Τα χόρτα του χειμώνα και της άνοιξης

Τα χόρτα του χειμώνα συλλέγονται από τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές μέχρι το τέλος της άνοιξης. Κάνουν πεντανόστιμες σαλάτες, μαγειρευτά φαγητά και βέβαια πίτες.

Τα άκρως θρεπτικά και γεμάτα βιταμίνες χόρτα του χειμώνα και της άνοιξης, πρέπει οπωσδήποτε να να συμπεριλαμβάνουμε στο τραπέζι μας. Είναι από τις καλύτερες και πιο θρεπτικές τροφές που μας χαρίζει η φύση, την εποχή που ο οργανισμός μας τις έχει περισσότερο ανάγκη!

Διατροφική αξία και οφέλη

Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, βιταμίνες K, C, E και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Μέταλλα όπως κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο και σίδηρο, καθώς και αρκετά αντιοξειδωτικά. Όλα αυτά τα καθιστούν μία από τις πιο ολοκληρωμένες και υγιεινές διατροφικές επιλογές.

Ενώ είναι η ιδανική προσθήκη σε ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο, λόγω της επίσης υψηλής περιεκτικότητάς τους σε νερό και της χαμηλή τους θερμιδικής αξίας. Τα οφέλη, λοιπόν, από την κατανάλωσή τους είναι πολλά.

Οι ειδικοί προτείνουν να τα εντάσσουμε στη διατροφή μας για καλύτερη λειτουργία του εντέρου. Μείωση των επιπέδων χοληστερόλης και γλυκόζης στο αίμα. Προστασία από την καταστροφή των κυττάρων και τις καρδιαγγειακές παθήσεις.

Θυμηθείτε επίσης ότι το ζουμί των χόρτων θεωρείται πολύ καλό αποτοξινωτικό. Οπότε, μετά το βράσιμο, μπορείτε να το σουρώσετε και να το φυλάξετε στο ψυγείο για 2-3 ημέρες το πολύ. Πίνοντας 1-2 φλιτζάνια την ημέρα.

Είδη και μαγείρεμα

Ραδίκια

Τα φύλλα τους είναι μακριά με έντονο πράσινο χρώμα, ενώ η γεύση τους είναι έντονη και πικρή. Τα ραδίκια, όπως εξάλλου και τα περισσότερα από τα χόρτα, είναι απολαυστικά βραστά με μπόλικο λαδολέμονο ως σαλάτα.

Ενώ είναι εξαιρετικά επίσης τσιγαριαστά ή στην κατσαρόλα με κρέας, όπως σε φρικασέ με κατσικάκι ή αρνάκι αβγολέμονο. Τα λεγόμενα ιταλικά ραδίκια είναι λιγότερο πικρά και μαγειρεύονται με τον ίδιο τρόπο.

Αντίδια

Ως κοντινός συγγενής με το ραδίκι τα αντίδια χαρακτηρίζονται επίσης από την πικρή τους γεύση. Διακρίνονται σε δύο βασικές ποικιλίες, το πλατύφυλλο και το κατσαρό και μαγειρεύονται ακριβώς όπως τα ραδίκια.

Λάπαθα ή αγριοσέσκουλα

Τα σκουροπράσινα φύλλα τους έχουν μια ελαφριά υπόξινη γεύση. Τρώγονται βραστά ή με κρέας, ενώ ταιριάζουν πολύ σε παραδοσιακές χορτόπιτες.

Σέσκουλα

Τα φύλλα τους είναι μεγάλα, γυαλιστερά, αρκετά σκληρά και γραμμωτά και έχουν παρόμοια γεύση με το σπανάκι. Τρώγονται ωμά ή βραστά ως σαλάτα, αλλά γίνονται πολύ νόστιμα και κοκκινιστά στην κατσαρόλα με ψάρια ή όσπρια. Δοκιμάστε τα επίσης σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μπόλικα μυρωδικά.

Σπανάκι

Τα παχιά τριγωνικά φύλλα του τρώγονται ωμά ως σαλάτα ιδανικά με μπόλικο λεμόνι. Βραστά, αλλά και σε πιάτα όπως το γνωστό μας σπανακόρυζο είναι ο πιο παραδοσιακός τρόπος. Λατρεύεται σε πίτες και τάρτες, ακόμα και ως γέμιση σε ζυμαρικά, όπως στα λαζάνια ή σε κρέπες με τυριά.

Θυμηθείτε, ότι εάν θέλετε να επωφεληθείτε από τον σίδηρο που περιέχει, πρέπει απαραίτητα να το συνδυάσετε με βιταμίνη C. Γι’ αυτό το λόγο και το μπόλικο λεμόνι στη σαλάτα. Είναι επίσης τέλειο σε smoothies μαζί με φρούτα, όπως η μπανάνα.

Μυρώνια

Συγγενεύουν με τον μαϊντανό, γι’ αυτό μοιάζουν πολύ και οπτικά, όμως η γεύση τους είναι πιο απαλή και μοιάζει πολύ με της γλυκόριζας. Η αρωματική τους ένταση τα καθιστά ιδανικά για παντός τύπου πίτες και σαλάτες. Δοκιμάστε τα επίσης σε ομελέτες μαγειρεμένα ή απλά ψιλοκόψτε τα και πασπαλίστε τις.

Σταμναγκάθι

Είναι η κρητική παραλλαγή του ραδικιού. Τα οδοντωτά του φύλλα είναι πικρά, τρώγονται βραστά σε σαλάτες αλλά και σε πολλά παραδοσιακά μαγειρευτά, όπως το αρνάκι ή το κατσικάκι αβγολέμονο.

Ταιριάζουν επίσης πολύ με ψάρια και όσπρια σε μαγειρευτά κατσαρόλας συνδυαστικά με άλλα χόρτα και μυρωδικά. Όμως, δεν είναι λίγοι αυτοί που στην Κρήτη προτιμούν να τα τρώνε ωμά με λαδολέμονο, ως μεζέ για τη ρακή.

Καυκαλήθρες

Έχουν λεπτά και οδοντωτά φύλλα σαν του τριφυλλιού με δυνατό άρωμα. Τρώγονται ωμές, συνδυάζονται με άλλα χόρτα εποχής και κάνουν πεντανόστιμες πίτες. Αλλά,  κάνουν επίσης πολύ νόστιμα πιάτα με όσπρια, όπως η περίφημη φασολάδα με καυκαλήθρες που φτιάχνουν στην Πελοπόννησο.

Βρούβες

Είναι από τα πιο γνωστά «ζιζάνια» της ελληνικής κουζίνας. Τα μακριά και πράσινα φύλλα τους έχουν έντονη και βαριά μυρωδιά, ενώ γευστικά είναι αρκετά πικρές. Παρ’ όλ’ αυτά είναι αρκετοί αυτοί που επιλέγουν να τις βάλουν στο τραπέζι τους βραστές ως σαλάτα, σε πίτες, ομελέτες ή τις μαγειρεύουν με όσπρια.

Ζοχιά ή ζοχός

Είναι από τα χόρτα που συναντούμε πολύ συχνά σε ακαλλιέργητους αλλά και καλλιεργημένους τόπους. Τα οδοντωτά, μακριά και σκουροπράσινα φύλλα του είναι λίγο πικρά. Αλλά τρώγονται πολύ ευχάριστα σε σαλάτες και σε πίτες με γλυκά χόρτα.

Επίσης μαγειρεύονται βραστά με μπόλικο λεμόνι ή σε συνδυασμό με αρνί ή κατσίκι.

Ρόκα

Μπορεί να είναι ένα από τα σήματα κατατεθέντα της ιταλικής κουζίνας, όμως, χρησιμοποιείται κατά κόρον και στην ελληνική. Τα πράσινα κοντά της φύλλα έχουν χαρακτηριστική πιπεράτη γεύση και είναι τέλεια σε σαλάτες.

Αντικαθιστά πολύ ωραία τον μαϊντανό στη σάλτσα πέστο, ενώ είναι μια δροσερή λεπτομέρεια πασπαλισμένη σε πίτσες.

Προετοιμασία και αποθήκευση

Η προετοιμασία των χόρτων δεν διαφέρει από τα υπόλοιπα φυλλώδη λαχανικά. Αφαιρείτε πρώτα τα φυλλαράκια που δεν έχουν ζωηρό πράσινο χρώμα. Πετάτε αυτά που έχουν κιτρινίσει, μαυρίσει ή έχουν τρύπες από κάποιο ζουζούνι.

Κόβετε τους σκληρούς μίσχους και κρατάτε τα τρυφερά τμήματα του χόρτου. Γεμίζετε μια λεκάνη με κρύο νερό και προσθέτετε αλάτι και ελάχιστο ξίδι. Βυθίζετε τα χόρτα στη λεκάνη, τα ξεπλένετε και μετά τα στραγγίζετε.

Επαναλαμβάνετε σχολαστικά την ίδια διαδικασία με φρέσκο νερό μέχρι να μην υπάρχει κάποιο ίχνος από χώμα ή ζιζάνιο. Τέλος, τα στεγνώνετε καλά αφήνοντάς τα να στραγγίξουν ή χρησιμοποιώντας το ειδικό περιστρεφόμενο στεγνωτήρι λαχανικών.

Αν δεν τα μαγειρέψετε αμέσως, επιλέγετε ένα αεροστεγές δοχείο τροφίμων για τη φύλαξή τους. Απλώνετε στη βάση του 2-3 σειρές χαρτί κουζίνας και βάζετε από πάνω μερικές σειρές χόρτα. Ξανά χαρτί κουζίνας και έπειτα χόρτα. Στην τελευταία σειρά τοποθετείτε χαρτί κουζίνας ή μια ελαφρώς βρεγμένη πετσέτα κουζίνας.

Έτσι θα  διατηρηθούν φρέσκα και δροσερά, σε περίπτωση που δεν τα καταναλώσετε την ίδια ημέρα.

Χρήσιμες συμβουλές

• Βεβαιωθείτε ότι τα χόρτα που αγοράζετε (ή μαζέψατε) δεν είναι κιτρινισμένα ή μαραμένα, αλλά το φύλλωμά τους είναι τρυφερό και υγιές.

• Φροντίζετε να προμηθεύεστε ποσότητες ανάλογες με την κατανάλωση. Θυμηθείτε ότι για να μην αλλοιωθεί η διατροφική τους αξία και να μη φθαρούν τα χόρτα, θα πρέπει να καταναλωθούν εντός 2 το πολύ 3 ημερών από την αγορά τους.

• Φροντίζετε επίσης οι συνθήκες αποθήκευσής τους να είναι οι σωστές γιατί διαφορετικά θα επιταχυνθεί η φθορά τους.

• Δεν χρησιμοποιείτε ποτέ νάυλον σακούλες για την αποθήκευσή τους.

• Αν πρόκειται να τα κάνετε βραστά, αφήνετε το νερό να βράσει πολύ καλά πριν τα ρίξετε στην κατσαρόλα και επίσης δεν τα αφήνετε να παραβράσουν, ώστε να έχετε τη μικρότερη δυνατή απώλεια θρεπτικών συστατικών. Εξαίρεση αποτελούν τα πικρά χόρτα που πρέπει να βράζονται σε μπόλικο νερό για να ξεπικρίσουν.

• Για τον ίδιο λόγο προτιμάτε να τα κόβετε με τα χέρια σε σχετικά χοντρά κομμάτια και όχι με μαχαίρι.

Πηγή πληροφοριών: wikipedia, olivemagazine