Συμβουλές ψυχικής υγείας από την Αγγελική: Πονάει πολύ η αλήθεια.

Έχω κόρη στην εφηβεία και μου δημιουργεί πολλά προβλήματα, θέλει συνεχώς να βγαίνει έξω, να είναι με τις φίλες της και για διάβασμα ούτε λόγος. Έχει φτάσει στο σημείο να μου πει ότι αν δεν την αφήσω να βγει θα φύγει μόνη της από το σπίτι. Τις τελευταίες μέρες δε μου μιλάει καν και… αντιδρά στα πάντα. Το πρόβλημα τώρα είναι ότι δεν ξέρω αν πρέπει να την πάρω με το καλό και να πάω με τα νερά της, ή αν πρέπει να αγριέψω και να δώσω ένα χέρι ξύλο. Δεν ξέρω ποιο από τα δύο θα φέρει περισσότερη αντίδραση.  ioanna
Ποτέ ΞΥΛΟ! ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ. Η βία δεν είναι σε καμία μορφή της βοηθητική. Ούτε εξομαλύνει τις καταστάσεις. Απ’ ότι μου λες η σχέση σας δεν είναι στενή. Με τη βία θα γίνει ανύπαρκτη. Δε θα συνιστούσα βία ούτε σε παιδία ηλικίας 4-5-6 ή 7 ετών, πόσο μάλλον σε ένα «μεγάλο»  παιδί. Λες ότι σου δημιουργεί πολλά προβλήματα σαν να μιλάς για το σύντροφό σου και όχι για το παιδί σου. Τα προβλήματα που νιώθεις είναι προβλήματα που εσύ δεν μπορείς να διαχειριστείς και όχι προβλήματα της κόρης σου. Είναι στην εφηβεία, πόσο ώριμα θα μπορούσε ένα παιδί σε αυτή την ηλικία να αντιμετωπίσει το διάβασμα, το σχολείο, τους γονείς όταν όλα είναι διάχυτα μέσα στο μυαλό του; Όσο της πας κόντρα τόσο δε θα συμμορφώνεται με αυτό που θεωρείς εσύ ότι είναι καλό για εκείνη. Η κόντρα φέρνει κόντρα, η βία φέρνει βία και ο θυμός, θυμό. Επειδή, το να σου προτείνω να γίνεις ξαφνικά συζητήσιμη και διαλλακτική είναι κάτι που δε θα την πείσει και δε θα μπορέσεις και εσύ η ίδια να διαχειριστείς, καλό θα ήταν για ένα διάστημα να της επιτρέπεις να αλωνίζει όπως εκείνη θέλει για να καταλάβει ότι δεν είναι κάτι κακό και απαγορευμένο. Είναι σαν τα ναρκωτικά. Όσο τα στερείς από κάποιον τόσο πιο πολύ θέλει να τα δοκιμάσει. Στη συνέχεια, κάνε μια συζήτηση μαζί της για να μάθεις πως νιώθει για το σχολείο, το διάβασμα, για εσένα. Πες της την άποψή σου, αλλά να είναι μια άποψη που θα νιώσει πως είναι κυρίως για το καλό της. Μην την επικρίνεις και μην απαξιώνεις αυτά που νιώθει στη φάση που είναι. Οι γονείς οφείλουν να είναι υποστηρικτικοί με τα παιδιά τους ακόμη και αν είναι δύσκολο να δεχτούν τις επιλογές τους. Αν δηλαδή δεν μπορεί να διαβάσει δε θα την κάνεις εσύ να διαβάσει όσο κι αν χτυπιέσαι! Εξήγησέ της ότι όσο είναι ακόμη ανήλικη η ευθύνη είναι ακόμη στην οικογένεια που ζει και οι οικογένειες έχουν κανόνες. Για εμένα καλό είναι οι κανόνες αυτοί να είναι εύκαμπτοι. Ότι μπορεί να βγαίνει αλλά δεν μπορεί να γυρίζει όποια ώρα θέλει. Ορίστε από κοινού μια αποδεκτή ώρα για τις καθημερινές και μια για τα Σαββατοκύριακα. Πες της επίσης, ότι αν δε θέλει ας μη διαβάσει, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε θα λειτουργεί και σαν ομάδα μέσα στην οικογένειά σας. Αυτά για την κόρη σου. Τώρα για εσένα… Τι είναι αυτό που τόσο σε εκνευρίζει στην κόρη σου και δεν μπορείς να κατανοήσεις και πόση σχέση έχει με εσένα την ίδια; Ψαξ’ το λίγο.

Η όλη φάση ξεκίνησε όταν αποκάλυψα σε ένα φίλο μου, κάποια πραγματάκια που είχαν ειπωθεί από κάποιον άλλο κοινό μας φίλο. Ήταν κάτι που με βάραινε και δεν άντεχα να το κρατάω άλλο. Όπως φαντάζεσαι μετά από αυτό έγιναν όλα σκατά. Και τώρα εγώ, έχω μπει στη μέση και έχω μείνει με τη μεγάλη απορία: Τελικά είναι καλό να αποκαλύπτεις την αλήθεια; Κι αν τελικά δεν το κάνεις με σκοπό να μην πληγώσεις κάποιον/α, αυτό δεν είναι σαν να τον κοροϊδεύεις, σαν να του λες ψέματα; Ηλίας
Είναι διαφορετικό να αποκρύπτεις την αλήθεια από το να λες ψέματα. Π.χ., αν με ρωτήσεις αν μίλησα σήμερα με τον Χ στο τηλέφωνο και σου πω ότι δε μίλησα ενώ έχω μιλήσει, αυτό είναι ψέμα. Αν όμως σου πω ότι μιλήσαμε και με ρωτήσεις τι είπαμε στο τηλέφωνο και σου πω ότι θέλω να το κρατήσω για εμένα, «δε θέλω να σου πω», αυτό είναι απόκρυψη της αλήθειας αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση ψέμα. Το να αποκρύπτω την αλήθεια με την έννοια ότι δεν τη φανερώνω είναι θέμα της ατομικής μου ελευθερίας και αποτελεί μέρος της προσωπικής μου ζωής. Το γεγονός ότι έχω με ένα τρίτο άτομο μια στενή σχέση δε σημαίνει ότι δεν μπορώ να κρατήσω ένα κομμάτι μόνο για εμένα. Εσύ επιλέγεις τι θα αποκαλύψεις και τι όχι αρκεί να μη χρησιμοποιείς ψέματα και να μπορείς να κρίνεις μέχρι που το σηκώνει ο καθένας.
Μπορούσες με δυο λόγια να το αποκρύψεις χωρίς να νιώσεις ότι έχεις πει ψέματα αν δεν το είχες κάνει. Αν δηλαδή ο/η φίλος/η σου δε σε είχε ρωτήσει καν αν μίλησες και τι είπες με τον Χ, Ψ άλλο φίλο σου. Ο καθένας από μόνος του, είναι σε θέση να καταλάβει αν πάει κάτι στραβά με τον άλλο και να το ψάξει αν θέλει, αλλά μόνος του. Το θέμα είναι σε σένα. Αν δε νιώθεις άνετα με τέτοιου είδους συζητήσεις που είναι λογικό να μη νιώθεις, μπορείς να τις κόβεις και να μη συμμετέχεις. Ουσιαστικά, εσύ αποκάλυψες την αλήθεια στο φίλο σου αλλά άφησες εκτεθειμένο το μυστικό του άλλου φίλου σου, που και αυτό δεν είναι εξίσου καλό για τη σχέση σας. Θα κλείσω λέγοντάς σου ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι σωτήρας του άλλου, ούτε διαμεσολαβητής, ούτε εξισορροπητής. Εσύ μπορεί να θες να είσαι δίκαιος και όλα να πάνε καλά αλλά δεν είναι ο ρόλος σου να ανοίξεις τα μάτια του άλλου. Αν θέλει θα το κάνει από μόνος του, διαφορετικά του κλέβεις τη δύναμή του που και αυτό όσο και αν φαίνεται βοηθητικό, δεν είναι καθόλου.

Editor: Αγγελική Παππά

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα και τις δημοσιεύσεις μας!