Μαρία Δαμασκηνού: Η ισορροπία ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, εκφράζεται μέσα από τη διαύγεια της αρχιτεκτονικής και της διακόσμησής της!

Η Μαρία Δαμασκηνού γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Καλαμπάκα. Από μικρή της άρεσε το ωραίο και το ξεχωριστό. Της άρεσε να φτιάχνει αυτό που άλλοι πίστευαν πως έπρεπε να χαλάσουν, για να κάνουν κάτι άλλο. Έτσι, σπούδασε Αρχιτεκτονική, στο Universita degli studi di Firenze στη Φλωρεντία και κατόπιν εξειδικεύτηκε… στο Interior Design στην Accademia d’ arte e design Cappiello της Φλωρεντίας.

Παράλληλα, εργάστηκε στο πλευρό του – αναγνωρισμένου για τα ιταλικά δεδομένα – αρχιτέκτονα Ulisse Tramonti, πρύτανη της σχολής αρχιτεκτόνων της Φλωρεντίας. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, παρακολουθεί μαθήματα αργυροχρυσοχοΐας και ασχολείται συγχρόνως με τη σχεδίαση και την κατασκευή κοσμημάτων. Το 2013, σε συνεργασία με το δημιουργό Μιχαήλ Κουφογιάννη, απέσπασαν το 1ο βραβείο στο Διεθνή Διαγωνισμό Αρχιτεκτονικής & Μωσαϊκού – Premio Internazionale Mosaico & Architettura 2013, παρουσιάζοντας το έργο «Μωσαϊκό Ποδήλατο» με τίτλο Keep Cycling.  Σήμερα πλέον ζει και έχει ως έδρα της την Καλαμπάκα!

Η Μαρία Δαμασκηνού μας υποδέχτηκε στο χώρο της και μιλήσαμε μαζί της για τη δουλειά, τη φιλοσοφία της και τις βλέψεις της για το μέλλον.

Έχετε κάνει σπουδές στο πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας! Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο και όχι κάποιο αντίστοιχο της Ελλάδας;
Επέλεξα το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο, γιατί θεωρείται ένα από τα καλύτερα της αρχιτεκτονικής και γιατί θεωρώ πως η Ιταλία είναι ένα δεύτερο πανεπιστήμιο από μόνη της, όσον αφορά την αρχιτεκτονική και την τέχνη. Πόσο μάλλον η Φλωρεντία, που είναι μία πόλη απαράμιλλης αρχιτεκτονικής, έχοντας μία από τις μεγαλύτερες
πινακοθήκες έργων τέχνης, την Galleria degli Uffizi. Με λίγα λόγια, ήθελα να κάνω όσο γίνεται περισσότερες «σπουδές» εντός, αλλά και εκτός πανεπιστημίου.

Ο επαγγελματικός σας χώρος είναι γεμάτος μνήμες, καθώς είναι ένα πολύ παλιό οικογενειακό κτίσμα. Ποια ήταν η φιλοσοφία σας όταν αποφασίσατε να το κατοικήσετε;
Πραγματικά το γραφείο μου είναι ένα «κοντέινερ μνήμης», που συγκεντρώνει διαδοχικά καθετί που έχω επιλέξει έως τώρα και με αφορά. Πιστεύω ότι το πραγματικά νέο πηγάζει μέσα από το πολύ παλιό. Τα έργα του παρελθόντος αποτελούν τη σταθερή βάση για να κάνεις το επόμενο βήμα. Η αρχιτεκτονική δε δημιουργείται «εν κενώ». Έρχεται να «ακουμπήσει» δίπλα σε κτίρια που προϋπήρχαν, αλλά και να υποδεχτεί άλλα που πρόκειται να κτιστούν στο μέλλον. Κτίρια του παρελθόντος, λοιπόν, όχι απαραίτητα σημαντικά, αλλά πολλές φορές ταπεινά και άγνωστα, μπορούν να αποτελέσουν για τον αρχιτέκτονα σημεία αναφοράς. Κτίρια που έχεις επισκεφθεί και σε έχουν για κάποιο λόγο συγκινήσει, θα είναι πάντοτε «παρόντα» κατά τη διαδικασία της αρχιτεκτονικής σύνθεσης, η οποία είναι δυναμική και απρόβλεπτη.

Πάνω σε ποια στοιχεία κινηθήκατε στο συγκεκριμένο χώρο, καθώς σας αρέσει να συνδυάζετε το μοντέρνο με το παλιό;
Το γραφείο μου είναι η εστία και το εφαλτήριό μου… Από εδώ ξεκινώ και εδώ πάντα επιστρέφω… Συνυπάρχουν σε αυτό πράγματα διαφορετικών εποχών, αντικείμενα από ταξίδια μου, οικογενειακά κειμήλια και άλλα…  Έτσι, δεν μπορώ να πω πως έχει κάποιο πολύ συγκεκριμένο στυλ ή ακολουθεί μια μόδα. Είναι ένας χώρος που ισορροπεί ανάμεσα σε παρελθόν και μέλλον, κυνηγώντας πάνω απ’ όλα τη διαύγεια της αρχιτεκτονικής έκφρασης.

Η δημιουργικότητα είναι βασικό στοιχείο της αρχιτεκτονικής και της διακόσμησης. Εσείς πόσο δημιουργική είστε; Τη δημιουργικότητά σας τι την… εξιτάρει περισσότερο;
Η δημιουργικότητα είναι ένας επαναλαμβανόμενος κύκλος. Ένας κύκλος που είναι χωρισμένος σε τρία στάδια: σπορά, καλλιέργεια, θερισμός. Είναι κληρονομιά, είναι μνήμη, είναι γέννημα… Η εγρήγορση του μυαλού φέρνει ιδέες. Είμαι ένας κοινωνικός άνθρωπος, κάνω ταξίδια, πηγαίνω σε εκθέσεις, πειραματίζομαι γενικά. Άρα, μπορώ να αντλήσω έμπνευση και δημιουργία από το ο,τιδήποτε.

Πώς πρέπει να σκέφτεται κάποιος όταν αποφασίσει να έρθει σε επαφή μαζί σας για να δημιουργήσετε μαζί το χώρο του και ποια είναι η φιλοσοφία σας όταν δημιουργείτε ένα κτίριο;
Προσωπικά πλήττω με τους χώρους που δεν έχουν ταυτότητα. Μου αρέσουν οι χώροι με χαρακτήρα και ζωντάνια. Η φιλοσοφία μου είναι: Δεν πετάμε τίποτα έως ότου τα τσεκάρει στο χώρο μας… ο ειδικός. Διότι μπορούμε κάλλιστα να μεταμορφώσουμε τα αντικείμενα του χθες για να σταθούν επάξια σήμερα, αλλά και στο μέλλον, αρκεί να τα μεταποιήσουμε όπως πρέπει.
Δουλεύω πολύ ελεύθερα. Δεν είμαι «σκλάβα» της αρχιτεκτονικής γλώσσας και κάθε project είναι για εμένα μια περιπέτεια. Όταν έχεις συναίσθηση της ευθύνης σου, τα λάθη σου δε θα είναι μεγάλα και άρα είσαι ελεύθερος να προσεγγίζεις κάθε project σαν μια ωραία περιπέτεια. Ο πελάτης πρέπει να σκέφτεται πάντα «εγωιστικά», δηλαδή τις ανάγκες του και τα θέλω του. Προσπαθώ πάντα να νιώσω τον πελάτη. Να δω τις ανάγκες και τις επιθυμίες του ώστε να μπορέσω να του βγάλω αυτό που πραγματικά θέλει. Ένα σπίτι είναι ο προσωπικός πόλος έλξης του ανθρώπου και θα πρέπει να αντικατοπτρίζει τα εγώ του και τις επιθυμίες του. Εγώ δεν κάνω μοντέρνους χώρους, αλλά διαχρονικούς. Φτιάχνουμε ένα σπίτι, δεν το χτίζουμε απλά. Το πρώτο που κάνω λοιπόν, είναι να παρατηρώ το περιεχόμενο, το πώς οι άνθρωποι πρέπει να σχετίζονται ο ένας με τον άλλον, πώς πρέπει να νιώθουν μέσα στο χώρο. Αυτή είναι η ευθύνη του αρχιτέκτονα στην ανάπτυξη ενός project.

Η αρχιτεκτονική από την άλλη, στο κέντρο μιας πόλης, αλλάζει την πόλη. Αυτό είναι το σημαντικότερο για εμένα: ο αρχιτέκτονας πρέπει να έχει τη συναίσθηση του πώς αλλάζει την πόλη, πρέπει να ξέρει πώς να ανταποκρίνεται στο περιεχόμενό της και να το αντιλαμβάνεται. Τα κτίρια πρέπει να σχεδιάζονται για τους ανθρώπους και αυτό κάνω!

Υπάρχουν συγκεκριμένα υλικά ή χρώματα που προτιμάτε και με τα οποία σας αρέσει περισσότερο να δουλεύετε;
Αγαπώ κάθε ένα υλικό που μπορεί να εξυπηρετήσει την εκάστοτε ιδέα μου και να της χαρίσει «σώμα». Δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση σε κάτι, τα πάντα είναι όμορφα και απαραίτητα, ανάλογα με τη χρήση τους.

Πώς θα ορίζατε τη σχεδιαστική σας φιλοσοφία;
Ένα συνδυασμό γραμμών, χρωμάτων και υλικών που προκύπτουν κάτω από μια συγκεκριμένη ψυχική διάθεση. Τα έργα μου χαρακτηρίζονται από ένα λιτό και καθαρό λεξιλόγιο, που επιτρέπει την ανάδειξη της ουσίας της ποιότητας των χώρων που δημιουργεί, δίχως επιτηδευμένους ή υπερβολικούς συνθετικούς χειρισμούς.

Η αρχιτεκτονική συνήθως συμβαδίζει με τη φιλοσοφία της εποχής της και εκάστοτε αναπτύσσεται μέσα σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό-ιστορικό πλαίσιο. Τι πιστεύετε πως φανερώνει η αρχιτεκτονική στη σημερινή Ελλάδα;
Η αρχιτεκτονική πάντα αντικατοπτρίζει κάθε πλευρά της ιστορικής και κοινωνικής πραγματικότητας στην οποία παράγεται και λειτουργεί. Έτσι, σήμερα στην Ελλάδα, οι εκφάνσεις της αρχιτεκτονικής δημιουργίας φανερώνουν περισσότερο την εποχή μετάβασης στην οποία βρισκόμαστε.

Ποιες δουλειές σας θεωρείτε στολίδι σας;
Αυτό είναι πολύ δύσκολο. Κάθε δουλειά τη θεωρώ παιδί μου, την αγαπώ. Σίγουρα υπάρχουν δουλειές που είναι μέτριες, δεν μπορούν να είναι πάντα όλες τέλειες, αλλά τις βλέπει κανείς όπως βλέπει τα παιδιά του, με επιείκεια.

Ποια είναι τα επόμενα βήματά σας;
Εάν σκεφτώ όλα εκείνα που έχω κάνει έως τώρα… γενικά όλα αυτά που θα κάνω στο μέλλον, πολλή δουλειά και ακόμη περισσότερη δημιουργία…!

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα και τις δημοσιεύσεις μας!