Η αξία των σχημάτων των φυτών στην Αρχιτεκτονική Τοπίου

Η τεχνική της δημιουργίας σχημάτων με φυτά που κλαδεύονται κατάλληλα, έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Διεθνώς είναι γνωστή με την ονομασία «topiary» από το λατινικό «topiarius», που σημαίνει αυτός που δημιουργεί ένα διακοσμητικό τοπίο. Σαν μορφή τέχνης θεωρείται ένα είδος… «ζωντανής γλυπτικής» που αναπτύχθηκε κυρίως από τους Πέρσες κατά την Ελληνιστική περίοδο. Στην Ευρώπη πολλοί ιστορικοί κήποι, έχουν χώρους διακοσμημένους με φυτά που αναπαριστούν μορφές ζώων ή απλά γεωμετρικά σχήματα. Στις μέρες μας, το «topiary» βρίσκει εφαρμογή σε επίσημους κήπους, θεματικά πάρκα, ιστορικά κτήρια. Φυτά με σχήμα διακοσμούν εισόδους σπιτιών, μπαλκόνια, βεράντες και ιδιωτικούς κήπους.

Δεν είναι όλα τα φυτά κατάλληλα για τη δημιουργία σχημάτων. Κάποια δεν επιδέχονται κλάδεμα ενώ κάποια άλλα δεν έχουν πυκνή κόμη ή το κατάλληλο φύλλωμα. Για τη δημιουργία σχημάτων επιλέγονται κυρίως αειθαλείς θάμνοι με μικρά φύλλα, πυκνό φύλλωμα και συμπαγή εμφάνιση.

• Πυξάρι (Buxus sempervirens): Έχει αργό ρυθμό ανάπτυξης, επομένως το σχήμα του διατηρείται για μεγάλο διάστημα χωρίς να χρειάζεται επιδιόρθωση. Τα φύλλα του είναι μικρά, γυαλιστερά και με δερματώδη υφή. Είναι πολύ ανθεκτικό φυτό και προτιμά τα ημισκιερά σημεία του κήπου.
• Μυρτιά (Myrtus communis): Οι ποικιλίες «compacta» και «variegate» είναι πυκνόφυλλες και κατάλληλες για δημιουργία σχημάτων. Εκτός από πυκνό, το φύλλωμα της μυρτιάς είναι γυαλιστερό και αρωματικό. Αναπτύσσεται σε ηλιόλουστα και ημισκιερά σημεία και θέλει τακτικό πότισμα.
• Δάφνη του Απόλλωνα (Laurus nobilis): Έχει δυνατούς βλαστούς που μπορούν εύκολα να διατηρήσουν ένα σχήμα. Η κόμη της είναι πυκνή και τα φύλλα σκληρά με κυματοειδή περιφέρεια. Αναπτύσσεται γρήγορα και πρέπει να κλαδεύεται συχνά για να διατηρεί το σχήμα της.
• Ταξός (Taxus baccata): Τα φύλλα του μοιάζουν με βελόνες και αναπτύσσονται πυκνά στους βλαστούς. Έχουν σκούρο πράσινο χρώμα στην πάνω επιφάνεια και ανοιχτό στην κάτω. Είναι ιδανικό φυτό για δημιουργία σχημάτων. Αναπτύσσεται με αργό ρυθμό και κρατάει για καιρό το σχήμα του.
• Τεύκριο (Teucrium fruticans): Έχει πυκνό και συμπαγές φύλλωμα που αποτελείται από μικρά γκριζοπράσινα φύλλα. Όλο το χρόνο διατηρεί μεμονωμένα μοβ ανθάκια και την άνοιξη και το φθινόπωρο που ανθίζει είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Είναι ιδανικός θάμνος για τη δημιουργία γεωμετρικών σχημάτων.
• Τούγια (Thuja orientalis, Th. pyramidalis): Έχει πυκνή κόμη και τα βελονοειδή φύλλα της, καλύπτουν τους βλαστούς. Πολύ ανθεκτικό φυτό με μέτριο ρυθμό ανάπτυξης, που διατηρεί για καιρό το σχήμα του.
• Λιγούστρο (Ligustrum japonicum, L. ovalifolium, L. jonandrum): Έχει πυκνό, γυαλιστερό φύλλωμα και ζωηρή βλάστηση. Τα είδη  L. ovalifolium και L. jonandrum έχουν μικρότερα φύλλα από το L. japonicum. Το λιγούστρο όχι μόνο δέχεται αλλά απαιτεί συχνό κλάδεμα, διαφορετικά ξυλοποιούνται οι βλαστοί της βάσης και το κάτω μέρος του αδειάζει από φύλλα.

Πηγή: gardenguide.gr