Ιατρική
Συμβουλές ψυχικής υγείας από την Αγγελική. Πόσο εύκολα αντιμετωπίζεις τους συγγενείς;
Καταρχήν ζητώ συγνώμη που δε θέλω να πω το όνομά μου. Το πρόβλημα που θα σας πω δεν το έχω συζητήσει με κανέναν γιατί πολύ απλά ντρέπομαι. Είναι καθαρά σεξουαλικό και αφορά τον άντρα μου. Κάθε φορά που πάμε να κάνουμε έρωτα μπαίνω σε μια φάση αγγαρείας, ενώ εγώ του το ζητάω όταν ξεκινάμε… ξενερώνω και περιμένω πότε θα τελειώσει. Αυτό γίνεται εδώ και 6 μήνες, με τον ίδιο δεν το συζήτησα αλλά το έχει καταλάβει και προσπαθεί να κάνει πράγματα να ανανεώσει το σεξ, αλλά ότι και να κάνει με αφήνει παγερά αδιάφορη. Θέλω να κάνω τη ζωή μου χωρίς να υπάρχει το σεξ σε αυτή, δεν ξέρω αν είναι οργανικό ή ψυχολογικό, δεν ξέρω αν φταίει σε κάτι αυτός ή εγώ. Το μόνο που ξέρω είναι ότι όσο περνάει ο καιρός βαριέμαι αφόρητα όταν έρχεται η ώρα για σεξ.
Μαζί του περνάς καλά; Έχετε επικοινωνία; Κάνετε πράγματα μαζί; Σε έλκει σαν άντρας; Και τέλος, μήπως το θέμα είναι ότι φοβάσαι το σεξ και όχι ότι το βαριέσαι; Αν σε είχα δίπλα μου θα σου έκανα αυτές τις ερωτήσεις για να μπορέσω και εγώ να καταλάβω τι είναι αυτό που νιώθεις. Μπορεί να ισχύουν πολλά που όμως από εδώ δεν είμαι σε θέση να τα καταλάβω. Αυτό που μπορώ να σου πω όμως πιο γενικά είναι ότι στην περίπτωση που βαρέθηκες τον σύντροφό σου και αυτό με όποια προσπάθεια και να γίνει δεν αλλάζει , τότε δε σταματάς το σεξ αλλά αποφασίζεις να αλλάξεις σύντροφο! Επειδή όμως το σεξ είναι μια πράξη που ερχόμαστε σε επαφή με το γυμνό σώμα μας και όλα τα συναισθήματα μας γενικότερα, άρα είναι μια μορφή σημαντικής έκθεσης στον άλλο και σε εμάς τους ίδιους, είναι πιθανό να σε αγχώνει, να μη μπορείς να το διαχειριστείς και γι’ αυτό το λόγο να το απωθείς. Προσπάθησε να απαντήσεις μόνη σου στα αρχικά μου ερωτήματα και αν κάνεις πιο συγκεκριμένες κάποιες σκέψεις , μπορείς να μου ξαναστείλεις για να τα πούμε σε άλλη βάση!
Το πρόβλημά μου νομίζω ότι είναι γελοίο αλλά δεν ξέρω σε ποιον άλλον να απευθυνθώ πλέον. Έχω σοβαρό πρόβλημα με τους γονείς της γυναίκας μου, γενικά εκείνη είναι πολύ δεμένη μαζί τους και τους θέλει συνεχώς δίπλα της. Το πρόβλημα είναι ότι βλέπω ότι εκείνοι δε θέλουν εμένα, είμαστε 1 χρόνο παντρεμένοι και 2 πιο πριν που ήξεραν ότι είχαμε σχέση και έχουν απέναντί μου μια πολύ άσχημη στάση, με κατακρίνουν, με ειρωνεύονται και πάντα όταν δεν είναι η γυναίκα μου μπροστά. Μπροστά της είναι σαν αγγελούδια, φοβάμαι να της μιλήσω γιατί τους έχει τρελή αδυναμία και φοβάμαι ότι θα πάει να τους τα πει. Αλλά δεν αντέχω και άλλο τέτοια συμπεριφορά, οι φίλοι μου λένε να το λύσω πρώτα μαζί τους χωρίς να μπλέξω τη γυναίκα μου, αλλά και πάλι δεν ξέρω αν θα μου βγει σε καλό; Εσύ τι μου προτείνεις; Γιάννης
Για να γίνουν όλα με μια σειρά και για να μην μπερδευτούν περισσότερο οι καταστάσεις, αρχικά μίλησε στη γυναίκα σου. Από τη στιγμή που δε συμβαίνει κάτι περίεργο μπροστά της, δε μπορείς να τους κατηγορήσεις ευθέως. Μπορείς όμως να της πεις ότι έχει πέσει στην αντίληψή σου ότι μου ανέφερες πιο πάνω. Άκου την άποψή της και πες της ότι επειδή είναι κάτι που νιώθεις και όταν συμβαίνει έρχεσαι σε πολύ δύσκολη και περίεργη θέση και επειδή θες να έχεις καλές σχέσεις με τους γονείς της γιατί σέβεσαι την οικογένειά της, την επόμενη φορά που θα νιώθεις αντίστοιχα θα τους μιλήσεις απευθείας σε αυτούς. Καταλαβαίνω ότι το θέμα δεν είναι με τη γυναίκα σου και για να λυθεί, καλό θα ήταν να υπάρξει απευθείας επικοινωνία. Παρόλα αυτά φαντάζομαι ότι θέλεις να διατηρήσεις καλή σχέση με τη σύζυγό σου και για να μη τη διακινδυνεύσεις και βρεθεί προ εκπλήξεως καλό είναι να κρατήσεις αυτή τη σειρά που προανέφερα.
Καλησπέρα, θα ήθελα τη συμβουλή σας για την κατάθλιψη. Νομίζω ότι το αγόρι μου έπεσε σε κατάθλιψη, τους τελευταίους 2 μήνες άλλαξε τελείως η συμπεριφορά του και στην καθημερινότητά του έχει γίνει πολύ μουντός. Από όσο ξέρω ούτε στη δουλειά ούτε στο σπίτι του έχει κάποιο πρόβλημα. Αλλά είναι πολύ σκεπτικός, κλείνεται σπίτι, δεν θέλει να βγαίνουμε όπως παλιά, ούτε με τους φίλους του. Στην αρχή νόμιζα ότι με κεράτωνε και του ζήτησα να χωρίσουμε γιατί δεν μπορώ έτσι. Τότε μου ζήτησε να μείνω μαζί του γιατί με έχει ανάγκη και σαφώς δεν ισχύουν όσα πίστευα για κέρατο. Το πρόβλημά μου είναι ότι άντε να κάτσω μαζί του, πως να τον βοηθήσω που δε μου μιλάει; BFF
Δε μπορείς να του πάρεις τον πόνο, ούτε μια πιθανή κατάθλιψη. Ούτε μπορείς να κάνεις το δικό του πρόβλημα δικό σου. Μπορείς όμως να τον παρακινήσεις να μιλήσει με έναν ειδικό και αυτό οφείλεις να το κάνεις αφού τον αγαπάς. Από εκεί και πέρα αν για τους δικούς του λόγους δεν είναι έτοιμος ή δε θέλει να κάνει κάτι τέτοιο, οφείλεις να το σεβαστείς. Τώρα στη σχέση σας…. Αν δε βλέπεις θέληση από την πλευρά του πρέπει να καθίσεις και να σκεφτείς πως νιώθεις και τι θέλεις. Μπορείς να ζεις έτσι; Αντέχεις να αποκτήσεις και εσύ κατάθλιψη; Αν ναι, μένεις στη σχέση και αποδέχεσαι τις συνέπειες, αν όχι απλά απομακρύνεσαι. Δε μπορείς να σώσεις κανέναν αν δε θέλει ο ίδιος να σώσει τον εαυτό του!
Είμαι 29 χρονών και προσπαθώ να κάνω μια σχέση της προκοπής. Έχω αρχίσει να απογοητεύομαι πολύ. Όλες οι φίλες μου κάτι έχουν εγώ τίποτα και με έχει πάρει πολύ από κάτω. !!κκκ
Το θέμα ξεκινάει από το σημείο που λες ότι προσπαθείς! Η λέξη προσπάθεια σημαίνει ότι καταβάλεις κάποιο κόπο και ενέργεια. Ήδη το έκανες κάτι «κουραστικό». Και οι σχέσεις ή οι γνωριμίες δεν έχουν αυτή την έννοια, ούτε είναι εξαναγκαστικό έργο. Έρχεται όταν αφεθείς και δεν το κυνηγάς.
Editor: Αγγελική Παππά