Το βιβλίο «Δικά μας παιδιά» παρουσιάζεται στα Τρίκαλα

Η Σοφία Νικολαΐδου και το νέο εκρηκτικό της βιβλίο «Δικά μας παιδιά» κάνουν περιοδεία και στα Τρίκαλα!

 

Το βιβλίο «Δικά μας παιδιά» της Σοφίας Νικολαΐδου θα παρουσιαστεί στα Τρίκαλα από το  βιβλιοπωλείο Τσιοπελάκος και τις εκδόσεις Μεταίχμιο στο Μουσείο Τσιτσάνη.

Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2024, στις 7 μ.μ. στο Μουσείο Τσιτσάνη (Βενιζέλου και Καρδίτσης 1, Τρίκαλα).

* Όσοι μένετε ή βρεθείτε στα Τρίκαλα αυτή τη μέρα, μην χάσετε την ευκαιρία να συναντήσετε από κοντά τη Σοφία Νικολαΐδου και να παρακολουθήσετε την εκδήλωση που θα σας συστήσει το ξεχωριστό σύμπαν όπου ζουν τα «Δικά μας παιδιά».

 

Στην παρουσίαση θα μιλήσουν ο φιλόλογος και συγγραφέας Αγαθοκλής Αζέλης και η φιλόλογος Φανή Μπαλαμώτη. Η Σοφία Νικολαΐδου θα απαντήσει σε ερωτήσεις του κοινού και θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου της.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Το βιβλίο “Δικά μας παιδιά” έχει φόντο τη Θεσσαλονίκη, η συγγραφέας προσφέρει ένα ζωντανό πορτρέτο μιας προδομένης γενιάς, που κρύβεται πίσω από το γυαλί των ειδήσεων. Τρυπώνει στα σχολεία και τα κλειστά δωμάτια, ενώ ακολουθεί τους νέους σε δρόμους, γήπεδα και συναυλίες.

Βγαλμένη από τον κόσμο του ΛΕΞ, η ιστορία αυτή δεν είναι απλώς μια εμπνευσμένη αφύπνιση για τις δημιουργικές αντιστάσεις της νέας γενιάς, αλλά και μια ανασκόπηση των χαμένων επιθυμιών της παλαιότερης – και πώς, αν είναι δυνατόν, μπορεί να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των δύο και να βρεθεί μια κοινή γλώσσα.

Ένα μυθιστόρημα με μια ιστορία για ένα ραπ συγκρότημα, για τα όνειρα που παίρνουν εκδίκηση, για τα παιδιά που έσωσε η μουσική.

Αυτή είναι η ιστορία των «Δικών Μας Παιδιών», των παιδιών που μεγάλωσαν κλεισμένα στα δωμάτιά τους. Ακούν μουσική με ακουστικά, συνθέτουν beats στον υπολογιστή και γράφουν μπάρες στα τετράδιά τους. Έχουν για οικογένεια τους φίλους τους και ζουν τη ζωή τους online.

Αυτή είναι η ιστορία της δικής μας γενιάς, που πιστέψαμε πως θα γίνουμε καλύτεροι από τους γονείς μας. Και τώρα βλέπουμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν, να κάνουν τα λάθη τους, να φεύγουν μπροστά.

Δυο γενιές – και γκρεμός ανάμεσα. Θα έρθει η στιγμή που θα απλώσουν το χέρι;

Αυτή είναι μια ιστορία για όσα ξέρουμε, αλλά και για όσα δεν θα μάθουμε ποτέ. Γιατί κάθε γενιά νομίζει ότι προστατεύει τα παιδιά της. Μα αν ακούσουμε την ιστορία από την άλλη πλευρά, θα δούμε ότι και τα παιδιά προστατεύουν τους γονείς από όσα δεν θα υποψιαστούν – και ευτυχώς.

Ήταν οι μέρες που βρισκόταν σε ήπια πτήση, βάδιζε λίγα εκατοστά πάνω από το έδαφος, τον διαπερνούσαν σαν ρεύμα οι εικόνες στον δρόμο. Ένιωθε λες και δεν είχε δέρμα. Οι ρίμες αιωρούνταν, έμοιαζαν με κομμένα καλώδια σε στύλο της ΔΕΗ, πετούσαν σπίθες. Κι αυτός περίμενε ώσπου δεν άντεχε άλλο, ώσπου ό,τι έβραζε εντός του τίναζε επιτέλους το καπάκι. Μόνο τότε άνοιγε το μπλοκάκι του. Οι λέξεις γλιστρούσαν κι ο Κωστής σέρφαρε στον ρυθμό τους. Ο πρώτος στίχος ήταν πάντα η σανίδα του, τον οδηγούσε. Όλα του άρεσαν κι ύστερα όλα του βρομούσαν, έγραφε, έσβηνε, ξαναγυρνούσε στα σβησμένα, τη δεύτερη φορά πιο σίγουρος ότι ήταν για πέταμα.

Απόσπασμα από το βιβλίο

Η Σοφία Νικολαΐδου για το βιβλίο “Δικά μας παιδιά” μίλησε σε πρώτο πρόσωπο για το πρώτο ερέθισμα, την έμπνευση και το κοινωνικό πλαίσιο πίσω από τη μυθοπλασία.

«Γύρισα τον φακό μου στους δρόμους της πόλης. Στα κλειστά δωμάτια των παιδιών. Στα μαγαζιά των μανάδων τους, στα τυροπιτάδικα, στα Αστυνομικά Μέγαρα. Σαλονίκη, Σαλούγκα, Σολούν, SKG. Θεσσαλονίκη. Κάτι έχει και μας παίρνει τα μυαλά – όσο κι αν τη βρίζουμε. Αγίου Δημητρίου, Κάστρα, Ελένης Ζωγράφου, Κήποι του Πασά. Κι αλλού, ας πούμε στην Ινδία, στο Πουταπάρτι.

Φωνές και ουρλιαχτά στο γήπεδο, στη θύρα με τα θηρία. Αίμα στα πεζοδρόμια. Κρυφοί λογαριασμοί στα σόσιαλ. Συμμαθητές που δαγκώνουν σαν οχιές στα προαύλια των σχολείων. Κορίτσια που κάνουν αγορίστικα πράγματα. Μανάδες που ανησυχούν. Μανάδες που τα παρατούν. Μανάδες με κότσια. Πατεράδες που γίνονται μάνες στα ζόρικα και πατεράδες που δεν είναι εντάξει.

Καμιά φορά, η αφήγηση μας δίνει ένα κλειδί. Μας κάνει να δούμε, μας δίνει να καταλάβουμε. Προσπαθεί να σκάψει λίγο πιο βαθιά, στη ρίζα των αισθημάτων. Στο μυαλό των ηρώων, εκεί που γεννιούνται οι σκέψεις τους. Στην καρδιά, εκεί που παίρνονται συνήθως οι αποφάσεις».

Τι έγραψε ο τύπος

Η Ελισάβετ Κoτζιά έγραψε στην εφημερίδα “Η Καθημερινή”:

«Η Νικολαΐδου πετυχαίνει να αποδώσει το ανεπανάληπτο αίσθημα αλληλεγγύης, την ακαταμάχητη συντροφικότητα, εκείνη τη δροσερή συνενοχή που γεννιέται ανάμεσα σε εφήβους και με την πάροδο της ηλικίας χάνεται, προφταίνει όμως να αφήσει μέσα μας ανεξίτηλη την ανάμνηση της ύπαρξής της».

Η συγγραφέας, στην ερώτηση του δημοσιογράφου Αλέξανδρου Λιτσαρδάκη «πώς πιστεύει ότι τα παιδιά προστατεύουν τους γονείς τους» απαντάει:
«Σκεφτόμουν αυτό που φαίνεται και στο βιβλίο, ήδη από τις πρώτες σελίδες, και κάτι που το έχουμε ζήσει κι εμείς ως παιδιά. Οι γονείς έχουν πάντα την αίσθηση ότι προστατεύουν τα παιδιά τους. Αλλά υπάρχουν τόσα που δεν ξέρουμε και μας προστατεύει πάρα πολύ ως γονείς. Είναι πολλές οι φορές που λέμε, συζητώντας στις παρέες μας, “αν το ήξερε αυτό η μάνα μου θα είχε πηδήξει στο ταβάνι”. Αυτό νομίζω ότι ισχύει σε κάθε γενιά, και τα παιδιά φροντίζουν κάποια πράγματα να μην τα υποψιαστούν οι γονείς. Όχι να μην τα μάθουν, να μην τα υποψιαστούν καν. Και είναι πάρα πολύ καλά σε αυτό».

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Σοφία Νικολαΐδου από το 1992 ως το 2018 εργάστηκε ως φιλόλογος σε σχολείο. Από το 2019  διδάσκει Δημιουργική Γραφή στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, συλλογές διηγημάτων, μελέτες και μεταφράσεις. Το μυθιστόρημά της «Χορεύουν οι ελέφαντες» (2012) μεταφράστηκε στα αγγλικά και κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Melville House. Το μυθιστόρημά της «Απόψε δεν έχουμε φίλους»  μεταφράστηκε στα εβραϊκά και τα ρουμανικά. Για το βιβλίο αυτό τιμήθηκε με το Athens Prize for Literature 2010. Το βιβλίο της «Καλά και σήμερα: Το χρονικό του καρκίνου στο δικό μου στήθος» (2015) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, ως έργο που προάγει τον διάλογο πάνω σε ευαίσθητα κοινωνικά θέματα. Ενώ μεταφράστηκε και στα ρουμανικά. Κυκλοφορούν επίσης και άλλα μυθιστορήματα της.