Τι γίνεται όταν η σχέση μας οδηγεί σε αδιέξοδο;

Έρχεται κάποια στιγμή που η σχέση μας ενώ ξεκίνησε με τις καλύτερες των προδιαγραφών και των προθέσεων , καταλήγει να έχει φτάσει σε ένα αδιέξοδο. Τις περισσότερες φορές δεν αντιλαμβανόμαστε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Άλλες φορές πάλι έχουμε… αντιληφθεί το αδιέξοδο αλλά δεν ξέρουμε πώς να το χειριστούμε και πώς να αντιδράσουμε σε αυτό δίνοντας εναλλακτικές λύσεις και μια πνοή ανανέωσης στη σχέση μας. Το αδιέξοδα αρχίζουν να υφίστανται όταν βλέπουμε μόνο τις αρνητικές πλευρές του συντρόφου μας. Εάν δεν αντιδράσουμε σε αυτή τη στάση το επακόλουθο θα είναι σίγουρα ο χωρισμός.

Το αδιέξοδο είναι γεγονός σε μια σχέση , όταν οι δύο σύντροφοι αρχίζουν να τονίζουν τις μεταξύ τους διαφορές αντί για τις μεταξύ τους ομοιότητες. Υποσυνείδητα δείχνουν με αυτό τον τρόπο μια επιθυμία απόσχισης από την σχέση και σαφώς δεν είναι πλέον ομάδα αλλά αντίπαλοι. Το παιχνίδι της δύναμης, της εξουσίας και του ελέγχου αρχίζει και οι αντίπαλοι είναι αδίσταχτοι προκειμένου να κερδίσουν την κάθε μάχη και τελικά τον πόλεμο. Η συμπεριφορά αυτή είναι το σήμα κατατεθέν σε σχέσεις που έχουν φτάσει σε αδιέξοδο ή που περνούν φάση πλήρους σύγχυσης με αμφίβολα αποτελέσματα.

Το βασικότερο επιχείρημα για την ύπαρξη διαφορών μεταξύ των δύο συντρόφων των οποίων η σχέση βρίσκεται σε αδιέξοδο, είναι ο ισχυρισμός ότι ο ένας από τους δύο, ή ο καθένας από την πλευρά του,  είναι συναισθηματικά ή πνευματικά πιο ανεπτυγμένος. Δηλαδή,  πολλές φορές ο ένας ισχυρίζεται ότι είναι πιο ανοιχτός στο περιβάλλον, πιο κοινωνικός, ότι δεν προκαλεί ποτέ προβλήματα ενώ τα προβλήματα προέρχονται πάντα από τον άλλο, ότι είναι πιο αφοσιωμένος στην σχέση και στην επιτυχία της, ότι ο άλλος δεν τον καταλαβαίνει και άλλα παρόμοια θέματα τα οποία προβάλλει και υποστηρίζει με κάθε δεδομένη ευκαιρία.

Οι υποτιθέμενες αυτές διαφορές που οδηγούν τη σχέση σε αδιέξοδο μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με ένα τρόπο. Με την ισότητα στο ζευγάρι. Τι εννοώ με αυτό ;
Όταν ο ένας κατηγορεί τον άλλο για κάτι που δεν κάνει σωστά αμέσως θέτει τον εαυτό του σε πλεονεκτική θέση ενώ ταυτόχρονα μειώνει το / τη σύντροφο του. Με την ισότητα, γίνεται κοινώς αποδεχτό ότι και οι δύο πληγώθηκαν εξίσου από ένα καυγά και οι δύο ένιωσαν το ίδιο ανίσχυροι ή μπερδεμένοι και οι δύο έχουν φοβίες και ανασφάλειες και συνεπώς είναι ίσοι στη μέσα σχέση. Κανένας δεν μιλά από θέση ισχύος. Και οι δύο έχουν ίσες ευθύνες και όμοιο συναισθηματικό βάρος από μια κατάσταση που βαραίνει τη μεταξύ τους σχέση. Με αυτό τον τρόπο η αντιπαλότητα και ο πόλεμος μετατρέπεται σε συμμαχία. Ο μεταξύ τους δεσμός αναβιώνει μέσα από τον τρόπο που μαζί θα πρέπει να ξεπεράσουν τα προβλήματα που πληγώνουν και ταλαιπωρούν και τους δύο και για τα οποία και οι δύο ευθύνονται ,ο καθένας με τον τρόπο του. Μην ξεχνάτε πως για την διάλυση όπως και για την δημιουργία μιας σχέσης χρειάζονται πάντα δύο!

Τα ζευγάρια που πραγματικά επιθυμούν να ξεπεράσουν τα αδιέξοδα τους πρώτα από όλα αναπτύσσουν την δυνατότητα να ψάχνουν τι πραγματικά κρύβεται κάτω από τις διαφορές τους. Ποια είναι η πραγματική αιτία των διαφορών ; Μήπως κατηγορούμε συνεχώς το /τη σύντροφο μας γιατί είμαστε θυμωμένοι μαζί του/της για μια πράξη που έκανε στο παρελθόν και που μας πλήγωσε χωρίς ποτέ να μας δώσει μια εξήγηση; Εάν ναι, τότε το σωστό είναι να μιλήσουμε ανοιχτά για αυτό που μας απασχολεί αντί να τιμωρούμε συστηματικά το /τη σύντροφο μας με την επίκριση μας ή με την επιθετική συμπεριφορά μας.

Τα ζευγάρια που θέλουν να ξεπεράσουν τα αδιέξοδα προσπαθούν να θυμηθούν αυτά που τους ενώνουν αντί να αναμασούν συνεχώς αυτά που τους χωρίζουν. Ας μην ξεχνάμε ποτέ να…θυμόμαστε το εμείς, τους κοινούς μας στόχους, τα κοινά μας όνειρα, τις όμορφες στιγμές μας και τους λόγους που ερωτευτήκαμε ο ένας τον άλλο. Ας παραμένουμε σε αυτά που μας δένουν παρά σε αυτά που μας απομακρύνουν και μας αποξενώνουν. Με αυτή τη στάση , αδιέξοδα δεν υπάρχουν, γιατί πολύ απλά κάθε στιγμή , η αξία του/της συντρόφου μας είναι μεγαλύτερη από οποιοδήποτε πρόβλημα. Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι η αγάπη και η οικειότητα είναι δικαίωμα αλλά και υποχρέωση και των δύο συντρόφων. Δεν μπορούμε να απαιτούμε χωρίς πρώτα να δίνουμε ! Η καλύτερα…δεν μπορούμε να απαιτούμε τίποτα. Δεν έχουμε το δικαίωμα. Δίνουμε αυτό που κρύβουμε στην καρδιά μας, δίνουμε όσα εμείς επιθυμούμε να δώσουμε και όταν αγαπάμε πραγματικά δεν περιμένουμε ανταπόδοση. Η ανταπόδοση θα έρθει από μόνη της χωρίς να την απαιτήσουμε. Και τότε είναι πιο σημαντική και πιο γλυκιά.
Ο πυρήνας της ισότητας σε ένα ζευγάρι κρύβεται μέσα από το αμοιβαία δικαιώματα στα συναισθήματα αλλά και στην αμοιβαία αποδοχή της ύπαρξης των συναισθημάτων αυτών. Και οι δύο σύντροφοι έχουν το δικαίωμα στην ευτυχία, στο φόβο,  στην ανασφάλεια,  στην επιτυχία, στον θυμό και στην αγάπη. Όπως λοιπόν οι και δύο έχουν το δικαίωμα να βιώνουν αυτά τα συναισθήματα έχουν παράλληλα και την υποχρέωση να αποδεχτούν ότι και ο / η σύντροφος τους τα βιώνει εξίσου και πρέπει να τα σέβονται.

Όσο περισσότερο παραδεχόμαστε την ανθρώπινη μας πλευρά,  νιώθουμε λιγότερο φόβο,  αμυνόμαστε λιγότερο στη σχέση μας , δεν παίζουμε παιχνίδια εξουσίας με το / τη σύντροφο μας και βιώνουμε την σχέση μας με ίσους όρους. Όπου υπάρχει ισότητα και δικαιοσύνη,  δεν υπάρχει αδιέξοδο. Διαλέξτε κοινή πορεία λοιπόν και προσφέρετε ο ένας στον άλλο αποδοχή,  σεβασμό, κατανόηση,  αμοιβαία αληθινή αγάπη και τίποτα δεν θα μπορέσει να αποτελέσει αδιέξοδο στη σχέση σας.