Εκδρομή της Γ΄ Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Τρικάλων σε Βελιγράδι-Βουδαπέστη-Βιέννη (14/12 έως 18/12)

Η καθηγήτρια φιλολογίας- Θεατρολογίας του Μουσικού Σχολείου ΤΣΙΟΤΙΝΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ, μας περιγράφει τις εμπειρίες της σχολικής εκδρομής της Γ’ Λυκείου του Μουσικού Σχολείου στο Βελιγράδι, τη Βουδαπέστη και τη Βιέννη στις 14 έως 18 Δεκεμβρίου.

«Ξημερώματα Κυριακής, στις 6.30 το πρωί, ξεκινήσαμε την εκδρομή μας. Οι λίγες ώρες ύπνου δε μείωσαν στο ελάχιστο το κέφι, τη χαρά και τον ενθουσιασμό για το ταξίδι που μόλις άρχιζε…

Μετά από λίγες ώρες φτάσαμε στα σύνορα. Αποχαιρετήσαμε την Ελλάδα, μπήκαμε στα Σκόπια, διασχίσαμε μεγάλο μέρος της χώρας  και ξανά σύνορα! Αυτή τη φορά αφήνοντας τα Σκόπια, βρήκαμε τη Σερβία και πήραμε το δρόμο για Βελιγράδι, αφού πρώτα κάναμε μια στάση για φαγητό, στην Κλεισούρα, την κοιλάδα των Τεμπών της Σερβίας. Το απογευματάκι φτάσαμε στο Βελιγράδι. Αφού πρώτα τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο, αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε το βραδινό Βελιγράδι, το οποίο υπήρξε μια αποκάλυψη για μας! Η πρωτεύουσα της Σερβίας ήταν πλούσια φωτισμένη και γεμάτη κόσμο!

Από το ξενοδοχείο «Μόσχα», όπου μας άφησε το λεωφορείο, περπατώντας, οδηγηθήκαμε στην πλατεία Δημοκρατίας, με το άγαλμα του πρίγκιπα Μιχαήλ και θαυμάσαμε το Εθνικό θέατρο και το Εθνικό Μουσείο. Η νυχτερινή μας βόλτα συνεχίστηκε στον βασικό πεζόδρομο του πρίγκιπα Μιχαήλ, με τα υπέροχα κτίσματα και μέγαρα των τελών του 1870. Η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα με τα ξύλινα μαγαζάκια με τα χριστουγεννιάτικα είδη και τους πλανόδιους μουσικούς κυριολεκτικά μας μάγεψε! Την προσοχή μας τράβηξε ιδιαίτερα μια κοπέλα που έπαιζε βιολί, την οποία όχι μόνο την ακούσαμε, αλλά και τραγουδήσαμε μαζί της! Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο γεμάτοι εικόνες.

Την άλλη μέρα ξεναγηθήκαμε στην πόλη. Αφού πρώτα διασχίσαμε τους κεντρικούς δρόμους, καταλήξαμε στην εκκλησία του Αγίου Σάββα, τη μεγαλύτερη ορθόδοξη εκκλησία του κόσμου. Επόμενος σταθμός το οχυρό και πάρκο του Βελιγραδίου, το Kalemegdan, στην περιοχή του  Stari Grad, με θέα τη συμβολή των ποταμών Δούναβη και Sava. Aφού θαυμάσαμε την υπέροχη θέα και είδαμε τον πύργο που φυλακίστηκε ο Ρήγας Φεραίος, κάναμε μια τελευταία βόλτα στους δρόμους της πόλης, παρατηρώντας τις πληγές του πρόσφατου πολέμου στη Σερβία, αποτυπωμένες σε κεντρικά κτίρια, τα οποία διατηρούνται μισογκρεμισμένα, για να θυμίζουν τη φρίκη του πολέμου. Αποχαιρετήσαμε το Βελιγράδι, περνώντας από τη μεγάλη γέφυρα, πάνω στον ποταμό  Sava, και πήραμε τον δρόμο για Βουδαπέστη.

Μετά από λίγες ώρες ταξίδι φτάσαμε στα σύνορα Σερβίας – Ουγγαρίας. Η Βουδαπέστη, το Παρίσι της Ανατολής, μας περίμενε! Πρώτα πήγαμε στο ξενοδοχείο μας, το οποίο βρισκόταν δίπλα στον σταθμό των τρένων. Μετά το δείπνο η νυχτερινή Βουδαπέστη ξετυλίχτηκε μπροστά μας φωτισμένη και πανέμορφη! Η λεωφόρος Andrassy με τα πλούσια σπίτια και την όπερα, η πλατεία των Ηρώων και φυσικά ο Δούναβης μας εξέπληξαν ευχάριστα. Η κρουαζιέρα με καραβάκι ήταν μια μαγική εμπειρία! Τα μάτια μας χόρτασαν να βλέπουν, στις όχθες του Δούναβη, υπέροχα κτίρια, καθώς φωτίζονταν πολύ εντυπωσιακά και αντικατοπτρίζονταν στα νερά του ποταμού! Το πιο εντυπωσιακό κτίριο ήταν αυτό του Κοινοβουλίου, νεογοτθικού στυλ. Εξαιρετικά φωτισμένες και οι γέφυρες, η γέφυρα Chain, η πιο παλιά γέφυρα της πόλης, η γέφυρα των Λεόντων, η γέφυρα της Μαργαρίτας, καθώς και το νησάκι της Μαργαρίτας. Μετά από τόσες νέες εμπειρίες, η επιστροφή στο ξενοδοχείο και το γέμισμα των «μπαταριών» κρίθηκαν απαραίτητα.

Η τρίτη μέρα ξεκίνησε με ξενάγηση στην πόλη, την οποία διχοτομεί ο Δούναβης. Η Βούδα, προς τη Δύση, με τους λόφους της και η Πέστη, προς την Ανατολή, με τους κάμπους της απλώθηκαν μπροστά μας! Πρώτος σταθμός η πλατεία των Ηρώων με τα αγάλματα όλων των σημαντικών ιστορικών προσώπων της Ουγγαρίας. Πιο δίπλα, στο παγοδρόμιο, ζηλέψαμε όσους έκαναν πατινάζ και θέλαμε να βρεθούμε στη θέση τους! Επόμενος σταθμός η εκκλησία του Αγίου Στεφάνου, του ιδρυτή του Βασιλείου της Ουγγαρίας, με την πανέμορφη πλατεία με τα ξύλινα χριστουγεννιάτικα μαγαζάκια στα οποία, φυσικά, αφιερώσαμε λίγο από τον χρόνο μας.  

Επιβίβαση στο λεωφορείο και γρήγορα στον επόμενο προορισμό μας, το κάστρο της Βούδας. Εκεί είδαμε την εκκλησία Matthias, στην πλατεία της Αγίας Τριάδας, το βασιλικό παλάτι, καθώς και τον πύργο των ψαράδων, νέο-ρωμαϊκού ρυθμού, με τους επτά πυργίσκους που συμβολίζουν τις επτά φυλές των Μαγυάρων. Ελεύθερος χρόνος για περπάτημα στα αξιοθέατα του κάστρου και για καφεδάκι. Τελευταίος σταθμός μας στην πρωινή ξενάγηση ο λόφος του Γκέλερτ και το Citadel (φρούριο) με το άγαλμα της ελευθερίας. Η θέα από τον λόφο μας άφησε άφωνους! Ο Δούναβης, ακόμη και με ομίχλη, μπορεί να σε συναρπάσει!

Επιστροφή στο ξενοδοχείο και προετοιμασία για τη βραδινή έξοδο. Στην όπερα Έρκελ απολαύσαμε τον «Ελεύθερο σκοπευτή» του Καρλ Μαρία Φον Βέμπερ, ένα από τα καλύτερα δείγματα του γερμανικού ρομαντισμού. Μετά την όπερα περπατήσαμε στη νυχτερινή Βουδαπέστη.  Ξεκινώντας από τον κεντρικό πεζόδρομο Vaci, οδηγηθήκαμε στην πλατεία Vorosmarty, διασχίσαμε κεντρικούς δρόμους με υπέροχα κτίρια, κάναμε στάση στο New York café, κομψό κτίριο του 19ου αι. με θαυμάσιες τοιχογραφίες και χρυσές γύψινες κολώνες , και τέλος, καταλήξαμε στο ξενοδοχείο μας.

Μόλις ξημέρωσε, αφενός ήμαστε λυπημένοι που αφήναμε τη Βουδαπέστη, αφετέρου ανυπομονούσαμε να συναντήσουμε τη Βιέννη, στην οποία φτάσαμε σε διάστημα λίγων ωρών. Η αυτοκρατορική Βιέννη, χάρμα οφθαλμών, μας περίμενε για να την κατακτήσουμε. Τα θερινά ανάκτορα των Αψβούργων (Σενμπρούν) με τους υπέροχους κήπους, με τις κρήνες και τα αγάλματα αποτέλεσαν την πρώτη επίσκεψή μας στη βιεννέζικη πρωτεύουσα. Τα μαγαζάκια στην αυλή των ανακτόρων τράβηξαν και πάλι την προσοχή μας. Έπειτα,  πήραμε τη Ρινγκστράσε, την κεντρική κυκλική λεωφόρο, κατεβήκαμε στην πλατεία των Σουηδών και περπατώντας φτάσαμε στη Fleischmarkt, το στενό δρομάκο, όπου στο νούμερο 13 υπάρχει ένα μεγαλοπρεπές μέγαρο, η εκκλησία της Αγίας Τριάδας, ο ορθόδοξος καθεδρικός ναός της Βιέννης, εκεί όπου χτυπάει η καρδιά της ελληνικής παροικίας. Λίγα μέτρα πιο κάτω συναντήσαμε και το σπίτι του Ρήγα Φεραίου.  

Στη συνέχεια, πρώτα  τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και μετά παραδοθήκαμε  στη μαγεία της νυχτερινής,  τώρα πια,  Βιέννης. Η όπερα του 1868, το Δημαρχείο με τα χριστουγεννιάτικα μαγαζάκια, το Μπουργκτεάτερ (1888), το Κοινοβούλιο κυριολεκτικά μας άφησαν άναυδους. Είπαμε καληνύχτα στη φωτισμένη Βιέννη και πήγαμε για ύπνο!

Η τελευταία μέρα αφιερώθηκε στην περιήγηση της πόλης. Πρώτη στάση στην πλατεία της Μαρίας-Θηρεσίας, όπου επισκεφτήκαμε το μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το οποίο μας εντυπωσίασε με τον πλούτο των εκθεμάτων του, δεύτερη στάση η εκκλησία του Αγίου Στεφάνου, ρομανικού και γοτθικού ρυθμού, με την πολύχρωμη, ψηφιδωτού ύφους στέγη, τρίτη στάση το ανάκτορο Χόφμπουργκ., δίπλα, το καφέ Γκρινστάϊντλ (1844) και λίγα μέτρα πιο κάτω το Central  καφέ, δύο ιστορικά καφέ, στα οποία σύχναζαν ο Μότσαρτ, ο Τσβάϊχ, ο Φρόϊντ, ο Άντλερ, ο Κοκόσκα και άλλοι άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης.

Δυστυχώς, ο ελεύθερος  χρόνος μας στους δρόμους και στα στενά της πόλης κάποτε τελείωσε κι έπρεπε να πάρουμε το λεωφορείο για το αεροδρόμιο της Βουδαπέστης. Το αεροπλάνο δε μας προσγείωσε απλά στην Ελλάδα, μας προσγείωσε στην πραγματικότητα! Ανάμεικτα συναισθήματα μας πλημμύρισαν όλους, από τη μια χαρά για όσα ζήσαμε, για τις εμπειρίες και τις γνώσεις που αποκομίσαμε, για τις πλούσιες εικόνες και αναμνήσεις που θα μας συντροφεύουν σε όλη μας τη ζωή και από την άλλη λύπη,  γιατί η εκδρομή μας έφτασε στο τέλος της!

Οι συνοδοί καθηγητές κ. Παπακώστας Βασίλης, κ. Κωστάκης Χρήστος και κ. Τσιοτινού Αθανασία νιώθουμε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε τους μαθητές μας για την υπευθυνότητα, την ωριμότητα, τη συνέπεια την οποία υπέδειξαν καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδρομής, καθώς και για την αγαστή συνεργασία που είχαμε μαζί τους σε όλους τους τομείς. Και οι 26 ήταν υπέροχοι!

ΤΣΙΟΤΙΝΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ – ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΟΣ