Γιατί πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά να αποτυγχάνουν

Μπορεί να ακούγεται παράδοξο το να αφήνουμε τα παιδιά να αποτυγχάνουν, είναι όμως από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας γονέας.

 

Και όμως, πρέπει να αφήνετε τα παιδιά να αποτυγχάνουν σε διάφορα επίπεδα. Σύμφωνα με τη Δρ Stephanie O’Leary, κλινική ψυχολόγο ειδικευμένη στη νευροψυχολογία και συγγραφέας του «Γονείς στον πραγματικό κόσμο: οι κανόνες έχουν αλλάξει».

Η αποτυχία βοηθά το παιδί να μάθει να αντεπεξέρχεται, μια δεξιότητα που είναι σίγουρα απαραίτητη στον πραγματικό κόσμο. Του παρέχει επίσης την εμπειρία ζωής που απαιτείται για να συνδεθεί με τους συνομηλίκους του με έναν πραγματικό τρόπο.

Η αμφισβήτηση ενσαρκώνει την ανάγκη για σκληρή δουλειά και συνεχείς προσπάθειες. Αυτό αποδεικνύει ότι αυτά τα χαρακτηριστικά είναι πολύτιμα ακόμη και χωρίς το χρυσό αστέρι επιβράβευσης ή ένα κορυφαίο σκορ. Με την πάροδο του χρόνου, τα παιδιά που αποτυγχάνουν ενισχύουν την ανθεκτικότητα τους στις δυσκολίες. Είναι πιο πρόθυμα να επιχειρήσουν δύσκολα καθήκοντα και δραστηριότητες, ενώ δεν φοβούνται να αποτύχουν.

Η ψυχολόγος λέει πως η απόπειρα διάσωσης του παιδιού σας όταν αυτό αποτυγχάνει στέλνει στο παιδί το μήνυμα ότι δεν τον εμπιστεύεστε. Επίσης, πως “η προθυμία σας να δείτε τον αγώνα που θα κάνει το παιδί για να ξεπεράσει τη δυσκολία του, επικοινωνεί στο παιδί ότι πιστεύετε πως είναι ικανό και ότι μπορεί να χειριστεί οποιοδήποτε αποτέλεσμα, ακόμα και αρνητικό”.

Γενικά, είναι στη φύση των γονιών να θέλουν να προστατεύσουν το παιδί τους από κάθε αποτυχία ή απογοήτευση και να σπεύδουν να διορθώσουν κάθε τους λάθος, πολλές φορές πριν καν το κάνουν.

Μήπως, όμως, τελικά αυτή η τακτική κάνει περισσότερο κακό στα παιδιά, παρά καλό;

Κανένας γονιός δεν θέλει να βλέπει το παιδί του να πονά, να είναι λυπημένο ή να νιώθει ότι απέτυχε. Πολύ συχνά οι γονείς κάνουν ότι μπορούν για να γλιτώσουν τα παιδιά τους από όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα. Όταν λοιπόν το παιδί προκαλεί ένα λάθος ή έχει μια αποτυχία, παραβλέπεται κάτι πολύ σημαντικό…

Το παιδί, όπως και όλοι οι άνθρωποι έξαλλου, πρέπει και να αποτυγχάνει και να κάνει λάθη, γιατί μόνο έτσι θα μάθει να αντιμετωπίζει όσα θα του φέρνει η ζωή. Σκεφτείτε, πόσες φορές όταν ήταν μικρό έπεσε, μέχρι τελικά να μάθει να στηρίζεται στα πόδια του και να περπατά;

Όταν τα παιδιά αποτυγχάνουν τους κάνει καλό. Τα λάθη και οι αποτυχίες είναι εμπειρίες που βοηθούν το παιδί να ωριμάσει, να αποκτήσει αυτοεκτίμηση, να πιστέψει στον εαυτό του και να συνειδητοποιήσει τη σημασία της συνεχούς προσπάθειας.

Αν το παιδί τα βρίσκει συνεχώς όλα εύκολα ή, ακόμα χειρότερα, αν έχει εσάς να τρέχετε πίσω του και να διορθώνετε πάντα τα λάθη του, δεν θα μάθει ποτέ να είναι το υπεύθυνο για τον εαυτό του και τις πράξεις του.

Φυσικά για κανέναν γονιό δεν είναι εύκολο να κάθεται και να βλέπει το παιδί του να αποτυγχάνει ή να ταλαιπωρείται. Ωστόσο το να αφήσετε το παιδί σας να αποτύχει και στη συνέχεια να είστε πλάι του για να το παρηγορήσετε και να το ενθαρρύνετε να διδαχτεί από το λάθος, είναι το καλύτερο που μπορείτε να κάνει για αυτό.

Πιο συγκεκριμένα:

• Πείτε στο παιδί σας ότι κανείς δεν περιμένει από αυτό να είναι τέλειο.
• Εξηγήστε του ότι πάντα θα το αγαπάτε, ανεξάρτητα από το αν τα καταφέρνει σε κάτι ή όχι.
• Σταματήστε να τρέχετε για να διορθώνετε τα λάθη του.
• Βοηθήστε το να αποκτήσει υπευθυνότητα, να αναλαμβάνει, δηλαδή, την ευθύνη για τα λάθη του και να μην κατηγορεί τους άλλους.
• Μοιραστείτε μαζί του δικές σας αποτυχίες και εξηγήστε του πώς σας βοήθησαν να γίνετε καλύτεροι.
• Διδάξτε στο παιδί πώς να διαχειρίζεται μια αποτυχία. Έχει κάθε δικαίωμα να νιώθει λυπημένο, αλλά δεν πρέπει να το βάζει κάτω.
• Ενθαρρύνετε το να προσπαθεί και επιβραβεύετε το πάντα για μια προσπάθεια που καταβάλλει, ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα.