Η τέχνη του μακιγιάζ από την αρχαιότητα έως το 1900

“Το μακιγιάζ βελτιώνει την εικόνα των ατόμων” υποστηρίζει μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, αλλά στην πραγματικότητα το μακιγιάζ είναι τέχνη και τρόπος έκφρασης. Μέσα από αυτό μπορούμε να δούμε και τον “εσωτερικό κόσμο” μιας γυναίκας και γενικότερα ενός ανθρώπου.

Το μακιγιάζ σχετίζεται τόσο με την ομορφιά και την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης όσο και με την εξωτερίκευση της φαντασίας. Η χρήση του είναι γνωστή από τα αρχαία, ακόμη, χρόνια, αντιπροσωπεύοντας τα ιδανικά και τις αντιλήψεις κάθε πολιτισμού και κάθε εποχής!

Από την Σταυρούλα Λορίδα και τον Δημήτρη Χασεκίδη

1. Αρχαία Αίγυπτος

Το μακιγιάζ έκανε την εμφάνισή του στην Αίγυπτο και αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα. Χαρακτηριστικό αποτελούσε η έντονη μαύρη γραμμή eyeliner τόσο στο πάνω όσο και στο κάτω βλέφαρο. Τα χρώματα που επέλεγαν για τις σκιές τους , κυρίως οι γυναίκες ανώτερων θέσεων, ήταν το μπλε, το χρυσό και το πράσινο καθώς τα συγκεκριμένα χρώματα εκπνέουν αριστοκρατικό χαρακτήρα. Όσον αφορά το δέρμα τους, οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν ένα ανοιχτόχρωμο, προς το λευκό, καλυπτικό, τύπου foundation για να εκφράσουν την περιορισμένη τους έκθεση στον ήλιο. Στα χείλη χρησιμοποιούσαν κραγιόν σε σκούρες αποχρώσεις ενώ τόνιζαν με σκούρο χρώμα και τα φρύδια τους.

Extra

Το κόκκινο κραγιόν εμφανίστηκε πρώτη φορά στην Αίγυπτο και αποτελούσε το αγαπημένο χρώμα της βασίλισσας Κλεοπάτρας Ζ΄ της Αιγύπτου.

2. Αρχαία Ελλάδα

Στην αρχαία Ελλάδα το μακιγιάζ ήταν πιο λιτό. Το ανοιχτόχρωμο δέρμα ήταν μέρος της ομορφιάς, αλλά δήλωνε και πρεστίζ. Σήμαινε πως οι γυναίκες (και οι άνδρες) ήταν ευκατάστατοι και δεν ήταν αναγκασμένοι να εργάζονται στους αγρούς για επιβίωση. Αυτή ήταν μια νοοτροπία που κράτησε έως και την δεκαετία του 1960. Για να πετύχουν στο μέγιστο αυτό το look, οι γυναίκες άπλωναν στο πρόσωπο τους μια λεπτή στρώση λευκό μόλυβδο. Εναλλακτικά όμως χρησιμοποιούσαν και κιμωλία, ως αναγκαία εκδοχή, καθώς αυτή έσβηνε γρήγορα. Αυτά τα χρώματα καθώς ήταν τοξικά χρειαζόταν μια πολύ απαλή βάση. Έτσι, για να είναι ενυδατωμένο το πρόσωπο τους άπλωναν κρέμες δημιουργημένες με μέλι. Εάν ήθελαν πιο λαμπερή όψη πρόσθεταν ελαιόλαδο. Το μακιγιάζ ήταν για τις πλούσιες, αλλά ήταν πολύ διακριτικό. Η φιλοσοφία ήταν η φυσική ομορφιά να τονίζετε επιπλέον. Γι’ αυτό τον σκοπό τόνιζαν τα χείλη και τα μάγουλα με αποχρώσεις του κόκκινου. Τα κραγιόν ήταν φτιαγμένα με σκόνες από οξείδιο του σιδήρου και αργιλόχωμα. Ήταν σε κόκκινες και καφέ ώχρα αποχρώσεις, με ελαιόλαδο και κερί. Το ελαιόλαδο ήταν το βασικό συστατικό και για τις σκιές, που ήταν φτιαγμένες με σκόνη από κάρβουνο. Η πιο περίεργη τάση ήταν τα ενωμένα φρύδια τόσο στις γυναίκες όσο και στους άντρες. Για να πετύχουν την ένωση των φρυδιών στο κέντρο, χρησιμοποιούσαν πούδρα σε σκούρο χρώμα.

3. Μεσαίωνας

Το μακιγιάζ κατά τον Μεσαίωνα, αν και έρχεται σε ρήξη με την Εκκλησία, λαμβάνει αποδοχή από κάποια μέλη της κοινωνίας. Το λευκό χρώμα και η καλή κατάσταση του δέρματος συνδέθηκε με τις ανώτερες τάξεις και έτσι άρχισε η χρήση σκευασμάτων από λευκό μόλυβδο ή αρσενικό στα κατώτερα στρώματα με σκοπό την ανάδειξη τους. Τα κόκκινα χείλη αφορούσαν την αριστοκρατία έως ένα βαθμό αλλά κυρίως τις ιερόδουλες, και συνδέθηκαν με την μαγεία και την αποπλάνηση. Με αυτά τα δεδομένα, στην Βρετανία θέλησαν να περάσουν νόμους κατά των χρωματισμένων χειλιών, χωρίς επιτυχία.

4. Αναγέννηση

Το μακιγιάζ στην εποχή της Αναγέννησης δεν ήταν πολύ έντονο καθώς έδιναν περισσότερη έμφαση στην καθαριότητα και περιποίησή του προσώπου. Για τα μάτια χρησιμοποιούσαν μαύρο περίγραμμα ενώ απουσίαζε, κάθε χρώματος,σκιά. Προτιμούσαν τα λεπτά, καλοσχηματισμένα φρύδια τα οποία τόνιζαν με σκούρα χρώματα. Συνήθως επέλεγαν ρουζ σε ροζ-βυσσινί αποχρώσεις ενώ για τα χείλη τους κραγιόν σε απαλές αποχρώσεις. Εκείνη την εποχή το μακιγιάζ εμφανίζονταν και στους άντρες παρά την κριτική και την αποδοκιμασία ορισμένων.

5. Βικτωριανή Εποχή

Την βικτωριανή περίοδο στην Αγγλία η δημοτικότητα της φυματίωσης κάνει το ανοιχτόχρωμο πρόσωπο ιδιαίτερα ελκυστικό, και η ανάγκη για αψεγάδιαστη επιδερμίδα οδήγησε τις γυναίκες στη χρήση τοξικών προϊόντων, όπως ήταν οι κρέμες υδραργύρου και αρσενικού  για την περιποίηση του προσώπου τους. Τα υδατώδη μάτια και τα ελαφρώς ροζ χείλη ολοκλήρωναν το look, με την χρήση σταγόνων από εσπεριδοειδή στα μάτια και αλεσμένων βοτάνων, φράουλας  ή  ρίζας τεύτλων (ανάλογα με το επιθυμητό χρώμα) στα χείλη ως ένα απαλό κραγιόν.

Με την πρώτη βιομηχανική επανάσταση και το ξημέρωμα του νέου αιώνα, από το 1900 το μακιγιάζ αρχίζει να περνάει σε άλλη διάσταση και άλλη φιλοσοφία.

Η εξέλιξη του μακιγιάζ από το 1900 έως σήμερα είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή, αξίζει τον κόπο να την παρακολουθήσει κάποιος, καθώς αποτυπώνει όλη την εξέλιξη και τις εναλλαγές της κοινωνίας από τότε έως σήμερα!