Μέρη που θα έπρεπε να δείτε (μέρος 2ο)

«Έχω δει το Big Five σε σαφάρι αλλά θα ήθελα πολύ να δω το Unique Five στο Κονγκό» θα πει ο Μπεν Χατς, συγγραφέας του Are We Nearly There Yet? 8000 Misguided Miles Round Britain In A Vauxhall Astra. «Η χώρα μόλις ξεκινήσει να λειτουργεί ως τουριστικός προορισμός και έχει άγρια ζωή, δάση και κανάλια που είναι φανταστικά. Πριν πεθάνω θα ήθελα να δω το θηλαστικό okapi, τον γορίλα της ανατολικής πεδινής περιοχής, τον μπονόμπο, τον άσπρο ρινόκερο και το παγόνι του Κονγκό, επειδή δεν μπορείς να τα δεις πουθενά αλλού».

«Το Μάρντι Γκρα στη Νέα Ορλεάνη μπορεί να μοιάζει μία κλισέ επιλογή, όμως εάν αποφύγετε τις τεράστιες παρελάσεις και πάτε πιο τοπικά και θα περάσετε μία ημέρα που θα σας αλλάξει τη ζωή», θα πει ο δημοσιογράφος Πολ Όσγουελ, συγγραφέας του A Real Idiot Abroad. «Ξεκινήστε το πρωί στις 7 με το καρναβάλι Krewe της Saint Anne στο Marigny. Είναι μία προσωπική, γεμάτη ευφορία εμπειρία, ναι μία μεθυσμένη παρέλαση που θα μείνει στο μυαλό σας για πολύ καιρό. Θα κάνετε άμεσα φίλους και θα αποκτήσετε αναμνήσεις που θα μείνουν μαζί σας για πάντα».

«Προσπαθώ ακόμα να βρω μία δικαιολογία για να κάνω mountain bike κατά μήκος της ακτής του νησιού της Νέας Ιρλανδίας, στη Παπούα Νέα Γουινέα και να κοιμηθώ σε ψαροχώρια σε όλη την διαδρομή» θα πει ο Τομ Χολ, συντάκτης στο lonelyplanet.com. «Αποτελεί το απόλυτο ταξίδι όνειρό μου εδώ και πολύ καιρό».

«Μπάαλμπεκ, Λίβανος, θα πει ο Νικ Ρέντμαν, βοηθός αρχισυντάκτη στο περιοδικό Sunday Times Travel. «Πήγαμε τον Φεβρουάριο με τα χιόνια, και ξέρετε κάτι; Ήμασταν οι μοναδικοί εκεί πέρα (ναι, όλοι το λένε αυτό γι’ αυτά τα τεράστια Ρωμαϊκά ερείπια). Μέχρι να φτάσετε θα περάσετε από τη μεγάλη κοιλάδα Μπεκάα, κάποτε αμπελώνες Ιησουϊτών, με τζαμιά και Χριστιανικούς ναούς, και δεν θα ξεχάσετε ποτέ τους κρυστάλλους χιονιού που κρέμονται από τον Ναό του Βάκχου».

«Πολυτελής βίλες επάνω σε ξύλινους πασσάλους που βουτάνε τα «πόδια» τους στον Ινδικό Ωκεανό. Αυτή είναι η κλασική εικόνα των Μαλδιβών» θα πει η Άμπιγκεϊλ Κινγκ, blogger της ομάδας VisitBritain, που μπλογκάρει επίσης στο Inside The Travel Lab. «Ωστόσο μία πτήση πάνω από τη χώρα που βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο στον πλανήτη μας, αποκαλύπτει ένα από τα θαύματα του φυσικού μας κόσμου: συμπλέγματα από κοραλλιογενή νησιά και νησίδες, που ξεπηδούν μέσα από έντονα ζαφειρένια νερά».

«Το Φεστιβάλ της Ερήμου» θα πει ο Τρεμαγιέν Κάριου Πόουλ, ιδρυτής των οδηγών Hg2. «Το απόλυτο Burning Man, ένα φεστιβάλ μουσικής και blues Τουαρέγκ, στην έρημο του Μαλί, αν και το 2013 το φεστιβάλ θα πάρει μία πιο νομαδική μορφή λόγω των προβλημάτων που υπάρχουν στα βόρεια της χώρας. Ήθελα να νοικιάσω μία βάρκα να με πάει στο Νίγηρα ποταμό, και μετά να περάσω κάνα δυο μέρες διασχίζοντας την έρημο για να φτάσω στο φεστιβάλ και να ζήσω τρεις ημέρες από εκπληκτική μουσική και πολιτισμό».

Το MSN Travel έχει κι αυτό με την σειρά του την ευκαιρία να ονομάσει τον απόλυτο προορισμό του, και ο δικός μας είναι μία βόλτα με αερόστατο κατά μήκος της Καππαδοκίας στην Τουρκία. Είναι ένα μέρος που αναφέρεται ακόμα και στα πιο παλιά κείμενα, με σπίτια φτιαγμένα σε σπηλιές και καμινάδες σαν αυτές που συναντάμε στα παραμύθια.