Συμβουλές ψυχικής υγειάς από την Αγγελική. Δύσκολη η προσαρμογή στο σχολείο και όχι μόνο για τα πρωτάκια.

Δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω την άρνηση της κόρης μου να πάει σχολείο. Η κόρη μου πάει δευτέρα δημοτικού και ενώ πέρυσι ήταν πολύ καλά στο σχολείο και θυμάμαι ότι ξεκίνησε με πολύ ενθουσιασμό, φέτος λέει ότι δε θέλει να πάει. Κλαίει κάθε πρωί, δε θέλει να διαβάσει, ούτε κάνει… παρέα με τα άλλα παιδάκια που ήταν και πέρυσι μαζί. Η δασκάλα μου είπε ότι είναι μια φάση και ότι θα το ξεπεράσει μόνη της. Εγώ ανησυχώ μήπως έγινε τίποτα άλλο μέσα στην τάξη και δε μου το λέει η κόρη μου και μάλλον ούτε έδωσε σημασία η δασκάλα. Μαρία
Μπορεί να είναι απλά η διαδικασία προσαρμογής της στην καινούργια σχολική χρονιά. Είναι αρκετά μικρή και το φαινόμενο αυτό αρκετά συνηθισμένο. Από την άλλη είναι λογικό να σκέφτεσαι ότι ίσως κάτι δεν πάει καλά με το σχολείο και την παρέα της κόρης σου. Τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες και ίσως σε λίγο μεγαλύτερες, γίνονται αρκετά σκληρά με τα άλλα τα παιδιά. Χωρίζονται σε ομάδες, δημιουργούν αρχηγούς, που συνήθως είναι τα πιο δημοφιλή παιδιά και πολλές φορές παραγκωνίζουν συμμαθητές τους που ένα χρόνο πριν ή ακόμη και λίγες μέρες πριν ήταν κολλητοί φίλοι.
Επίσης, σπάνια μιλάνε γι’ αυτό όσο και αν πληγώνονται, γιατί σε αυτές τις ηλικίες δεν έχουν αναπτύξει ακόμα ολοκληρωμένο κοινωνικό χαρακτήρα αλλά και ούτε μπορούν να εκφράσουν ακριβώς τι νιώθουν, γιατί αυτό δεν είναι συγκεκριμένο. Είναι καλό να το έχεις στο μυαλό σου και να συζητάς αρκετά με την κόρη σου. Βοήθησε την σε αυτό που δεν μπορεί να σου εκφράσει, με απλές ερωτήσεις, όπως: «Πως πέρασες σήμερα στο σχολείο με τους φίλους σου; Τι παίζετε με τα άλλα παιδάκια στο διάλλειμα; Σου αρέσει που κάθεσαι με τη Χ στο θρανίο;».
Πρέπει επίσης να σου πω ότι διαφωνώ με τη δασκάλα. Δε θα το ξεπεράσει μόνη της. Και η δασκάλα έχει ευθύνη για τη διάθεση με την οποία πάνε τα παιδιά στο σχολείο, όπως επίσης πρέπει να ασχολείται με το κάθε παιδί ξεχωριστά για το πώς νιώθει, γιατί αυτός είναι ο βασικός της ρόλος και πρέπει να της το υπενθυμίσεις στην περίπτωση που το έχει ξεχάσει. Αυτό που θα σου πρότεινα εξαρχής αφορά στη δασκάλα της, γιατί εκείνη έχει γνώση τι γίνεται καθημερινά στο σχολείο. Πες της τις ανησυχίες σου και με βάση το υπόβαθρο του παιδιού σου να προσπαθήσει να την παροτρύνει να βρει ενδιαφέρον στην τάξη, να παρατηρήσει τις σχέσεις της με τα άλλα παιδιά και στη συνέχεια σε συνεργασία με σένα να βοηθήσετε στην ομαλή προσαρμογή του παιδιού. Επιμένω όμως ότι το βασικό ρόλο τον παίζει η δασκάλα και μετά εσύ.

 Τα παιδιά μου ζηλεύουν το ένα το άλλο. Το μεγάλο είναι δευτέρα δημοτικού και το μικρό τρίτη δημοτικού. Υπάρχει μεταξύ τους μια μεγάλη αντιζηλία και μαλώνουν συνεχώς. Στην αρχή προσπαθούσα να τα αφήσω να το λύσουν μόνα τους, αλλά μετά άρχισαν να γίνονται επιθετικά σε εμένα και να παραπονιούνται ότι αγαπάω το ένα περισσότερο από το άλλο. Για παράδειγμα χτες που είχα κοτόπουλο με πατάτες, ο μεγάλος παραπονέθηκε ότι σε αυτόν έβαλα 5 πατάτες και στον μικρό 6 άρα τον μικρό τον αγαπάω περισσότερο… Κόντεψα να τρελαθώ, θα μου φύγει το μυαλό. Συνεχώς τους παίρνω με το καλό. Εσύ τι πιστεύεις να συνεχίσω έτσι ή να αρχίσω να αγριεύω; Ιωάννα
Μα γι’ αυτό μαλώνουν! Γιατί διεκδικούν την αγάπη σου. Όλα τα αδέρφια ζηλεύουν και απαιτούν να έχουν το καθένα την αποκλειστικότητα των γονιών. Δες το ως κάτι λογικό, για να μπορέσεις εσύ να το ελέγξεις. Το άγχος σου το νιώθουν και επειδή ζηλεύουν και οι δύο ο καθένας από τη μεριά του νιώθει ότι το άγχος σου πάει σε εκείνον. Για να καταλάβεις καλύτερα τι εννοώ… «Η μαμά είναι αγχωμένη γιατί της δημιουργώ πρόβλημα, γιατί εμένα δε με αγαπάει τόσο πολύ όσο τον αδερφό μου και γι’ αυτό δεν είναι καλά, ίσως δε με θέλει καν στο σπίτι». Η πρόταση που σου έκανα θα σου φανεί υπερβολική, αλλά για την αντίληψη των παιδιών είναι απολύτως λογική.
Επομένως, ηρέμησε και προσπάθησε ήρεμα και λογικά να εξηγείς στα παιδιά, όταν σου δίνουν την αφορμή, ότι η αγάπη δεν είναι η ίδια γιατί και οι δύο ήρθαν στη ζωή από εσένα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, μίλησέ τους για τα ταλέντα τους, ξεχωριστά για τον καθένα, σε τι είναι καλοί και τους θαυμάζεις χωρίς όμως να φανεί ότι κάνεις σύγκριση. Πχ «Εσύ Κώστα είσαι καλός στη ζωγραφική ΚΑΙ εσύ Γιώργο είσαι καλός στα παζλ» και όχι: «Εσύ Κώστα είσαι καλός στη ζωγραφική ΕΝΩ εσύ Γιώργο είσαι καλός στα παζλ» γιατί θα το πάρουν ως σύγκριση ή ακόμη και ότι είναι καλύτερο να είναι κάποιος καλός στη ζωγραφική απ’ ότι στα παζλ. Παίζεις με τις λέξεις επομένως και οφείλεις να είσαι προσεκτική με αυτές.
Επίσης, βάλτους να συνεργαστούνε, να σε βοηθήσουν και οι δύο στο μαγείρεμα ή στο συμμάζεμα του δωματίου τους, επαινώντας και τους δύο για τα κατορθώματά τους!

Editor: Αγγελική Παππά

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα και τις δημοσιεύσεις μας!