Γονείς & Οικογένεια
12 έρευνες που όλοι οι γονείς χρειάζεται να γνωρίζουν
Υπάρχουν 12 έρευνες που όλοι οι γονείς χρειάζεται να γνωρίζουν. Οι συμβουλές γονέων είναι ένας αδιαπέραστος λαβύρινθος του «τι να κάνεις και τι να μην κάνεις». Ωστόσο οι παρακάτω έρευνες παρέχουν επιστημονικές συμβουλές για τον καλύτερο τρόπο ανατροφής των παιδιών και για το πως να γίνεις καλύτερος γονέας.
Οι έρευνες είναι πάντα καλές, καθώς όλοι οι γονείς μπορούν έτσι να μάθει τι χρειάζεται να γνωρίζουν για την σωστή ανατροφή των παιδιών τους.
Ένας από τους πολλούς λόγους για τους οποίους η γονική μέριμνα καταλήγει να γίνεται μία αγχωτική «δουλειά» είναι ότι ενώ όλοι σας δίνουν συμβουλές, ένα μεγάλο μέρος τους δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Ειλικρινά, είναι εκπληκτικό που φτάσαμε ως εδώ.
1. Οι γονείς είναι πιο ευτυχισμένοι από τους μη γονείς
Πρώτα κάποια καλά νέα για όσους ανησυχούν για τα βάρη της ανατροφής των παιδιών.
Τα τελευταία χρόνια, ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι οι χαρές της ανατροφής των παιδιών αντισταθμίζονται από τις λύπες.
Σύμφωνα με μία έρευνα έχει διαπιστωθεί ότι, κατά μέσο όρο, οι γονείς αισθάνονται καλύτερα από τους μη γονείς καθώς κάθε μέρα και αντλούν περισσότερη ευχαρίστηση από την ανατροφή των παιδιών από ό, τι από άλλες δραστηριότητες.
Οι πατέρες, συγκεκριμένα, αντλούν υψηλά επίπεδα θετικών συναισθημάτων και ευτυχίας από την ανατροφή των παιδιών τους.
2. Η παιδοκεντρική ανατροφή τελικά αξίζει τον κόπο
Υπογραμμίζοντας τις απολαύσεις της γονεϊκότητα, η έρευνα διαπιστώνει ότι η παιδοκεντρική νοοτροπία έχει θετικές επιπτώσεις.
Μια μελέτη των Ashton-James διαπίστωσε ότι οι γονείς που ήταν οι πιο επικεντρωμένοι στα παιδιά ήταν επίσης πιο ευτυχισμένοι και είχαν μεγαλύτερο νόημα στη ζωή χάρις την γονεϊκότητα.
Μέσα από δραστηριότητες παιδικής φροντίδας μειώνονται τα αρνητικά συναισθήματα.
Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι όση περισσότερη φροντίδα και προσοχή δίνουν οι άνθρωποι στους άλλους, τόσο περισσότερη ευτυχία και νόημα βιώνουν. Από αυτή την οπτική, όσο πιο αφοσιωμένοι είναι οι γονείς στην ευημερία των παιδιών τους — δηλαδή, όσο πιο «παιδοκεντρικοί» είναι οι γονείς — τόσο περισσότερη ευτυχία και νόημα θα αντλήσουν από τη γονεϊκότητα.
Έτσι, ό, τι είναι καλό για τα παιδιά σας, είναι επίσης καλό για εσάς και την ανατροφή τους.
3. Μια καλή γονική προσέγγιση περιλαμβάνει την υποστήριξη της συναισθηματικής έκφρασης
Οι γονείς που ενθαρρύνουν τους απογόνους τους να εκφράσουν τα συναισθήματά τους μεγαλώνουν πιο ευτυχισμένα παιδιά, ερευνητικά ευρήματα.
Όταν οι γονείς υποστηρίζουν τη συναισθηματική έκφραση, οι νεαροί ενήλικες βιώνουν λιγότερη κατάθλιψη και άγχος.
Είναι επίσης πιο προσεκτικοί, πιο ικανοί να ρυθμίσουν την προσοχή τους και πιο ανοιχτοί και να αποδεχτούν τον εαυτό τους και τον κόσμο.
Τα παιδιά χρειάζονται «συναισθηματική κοινωνικοποίηση»: την ικανότητα να κατανοούν και να αντιμετωπίζουν τα συναισθήματά τους.
Οι γονείς που το επιτυγχάνουν αυτό είναι καλοί ακροατές, έχουν αναπτύξει οικειότητα με τα παιδιά τους και είναι πάντα εκεί για εκείνα.
4. Οι υπερπροστατευτικοί γονείς μπορούν να προκαλέσουν κατάθλιψη
Όπως και με πολλά πράγματα στη ζωή, όταν η λεπτή γραμμή διαπεραστεί, στην προκειμένη περίπτωση η λεπτή γραμμή μεταξύ φροντίδας και ασφυξίας, οι εν δυνάμει ενήλικες είναι πολύ πιθανόν να οδηγηθούν σε κατάθλιψη, ειδικά όταν μεγαλώσουν.
Οι Schiffrin et al. (2013) ρώτησαν 297 προπτυχιακούς φοιτητές για τη συμπεριφορά των γονιών τους και πώς ένιωθαν γι ‘αυτό.
Η μελέτη εντόπισε δεσμούς «υπερπροστατευτικότητας» και υψηλότερων επιπέδων κατάθλιψης μεταξύ των μαθητών, καθώς και χαμηλότερα επίπεδα αυτονομίας, συνάφειας και ικανότητας.
Οι γονείς θα πρέπει να έχουν κατά νου πόσο κατάλληλη είναι η συμμετοχή τους από αναπτυξιακή άποψη και να μάθουν να προσαρμόζουν το γονεϊκό τους στυλ όταν τα παιδιά τους αισθάνονται γίνονται υπερπροστατευτικοί.
Άλλες μελέτες έχουν επίσης υποδείξει ότι οι υπερπροστατευτικοί γονείς μεγαλώνουν παιδιά που δεν μπορούν να προσαρμοστούν σωστά.
5. Αποφύγετε την αυστηρή πειθαρχία
Περίπου το 90% των Αμερικανών γονέων παραδέχονται τουλάχιστον μία περίπτωση χρήσης αυστηρής λεκτικής πειθαρχίας με τα παιδιά τους, όπως το να τα βρίζουν ή να τα απειλούν.
Συνεπώς αυτός ο τρόπος, αντί να πειθαρχήσει τους εφήβους, στην πραγματικότητα επιδεινώνει το πρόβλημα.
Μια μελέτη 967 οικογενειών των ΗΠΑ και των γονέων τους διαπίστωσε ότι η σκληρή λεκτική βία σε παιδιά 13 ετών προέβλεψε χειρότερη συμπεριφορά το επόμενο έτος.
Και δεν βοηθούσε αν οι γονείς είχαν έναν ισχυρό δεσμό με τα παιδιά τους.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης εξήγησε:
“Η ιδέα ότι η σκληρή πειθαρχία δεν θα έχει συνέπειες, όταν υπάρχει ένας ισχυρός δεσμός γονέα-παιδιού – ότι ο έφηβος θα καταλάβει ότι “το κάνουν αυτό επειδή με αγαπούν”- είναι άστοχη επειδή η ζεστασιά των γονέων δεν μείωσε τις επιπτώσεις της σκληρής λεκτικής πειθαρχίας.Πράγματι, η σκληρή λεκτική πειθαρχία φαίνεται να είναι επιζήμια σε όλες τις περιστάσεις.»
Μελέτες διαπιστώνουν επίσης ότι οι σκληρές πρακτικές γονικής μέριμνας όταν τα παιδιά είναι μικρά, συνδέονται με συρρικνωμένες δομές του εγκεφάλου στην εφηβεία.
6. Οι κανονικές ώρες ύπνου είναι ζωτικής σημασίας για την ανατροφή των παιδιών
Οι κανονικές ώρες ύπνου έχουν πραγματικά σημασία για τα αναπτυσσόμενα μυαλά των παιδιών.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 11.000 παιδιά από την ηλικία των 3 έως την ηλικία των 7 ετών για να μετρήσουν τις επιδράσεις των ωρών ύπνου στη γνωστική τους λειτουργία.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι:
«… οι ακανόνιστες ώρες ύπνου σε ηλικία 3 ετών συσχετίστηκαν με χαμηλότερες βαθμολογίες στην ανάγνωση, τα μαθηματικά και στην αντίληψη του χώρου τόσο στα αγόρια όσο και στα κορίτσια, υποδηλώνοντας ότι περίπου η ηλικία των 3 ετών θα μπορούσε να είναι μια ευαίσθητη περίοδος για τη γνωστική ανάπτυξη των παιδιών.»
Οι τακτικές ώρες ύπνου είναι σημαντικές τόσο για τα αγόρια όσο και για τα κορίτσια και όσο νωρίτερα μπορούν να εφαρμοστούν, τόσο το καλύτερο για τη γνωστική τους απόδοση.
7. Κάνετε τις δουλειές μαζί
Το να μεγαλώνεις ευτυχισμένα παιδιά είναι ευκολότερο αν η σχέση της μαμάς και του μπαμπά δεν είναι πολύ δύσκολη.
Ένα συχνό σημείο διαφωνίας μεταξύ των γονέων είναι οι δουλειές του σπιτιού.
Ένα τέχνασμα για την επίτευξη της συζυγικής ικανοποίησης πάνω από τις δουλειές είναι να τις κάνουμε μαζί.
Όταν οι συνεργάτες εκτελούν τις δουλειές τους ταυτόχρονα – δεν έχει σημασία ποιος κάνει τι — και οι δύο άνθρωποι είναι πιο ικανοποιημένοι με τον καταμερισμό της εργασίας.
Η συμμετοχή των παιδιών στις δουλειές του σπιτιού είναι επίσης ένα θετικό βήμα για την ανατροφή τους.
8. Καλή ανατροφή των παιδιών σημαίνει πως τα παιδιά βιώνουν και αρνητικά συναισθήματα
Παραδόξως, μία καλή γονική προσέγγιση, είναι να επιτρέπετε στα παιδιά να βιώνουν αρνητικά συναισθήματα όπως ο θυμός και η απογοήτευση.
Πολλοί γονείς, ωστόσο, προσπαθούν να κρύψουν όλες τις συγκρούσεις από τα παιδιά τους.
Παρόλα αυτά, τα παιδιά συχνά αντιλαμβάνονται πότε οι γονείς τους προσπαθούν να κρύψουν τις συγκρούσεις και αυτό τα μπερδεύει.
Ξέρουν ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά δεν βλέπουν καμία αλλαγή στη συμπεριφορά των γονιών τους, γεγονός που προκαλεί σύγχυση.
Σύμφωνα με τους ψυχολόγους είναι καλύτερο να επιτρέπετε στα παιδιά σας να βλέπουν υγιείς συγκρούσεις και πως εν τέλει εκείνες επιλύονται — αυτό είναι καλή ανατροφή των παιδιών.
9. Περιορίστε την προβολή τηλεόρασης
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συνιστά ότι τα παιδιά δεν θα πρέπει να παρακολουθούν περισσότερες από δύο ώρες τηλεόρασης την ημέρα μετά από δύο χρόνια ηλικίας, και καμία πριν από αυτή την ηλικία.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο διαπιστώθηκε ότι η τηλεοπτική προβολή μιας επιπλέον ώρας σε ηλικία 2,5 ετών προέβλεψε χειρότερη απόδοση αργότερα όταν ξεκίνησαν να πηγαίνουν στο νηπιαγωγείο.
Όσο περισσότερο τα παιδιά 2,5 ετών ξεπερνούσαν αυτή τη σύσταση, τόσο χειρότερα ήταν το λεξιλόγιό τους, τα μαθηματικά και οι κινητικές τους δεξιότητες στα 5 τους χρόνια.
10. Η άσκηση ενισχύει τη σχολική επίδοση των παιδιών
Η άσκηση είναι ένας υπέροχος τρόπος για να ενισχύσει τη δύναμη του εγκεφάλου των παιδιών, και έχει πολλά άλλα οφέλη.
Μια μελέτη σε παιδιά 11 ετών έδειξε ότι η μέτρια έως έντονη άσκηση συσχετίστηκε με την αυξημένη ακαδημαϊκή απόδοση στα αγγλικά, τα μαθηματικά και τις επιστήμες.
Αυτά τα οφέλη από την άσκηση παρατηρήθηκαν επίσης σε εξετάσεις που πραγματοποιήθηκαν σε ηλικία 16 ετών.
Είναι ενδιαφέρον ότι τα επιστημονικά αποτελέσματα των κοριτσιών επωφελήθηκαν περισσότερο από την επιπλέον άσκηση.
11. Η έντονη μητρότητα κάνει την γονεϊκότητα αγχωτική
Ορισμένες γυναίκες λένε ότι η ανατροφή των παιδιών είναι πιο αγχωτική από το να είσαι στη δουλειά.
Υπάρχουν ισχυροί δεσμοί μεταξύ γονεϊκότητας, άγχους και ενοχής.
Πώς μπορούμε να το εξισορροπήσουμε αυτό με τα ερευνητικά ευρήματα ότι τα παιδιά γεμίζουν τη ζωή σας με χαρά και νόημα;
Μπορεί να οφείλεται σε διαφορές στη στάση απέναντι στην γονεϊκότητα.
Συγκεκριμένα, το να είσαι «έντονη μητέρα» μπορεί να είναι κακό για σένα.
Στη μελέτη τους με 181 μητέρες παιδιών κάτω των 5 ετών, διαπίστωσαν ότι οι μητέρες που υποστήριζαν πιο σθεναρά την ιδέα ότι τα παιδιά ήταν ιερά και ότι οι γυναίκες είναι καλύτεροι γονείς από τους άνδρες, ήταν πιο πιθανό να είναι καταθλιπτικές και να βιώνουν λιγότερη ικανοποίηση με τη ζωή.
Ναι, φρόντισε τα παιδιά σου, αλλά μην θυσιάσεις την ίδια σου την ψυχική υγεία.
12. Γιατί τα αδέλφια είναι τόσο διαφορετικά
Οποιοσδήποτε έχει περισσότερα από ένα παιδιά θα έχει παρατηρήσει ένα περίεργο πράγμα: οι προσωπικότητές του είναι συχνά πολύ διαφορετικές.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με μια μελέτη των Plomin και Daniels, τα αδέλφια έχουν τόσο λίγα κοινά στοιχεία στην προσωπικότητά τους όσο θα είχαν με έναν άγνωστο ανθρωπο.
Αυτό είναι πολύ περίεργο δεδομένου ότι το 50% του γενετικού τους κώδικα είναι πανομοιότυπο.
Η απάντηση δεν βρίσκεται καθόλου στα γονίδια, αλλά στο περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά.
Πέρα από το να έχει το ίδιο περιβάλλον, κάθε παιδί έχει:
- διαφορετική σχέση με τους γονείς του,
- διαφορετική σχέση με τα άλλα αδέλφια του,
- διαφορετικούς φίλους και εμπειρίες στο σχολείο…
Και ούτω καθεξής.
Και όλες αυτές οι διαφορές καταλήγουν σε αξιοσημείωτες διαφορές μεταξύ των αδελφών — συχνά τέτοιες που αν δεν έμοιαζαν μεταξύ τους, δεν θα ξέρατε ποτέ ότι ήταν συγγενείς.
Όλα αυτά σημαίνουν, φυσικά, ότι επειδή οι προσωπικότητές τους είναι συχνά τόσο διαφορετικές, οι στρατηγικές ανατροφής που λειτουργούν με ένα παιδί, μπορεί να μην λειτουργούν με ένα άλλο.
