Πώς θα κάνω το παιδί μου να με ακούσει χωρίς να φωνάζω;

Αν και όλοι παρασυρόμαστε ενίοτε στις φωνές, στην πραγματικότητα το παιδί μας μπορούμε να το  πειθαρχήσουμε και χωρίς αυτές – και μάλιστα καλύτερα

Σε κανέναν δεν αρέσει να φωνάζει στο παιδί του. Κάθε φορά που ο τόνος της φωνής μας ανεβαίνει, αυτομάτως γεμίζουμε τύψεις. Εκτός αυτού, οι φωνές διδάσκουν στο παιδί να λύνει τις διαφορές του με ένταση, πράγμα που ενδέχεται να βρούμε μπροστά μας στο μέλλον. Φυσικά, όλοι μας έχουμε στιγμές που χάνουμε την ψυχραιμία μας, και είναι αδύνατον να περιμένουμε ότι θα καταφέρνουμε να συγκρατηθούμε κάθε – μα κάθε – φορά. Ωστόσο, με μερικά απλά βήματα μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι αυτές οι φορές θα είναι ελάχιστες και η οικογένειά μας θα απολαμβάνει τη γαλήνη που της αξίζει.

Φανείτε συνεπής

Είναι δελεαστικό να υποκύπτουμε στα παρακάλια των μικρών μας, όταν έχουν κάνει κάποια αταξία και βρίσκονται αντιμέτωπα με τις αναμενόμενες συνέπειες. Ωστόσο, κάθε φορά που προειδοποιούμε το παιδί ότι αν δεν είναι ήσυχο θα γυρίσουμε στο σπίτι, μόνο και μόνο για να συνεχίσουμε τη βόλτα μας μετά τα κλάματά του, του δείχνουμε ότι αν μας πιέσει αρκετά θα καταφέρει αυτό που θέλει. Με σταθερή φωνή και ηρεμία φροντίστε να εφαρμόζετε τις συνέπειες που του έχετε εξηγήσει ότι προκύπτουν από τη στάση του.

Σταθείτε στα γεγονότα

Όταν έχουμε εξηγήσει χιλιάδες φορές στο νήπιο ότι μια πράξη του ενδέχεται να δημιουργήσει προβλήματα κι εκείνο την επαναλαμβάνει, είναι απολύτως λογικό να εκνευριζόμαστε. Ωστόσο, ακόμη κι αν είστε σίγουροι ότι ξέρει ότι δεν είναι σωστό να τρέχει μέσα στην κουζίνα, αποφύγετε να χαρακτηρίζετε το ίδιο το παιδί και μείνετε στο γεγονός του λάθους του. Για παράδειγμα, μην του πείτε “σταμάτα να είσαι τόσο άτακτη”, αλλά “αυτό που κάνεις δεν είναι σωστό, γιατί μπορεί να χτυπήσεις”. Έτσι και θα καταλάβει καλύτερα τι θέλετε να του πείτε, αλλά και θα αποφύγετε να το πληγώσετε άθελά σας.

Ορίστε σταθερούς κανόνες

Κάθε οικογένεια έχει τις δικές της αρχές και αξίες, και βάσει αυτών θα πρέπει να δημιουργήσει και τους δικούς τους κανόνες. Αυτοί θα πρέπει να είναι ξεκάθαροι, να διατυπώνονται απλά, να είναι σταθεροί, αλλά και να τηρούνται από όλους. Για παράδειγμα, αν του λέτε ότι θα πρέπει να βοηθά στις δουλειές του σπιτιού ή να μαζεύει τα παιχνίδια του, και παράλληλα βλέπει τον μπαμπά αποκλειστικά να λερώνει και ποτέ να μην καθαρίζει, είναι απολύτως λογικό να μην ακολουθήσει τις παραινέσεις σας.

Συζητήστε

Όταν σας ρωτά γιατί πρέπει να κάνει αυτό που του λέτε, αποφύγετε το πατροπαράδοτο “γιατί έτσι”. Είναι σημαντικό να αντιλαμβάνεται τη σημασία των πράξεών του. Επιπλέον, αν συζητάτε μαζί του όσο πιο ισότιμα γίνεται, το βοηθάτε να διαπλάσει έναν ισχυρό χαρακτήρα, αλλά και να αναπτύξει το αίσθημα του σεβασμού, ενώ πολύ σημαντικά ωφελείται και η σχέση σας.