χάρις Αλεξίου έχασε τη μητέρα της από καρκίνο. Σε έναν έλεγχο ρουτίνας διαγνώστηκε και στην ίδια καρκίνος, στο στήθος. Ευτυχώς όμως για εκείνη, ο καρκίνος βρισκόταν στα πρώτα του στάδια. Έτσι, δεν αναγκάστηκε να υποστεί ακτινοβολίες ή χημειοθεραπεία και εν τέλει κατάφερε να τον νικήσει με μια επέμβαση. Ο πόνος της ήταν βουβός και σε μια συνέντευξή της, πριν από έναν χρόνο περίπου, τον είχε χαρακτηρίσει ως «τέρας».

Η ίδια είχε αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Ένα «τέρας» που παλεύει με κάθε λεπτό της ζωής σου και εσύ ο ίδιος δε ξέρεις αν θα γλιτώσεις ή όχι. Με την ανακοίνωση της νόσου το σοκ είναι μεγάλο και κρατάει αρκετά. Βλέπεις τη ζωή σου από την αρχή και ερωτήματα του τύπου “Γιατί σε εμένα; Τι δεν έκανα καλά; Γιατί το επέτρεψα να συμβεί;” απασχολούν το μυαλό σου. Γινόμαστε εγωκεντρικές, κλεινόμαστε στον εαυτό μας και δεν ενδιαφερόμαστε να μάθουμε ότι και άλλοι άνθρωποι νοσούν. Οι γυναίκες χρειάζονται βοήθεια για να βγουν από τον πολύ στενό κόσμο τους, να ξαναβρούν τον εαυτό τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους ως μητέρες, σύζυγοι, φίλες, εργαζόμενες.»

«Αυτό που παίρνεις από ένα τέτοιο γεγονός είναι η ταπείνωση, γιατί ποτέ δεν πιστεύεις ότι θα το πάθεις κι εσύ. Όταν λοιπόν χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου, βλέπεις ότι είσαι κι εσύ μια καρδούλα που έχει ανάγκη από φροντίδα. Αισθάνομαι τυχερή που το πέρασα τόσο ανώδυνα. Να φανταστείτε ότι ανέβαλα την πρεμιέρα μου μόνο για μια βδομάδα μετά την επέμβαση που έκανα και επέστρεψα και πάλι στην καθημερινότητα μου και στις υποχρεώσεις μου».

Η “ολοκλήρωση” της καριέρας της

Σε πρόσφατη συνέντευξή της έκανε κατάθεση ψυχής και με λόγια γεμάτα συναίσθημα και σθένος (στοιχεία άλλωστε που πάντα την χαρακτήριζαν), δήλωσε με μεγάλη αποφασιστικότητα ότι αφήνει το τραγούδι, καθώς νιώθει ότι “την αφήνει η φωνή της”.

Η συνέντευξη

Καλεσμένη σε εκπομπή της ΕΡΤ, και αναφερόμενη στην μέχρι τώρα πορεία της, ομολογεί πως το να αποχωριστεί το τραγούδι είναι σαν να πενθεί. Αλλά είναι κάτι που πρέπει να το κάνει όσο δύσκολο και αν φαντάζει: «Έχω απομακρυνθεί από το τραγούδι. Δεν μπορώ να τραγουδήσω όπως παλιά. Δεν το καταδέχομαι να συνεχίσω και να το κάνω αυτό και αν το κάνω καλά». Δεν πάει η φωνή μου πια. Δεν με ακούει η φωνή μου… Είπα ότι είναι καλύτερο να σταματήσω. Στο «χειρόγραφο» υπήρχε ήδη το πρόβλημα. Όταν με κάλεσα ο Θάνος Μικρούτσικος στους Βράχους του είπα «Θάνο μου δεν τραγουδώ, αλλά θα είμαι εκεί για σένα».

Στη συνέχεια είπε: «Μπορεί και εγώ να σαμποτάρισα τη φωνή μου.  Όταν κατάλαβα ότι δεν αποδίδω όπως παλιά, μπορεί να την «έσκαψα» λίγο. Αρνήθηκα να κάνω μαθήματα, δεν είπα ότι θα το παλέψω, είπα ότι υπάρχει μία φυσική φθορά σε όλα τα πράγματα… Σεβάσου το, σεβάσου αυτό που έχεις κάνει μέχρι τώρα»!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ Χαρούλα, για την μοναδική σου φωνή και τα τραγούδια σου, που μας μεγάλωσαν και με τη συνοδεία τους πλαισιώσαμε μοναδικές στιγμές μας.

Πονέσαμε, κλάψαμε, διασκεδάσαμε και αγαπήσαμε μαζί τους!