Τέχνη & Πολιτισμός
ΜΕΤΕΩΡΑ Ανέσπερο φως: Η σημαντική έκθεση του Σταύρου Κοτσιρέα στο Μουσείο Τσιτσάνη
Με τίτλο «ΜΕΤΕΩΡΑ Ανέσπερο φως» παρουσιάζεται στο Μουσείο Τσιτσάνη – στους χώρους του Δίδυμου Οθωμανικού Λουτρού – στα Τρίκαλα, η έκθεση ζωγραφικής, σχεδίου, γλυπτικής και μητρών ξυλογραφίας του εικαστικού Σταύρου Κοτσιρέα.
Σταύρος Κοτσιρέας, Ο γητευτής των χρωμάτων.
Ο Ιστορικός και αρχαιολόγος Δρ. Παναγιώτης Καμπάνης, γράφει μεταξύ και άλλων για την έκθεση του Σταύρου Κοτσιρέα με τίτλο «ΜΕΤΕΩΡΑ Ανέσπερο φως»:
«Ο Σταύρος Κοτσιρέας, αποτελεί μια πολυσχιδή καλλιτεχνική προσωπικότητα της ελληνικής διασποράς, ο οποίος όντας πολίτης του κόσμου, αφού περιπλανήθηκε για πολλά χρόνια σε πολλούς τόπους με πολύμορφα πολιτιστικά χαρακτηριστικά, αποκομίζοντας εμπειρίες και συσσωρεύοντας πλήθος εικόνων στο μυαλό και στην ψυχή του, κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα πλούσια ποικιλμένο καλλιτεχνικό απόθεμα.
Τα έργα του είναι γεμάτα από μνήμες και βιώματα της ζωής του, εμπλουτισμένα με ποίηση, σε σημείο να είναι δύσκολος ο διαχωρισμός του ονείρου από την πραγματικότητα. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθεί ότι, πέρα από τις εικαστικές, έχει αναπτύξει παράλληλα και ποιητικές δραστηριότητες, φωτίζοντας με αυτό τον τρόπο ακόμα περισσότερο τις κρυμμένες ευαισθησίες της πολυδιάστατης προσωπικότητάς του.
Οραματιστής, τολμηρός σε επιλογές, προικισμένος με υψηλή αισθητική και ιδιαίτερη ευαισθησία, εξακολουθεί να αφήνει ανεξίτηλα τη σφραγίδα του στον ελληνικό και στο διεθνή «καλλιτεχνικό καμβά».
Για την πληρέστερη προσέγγιση και κατανόηση του έργου του, είναι αναγκαία μια συνοπτική, αναδρομική εξέταση των βασικών στοιχείων που το συνιστούν. Ο πρώτος χαρακτηρισμός που θα δίναμε με την πρώτη ματιά είναι, ότι τα έργα γεννήθηκαν μέσα από έντονη παρατήρηση και κατανόηση των πραγμάτων που απεικονίζουν. Ο καλλιτέχνης ανοίγει τις πόρτες του δημιουργικού του σύμπαντος και μετασχηματίζει τον κόσμο του με την απλότητα των μέσων που χρησιμοποιεί, καταφέρνοντας να δημιουργήσει μια οπτική γλώσσα με εκπληκτικές συνδέσεις και ασυνήθιστους συνδυασμούς.
Χαρακτηριστικό στοιχείο της τέχνης του, το οποίο γίνεται άμεσα αντιληπτό από τους θεατές, θεωρείται η χρήση των απόλυτων, καθαρών, λαμπερών και έντονων χρωμάτων και οι ακαθόριστες και ημιαφηρημένες φόρμες, που αναδύονται απ’ τα βάθη του υποσυνείδητου. Στην πραγματικότητα, ο Κοτσιρέας ανέπτυξε αυτό που ο André Breton αποκαλούσε «καθαρό ψυχικό αυτοματισμό».
Το σύνολο των έργων που παρουσιάζεται στην παρούσα έκθεση με τον τίτλο «Μετέωρα Ανέσπερο φως», απαρτίζεται από ελαιογραφίες, ξυλόγλυπτα, σχέδια με μελάνι και γλυπτά κατασκευασμένα από διάφορα υλικά. Κατέχοντας καλά τα μυστικά των υλικών μέσων, τα οποία χρησιμοποιεί με την ίδια ευκολία, ο Κοτσιρέας αποδεικνύει πως δεν είναι απλά ένας ζωγράφος, αλλά ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης.
Τους ζωγραφικούς πίνακες, πλαισιώνουν γλυπτά, ξυλογραφίες και σχέδια από μελάνι. Τα γλυπτά αν και απαλλαγμένα από άμεσες αναφορές στο πραγματικό, διέπονται από έναν κανόνα μέτρου, αρμονίας και πνευματικής προέκτασης της πλαστικής αντίληψης. Αφήνοντας την εικαστική του ευαισθησία να τον οδηγεί και χωρίς να λογαριάζει περιθώρια και κανόνες, ο καλλιτέχνης εστιάζει πέρα από το εικονιστικό, προκειμένου να δοκιμάσει νέες φόρμες, σχήματα, υφές, όγκους, υλικά και να αποτυπώσει το υποκειμενικό αισθητικό λεξιλόγιό του. Οι όποιες φυσιοκρατικές πλαστικές προσεγγίσεις αποδομούνται και αναλύονται σε γεωμετρικές φόρμες επιφορτισμένες με ένα εννοιολογικό περιεχόμενο.
Παρατηρώντας, και όχι απλά κοιτώντας, το σύνολο του έργου που δημιούργησε ο καλλιτέχνης με τον τίτλο: «ΜΕΤΕΩΡΑ», προκαλεί στη θέαση την αίσθηση, ότι τα βράχια των Μετεώρων ως μετέωρη ύλη, εκπορεύθηκε εκ του ουρανού και καρφώθηκε πάνω στη γη. Ο Κοτσιρέας μέσα από το καλλιτεχνικό του χάρισμα κατόρθωσε και κατέθεσε τη δική του προσευχή και δέηση προς τον Ουρανό.»
Ο Σταύρος Κοτσιρέας από την άλλη, αναφέρει πως η περίοδος δημιουργίας αυτών των έργων ήταν από της πιο εμπνευσμένες της καριέρας του… και γράφει για τα Μετέωρα.
«Λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο είναι αρκετό για να ταξιδέψει η ηχό μου ανάμεσα στους αθάνατους βράχους των Μετεώρων. Αθάνατο και το φως που τους σαγηνεύει… τα σύννεφα που χαμηλώνουν με σεβασμό και η βροχή που τους λούζει. Ήταν ίσως τυχερό μου, γιατί μια ζωή ήθελα να τα επισκεφτώ και συνεχίζει ο Κοτσιρέας να γράφει. Η εικαστική και συναισθηματική φόρτηση που δέχθηκα στα Μετέωρα από το θείο της φύσης και την κατάνυξη του ανθρώπου, δεν ολοκληρώθηκε με την τελευταία πινελιά στον καμβά μου… και μπορώ να πω, πως δεν γνωρίζω εάν και ποτές ολοκληρωθεί!»
Η έκθεση θα διαρκέσει από 12 Ιανουαρίου – 3 Μαρτίου 2024.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 13 Ιανουαρίου στις 19:00.
Σταύρος Κοτσιρέας: Λίγα λόγια για τον καλλιτέχνη
Ο Σταύρος Κοτσιρέας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Η οικογένειά του μετανάστευσε στο Brisbane της Αυστραλίας το 1963 όπου πέρασε την πρώιμη παιδική του ηλικία. επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1968. Σε ηλικία δεκατριών χρονών ο Κοτσιρέας ξεκίνησε στίβο στον αθλητισμό (400 & 800μ), και αγωνίστηκε σε επίπεδο πρωταθλητισμού για δεκαέξι χρόνια 1973-1989. Ο Κοτσιρέας επιλέχθηκε το 1980 για να συμμετάσχει στην ομάδα για την «Ολυμπιακή φλόγα» ως λαμπαδηδρόμος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας.
Το 1980 ξεκίνησε μια μαθητεία δύο ετών με τον Βασίλη Φωτόπουλο που έγινε μέντορας του.
Ο Φωτόπουλος ήταν σκηνογράφος, ενδυματολόγος, ζωγράφος και βραβευμένος με Όσκαρ για τα σκηνικά και τα κοστούμια στην ταινία “Ζορμπάς ο Έλληνας”. Η πρώτη σκηνογραφική εμπειρία με τον Φωτόπουλο έγινε το 1980, όταν τον βοήθησε στα σκηνικά για τα θεατρικά έργα “Ο Λευκός Γάμος” και “Εμιγκρέδες” στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, έργα που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Λαζάνης.
Το 2012 συνεργάστηκε με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη και την Έφη Μουρίκη, δημιουργώντας τα σκηνικά για τα έργα “Extremities” και “Μνημόνιο-ακρότητες”.
Το 1984 ο Κοτσιρέας ξεκίνησε σπουδές έξι χρόνων (1984-1990) στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών στη Χάγη της Ολλανδίας. Εκεί, ειδικεύτηκε στη ζωγραφική, το σχέδιο και τη χαρακτική, ολοκληρώνοντας με το μεταπτυχιακό του δίπλωμα στα σκηνικά και την ενδυματολογία.
Ο Σταύρος Κοτσιρέας έχει παρουσιάσει το έργο του σε 40 ατομικές και 86 ομαδικές εκθέσεις, ενώ το έργο του βρίσκεται σε ιδιωτικές, δημόσιες και εταιρικές συλλογές.
Από το 1993 ο καλλιτέχνης ζει και εργάζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο και από το 2016 συνεργάζεται με το καλλιτεχνικό χυτήριο V & P. Tassis, για την χύτευση και παραγωγή των γλυπτών του σε μπρούτζο. Όπου είναι και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του χυτηρίου.