«Φραπέ» ο κλασικός + 2 συνταγές που έπιναν στα 90’s

Όλοι ξέρετε τον κλασικό φραπέ, αλλά γνωρίζετε τις δυο επιπλέον εκδοχές του που επικρατούσαν στα ’90s; Σήμερα πλέον ο φραπέ είναι μια εναλλακτική επιλογή, αλλά για όσους έζησαν την δεκαετία του ’80 και του ’90 ως νέοι, αυτός ήταν η πιο μοντέρνα και top επιλογή του καφέ τους!

Ο φραπέ ήταν ο πιο must και trendy καφές τους ζεστούς μήνες και πέρα από τους “παραδοσιακούς” του ελληνικού, τον προτιμούσαν όλοι οι νέοι στις εξόδους τους. Από νωρίς το πρωί, το μεσημέρι έως και αργά το βράδυ με μια καλή δόση αλκοόλ, για όσους δεν ήθελαν κάτι… βαρύ. Τότε δεν ίσχυε το… “έκλεισε η μηχανή”, ο φραπέ ήταν ένα ρόφημα παντός ωραρίου!

Η ιστορία του φραπέ

Ο φραπέ δημιουργήθηκε το μακρινό 1957 και είναι μια εφεύρεση αποκλειστικά Ελληνική!

Δημιουργός του ήταν ο Δημήτρης Βακόνδιος, που θέλοντας εν ώρα εργασίας να πιει έναν καφέ για να τονωθεί τον έφτιαξε τυχαία. Ο Βακόνδιος,  βρισκόμενος για επαγγελματικούς λόγους στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και έπειτα από εξαντλητικά ωράρια θέλησε να ποιεί έναν καφέ. Η μόνη δυνατότητα του ήταν ο στιγμιαίος καφές και δεν μπορούσε να βρει πουθενά εντός του χώρου της έκθεσης ζεστό νερό. Τότε, έβαλε σε ένα ποτήρι λίγο στιγμιαίο καφέ, ζάχαρη και νερό, έκλεισε το ποτήρι με την παλάμη του και το κούνησε δυνατά για να διαλυθεί το περιεχόμενο. Έτσι, δημιουργήθηκε ο χαρακτηριστικός αφρός του, ενώ η γεύση του ήταν εντελώς διαφορετική από αυτή του ζεστού στιγμιαίου. Βλέποντας κάποιοι επισκέπτες της έκθεσης το αποτέλεσμα, θέλησαν να το δοκιμάσουν και αυτοί και έτσι έγινε η νέα μόδα της εποχής, που κρατάει έως σήμερα!

Πως εξελίχθηκε στα 90’s

Από το ’60 έως το ’90 ο φραπέ κέρδιζε σιγά αλλά σταθερά νέους θαυμαστές κάθε χρόνο. Ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες η επιλογή του υπερίσχυε κατά πολύ του “ζεστού” παραδοσιακού ελληνικού. Έως τα τέλη περίπου της δεκαετίας του 1990 δεν υπήρχαν άλλωστε και πολλές επιλογές καφέ. Οι καφετέριες σέρβιραν δύο είδη, τον κλασικό «ελληνικό» (μονό ή διπλό) και τον «μοντέρνο» στιγμιαίο (κρύο ή ζεστό)!

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 άρχισαν να εμφανίζονται σταδιακά ο γαλλικός (που λεγόταν αμερικάνικος) και ο espresso… Αλλά αυτούς τους προτιμούσαν σπάνια. Από τους νέους που ήταν και οι κύριοι θαμώνες των καφετεριών ο ελληνικός θεωρούταν παλαιομοδίτικος και μπανάλ, καθώς σερβίρονταν κατά βάση στα παραδοσιακά καφενεία. Οπότε ο φραπέ ήταν η πιο μοντέρνα και κυρίαρχη επιλογή όλων, μιας και είχε και πιο ιδιαίτερη γεύση!

Όμως, όπως κάθε γεύση εξελίσσετε, έτσι έγινε και με τον φραπέ. Σταδιακά γινόταν νέα γευστικά πειράματα στον κλασικό φραπέ και δημιουργήθηκαν νέες γεύσεις και τάσεις. Αρχικά προστέθηκε γάλα, για να γίνει πιο πλούσιος σε γεύση και παράλληλα ελαφρύς… Έπειτα, δημιουργήθηκαν και άλλες προτάσεις για μεγαλύτερο κέρδος, αλλά και να καλύψουν πιο ιδιαίτερα γούστα. Οι επικρατέστερες προτάσεις όμως του φραπέ ήταν τρεις!

Ο κλασικός Φραπέ

Το κλασικό… «φραπόγαλο» ήταν η επικρατέστερη επιλογή!

Ο στιγμιαίος καφές έμπαινε στο σέικερ, με ζάχαρη, λίγο νερό και παγάκια, με αναλογία για τον μέτριο 1 1/2 κγλ καφέ, 1 1/2 κγλ ζάχαρη, περίπου 2 εκατοστά νερό και 3 παγάκια. Κουνούσαν δυνατά το σέϊκερ με στόχο να δημιουργηθεί ένας πηκτός και σταθερός αφρός. Έπειτα, προσθέτανε επιπλέον παγάκια και νερό γεμίζοντας το ποτήρι. Στο τέλος, κατά προτίμηση, έριχναν γάλα εβαπορέ (πάντα).

Ο τέλειος φραπέ, ήταν εκείνος που γεμίζοντας το ποτήρι, ο αφρός του “στέκονταν” σταθερός 1 δάχτυλο πάνω από το χείλος, χωρίς να ξεχειλίζει από το ποτήρι. Όσο πιο πάνω στεκόταν ο αφρός, τόσο πιο… μερακλής θεωρούταν ο… καφετζής!

Φραπέ – Παγωτό

Ο φραπέ παγωτό ήταν η πιο… gourmet εκδοχή του φραπέ!

Η αρχική διαδικασία ήταν η ίδια. Ο καφές όμως έμπαινε σε ποτήρι του milk shake και σε αυτόν προσθέτανε 2 μπάλες παγωτό βανίλια ή καϊμάκι (…ότι είχε ο καθένας στο μαγαζί…). Αυτή ήταν μια κυρίως “γυναικεία” επιλογή!

Φραπέ – Baileys

Τέλος υπήρχε και ο φραπέ της… “νύχτας”!

Ήταν η επιλογή για όσους δεν ήθελαν ποτό, αλλά παράλληλα θεωρούσαν και πως ήταν πολύ αργά για καφέ. Αυτό το προτιμούσαν αντί για ποτό πάρα πολλοί φοιτητές, καθώς ήταν και πιο οικονομικό από το ποτό!

Και εδώ η αρχική διαδικασία ήταν η ίδια, ο καφές έμπαινε στο κλασικό ποτήρι, αλλά αντί για γάλα προσθέτανε ένα σφινάκι Baileys ή Kahlúa!

Τις δύο τελευταίες εκδοχές συνιστούμε να τις δοκιμάσετε, είμαστε σίγουροι πως θα είναι δυο γεύσεις που θα λατρέψετε!

Φωτογραφίες: miakouppa