Συμβουλές ψυχικής υγείας από την Αγγελική: Ζήτω η απόσταση!

Πώς διαχειριζόμαστε τις αποτυχίες της ζωής, οι οποίες μπορεί να μην είναι δικές μας αποτυχίες, αλλά της κοινωνίας. Δηλαδή, ενώ τα έχεις κάνει όλα σωστά, με δικά σου κριτήρια, τελικά σου έρχεται η απογοήτευση και πρέπει να απολογηθείς κι από πάνω. Πως συνεχίζεις σαν να μη συμβαίνει τίποτα; Κώστας
Τα κριτήρια όπως είπες και εσύ είναι δικά σου, άρα μπορεί να μη συμβαδίζουν με της κοινωνίας στην οποία ζεις και αυτό δεν είναι κακό. Ο καθένας μας διαμορφώνει…. τα θέλω του και τη ζωή του με βάση το χαρακτήρα του, την ιδεολογία που έχτισε, αυτά που πήρε από την οικογένειά του. Στη ζωή δοκιμάζεις συνέχεια.
Το ότι έχτισες ένα οικοδόμημα σε μια συγκεκριμένη φάση της ζωής σου δε σημαίνει ότι θα θες να μείνεις και εκεί για πάντα. Θέλω να πω ότι οι συνθήκες μας αναγκάζουν να κάνουμε αλλαγές και δίπλα στο αρχικό οικοδόμημα να χτίσουμε ένα άλλο και άλλο και άλλο. Αλλά αυτό δεν είναι προβληματικό απαραιτήτως.
Γιατί στη ζωή συνέχεια συμβαίνουν καταστάσεις που αντικαθιστούν η μια την άλλη και εκεί έχει να κάνει με το πώς τις βλέπεις εσύ. Πιο πολύ νιώθω ότι φοβάσαι τις αλλαγές. Η κοινωνία διαμορφώνεται από εμάς επίσης. Και ναι είναι άδικη πολλές φορές. Ό,τι είναι στο χέρι σου και στον έλεγχό σου καν’ το όπως θες εσύ, πράγματα που δεν είναι όμως στο χέρι σου εμπιστεύσου τα στη ζωή. Θα μου πεις… «Σπούδαζα τόσα χρόνια και δεν μπορώ να βρω δουλειά, δε φταίω εγώ που δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας». Ακόμη και εκεί σου δίνεται η ευκαιρία να ψάξει να βρεις τι άλλο θα σου ταίριαζε ή πώς μπορείς να εμπλουτίσεις αυτό που ήδη έχεις και αυτή είναι μια δική σου επιλογή. Εσύ προσαρμόζεσαι αλλά και οι άλλοι προσαρμόζονται σε σένα. Αρκεί να είσαι δεκτικός και ανοιχτός για να το δεις. Αντί να απολογηθείς μπορείς να κάνεις απολογισμό! Που θα αφορά εσένα και μόνο. Οι επιλογές είναι δικές σου και δεν πέφτει λόγος σε κανέναν για αυτές, μόνο αν εσύ του το επιτρέψεις.

Είμαστε περίπου 2μιση μήνες μαζί, μιλάμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο, στέλνουμε μηνύματα, αλλά δε βρισκόμαστε συχνά, λόγω δουλειάς. Εγώ θέλω να υπάρχει στη ζωή μου αυτό το άτομο και παρότι όπως είναι λογικό θα ήθελα να κάνουμε κάποια πράγματα μαζί σα ζευγάρι, αυτά δε γίνονται, απλά το περιμένω. Tι θα μου πρότεινες; Tsakchar
Η ελπίδα λένε ότι πεθαίνει πάντα τελευταία. Αλλά έτσι ζεις περιμένοντας τι θα φέρει το μέλλον και χάνεις το παρόν. Νομίζω είναι πιο βοηθητικό να παρατηρείς πως είσαι τώρα. Τι κάνεις τώρα μαζί της, πώς νιώθεις τώρα μαζί της, αν σε γεμίζει αυτό που έχεις τώρα στη ζωή σου. Αν δεν είσαι καλά τώρα τι σημασία έχει πως θα είσαι μετά; Σίγουρα και θέλεις να ζήσεις πράγματα μαζί της αφού τη θέλεις, αν όμως δε γίνεται; Το να μιλάς στο τηλέφωνο ή να στέλνεις μηνύματα αποτελεί μια πραγματικότητα. Η οποία όμως δεν είναι απτή! Ειδικά αν η σχέση είναι μόνο έτσι. Θέλω να πω ότι δε βλέπεις τις εκφράσεις της, πολλές φορές δεν ακούς ούτε τη φωνή της. Η σχέση για να είναι υγιής πρέπει να έχει μια καθημερινότητα, ακόμη και τριβές, τσακωμούς αρκεί να έχει κάτι αληθινό. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να καταλάβεις αν πραγματικά είσαι ερωτευμένος με αυτό το άτομο γιατί τώρα είσαι ερωτευμένος με την εικόνα που από μόνος σου έχεις φτιάξει για εκείνην ή ακόμη χειρότερα που περιμένεις να δεις κάποια στιγμή από εκείνην αν και όταν! Νομίζω ότι σου απάντησα. Από εκεί και πέρα τα όριά σου τα καθορίζεις εσύ και μόνο, όπως και το χρόνο που έχεις ανάγκη να πάρεις για να τα δεις όλα αυτά.  

Είμαι με την κοπέλα μου 5 χρόνια από απόσταση. Το έχω συνηθίσει, απλά επειδή δε θέλω να τη βαρεθώ, πώς γίνεται να σταματήσω τη ρουτίνα πριν μας βρει και τους δυο; Silisav
«Το έχω συνηθίσει» δε σημαίνει ότι «περνάω καλά» ή «μου αρέσει». Αυτό είναι το ερώτημα: περνάς καλά; σου αρέσει αυτό που γίνεται; Για να σταματήσεις κάτι σημαίνει ότι έχει ήδη ξεκινήσει και δε θες να το πάρεις χαμπάρι. Σύμφωνα με τα λεγόμενά σου και με το ρητό… «γλώσσα λανθάνουσα αλήθεια λέγει». Αυτό που εγώ καταλαβαίνω είναι ότι έχεις ήδη κουραστεί και η ρουτίνα όπως την αναφέρεις έχει ήδη έρθει. Ρουτίνα έχεις με έναν άνθρωπο που τον βλέπεις συχνά, μοιράζεστε στιγμές, τον ζεις και τον ξέρεις. Αυτή η ρουτίνα που μπορεί να έχει και ουδέτερη σημασία πέρα από τη βαρεμάρα που εννοείς εσύ, μπορεί να αλλάξει. Αλλά από κοντά. Η ρουτίνα του τηλεφώνου επίσης αλλάζει. Αν πάρει κάποιος την απόφαση να έρθει κοντά στον άλλο! Να μείνετε στην ίδια πόλη και να δείτε πως είναι να είσαι με κάποιον και να έχεις σχέση 5 ολόκληρα χρόνια που δεν τα έχεις ζήσει. Δε γνωρίζω την ηλικία σας βέβαια αλλά αν είστε άνω των 18 πιο σοβαρή πρόταση δεν έχω να σου κάνω, εκτός αν σου προτείνω αντί για το τηλέφωνο να μιλάτε με skype ή με γράμματα.  

Editor: Αγγελική Παππά

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα και τις δημοσιεύσεις μας!