Ελένη Ράντου: Η αποκαλυπτική συνέντευξη και το come back

Η Ελένη Ράντου σε συνέντευξή της σε γνωστό περιοδικό μίλησε για την απουσία και την τηλεοπτική της επιστροφή. Επίσης, αποκάλυψε ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε, όταν η κόρη της έφυγε για σπουδές.

Η Ελένη Ράντου είναι μια από τις πιο αγαπητές ηθοποιούς και η ιδιαίτερη ερμηνεία της έκανε τους τηλεοπτικούς της ρόλους πάντα επιτυχίες. Η αποχή της από την τηλεόραση τα τελευταία 11 χρόνια ήταν πολύ αισθητή και η επιστροφή της χαροποίησε όλους τους θαυμαστές της!

Με αφορμή τη νέα σειρά της ΕΡΤ «Ζακέτα να πάρεις», όπου συμμετέχει, παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Τηλέραμα.

Επιστροφή στην τηλεόραση ύστερα από 11 χρόνια. Τι σας έκανε να πείτε το «ναι»;

Τα τελευταία χρόνια το θέατρο είναι αλήθεια ότι είχε μονοπωλήσει το πρόγραμμα και το ενδιαφέρον μου. Ο θεατρικός τρόπος δουλειάς, οι θεατρικοί χρόνοι και τα θεατρικά κείμενα. Μέσα σε αυτό το ταξίδι, η αλήθεια είναι, δεν χώραγε η τηλεόραση. Και ήρθε ο Covid κι έπειτα το επ’ αόριστον κλείσιμο των θεάτρων, και η έγκριση του σεναρίου της «Ζακέτας» από την ΕΡΤ και ξαφνικά η πρόταση που είχα για τη σειρά αλλά και η επιστροφή μου στην τηλεόραση άρχισαν να φαίνονται ρεαλιστικά. Προστέθηκαν και οι συντελεστές, οι συμπρωταγωνίστριες και το υπόλοιπο καστ, οπότε η πρόταση, εκτός από ρεαλιστική, έγινε και θελκτική.

Σας είχε λείψει η τηλεόραση;

Αν σου πω ότι δεν είχα καταλάβει ότι πέρασαν 11 χρόνια από την “Εργαζόμενη”; Αν με ρώταγες, θα σου έλεγα 3, 4, άρα μάλλον δεν μου είχε λείψει.

Το «Ζακέτα να πάρεις» το έχετε πει ποτέ στην κόρη σας;

Δεν ξέρω αν το έχω πει, αλλά όταν έφυγε για σπουδές το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα να της αγοράσω ήταν μπουφάν.

Πώς βρήκατε την τηλεόραση ύστερα από όλα αυτά τα χρόνια απουσίας;

Πολύ μακριά από αυτό που άφησα. Πολύ μικρότερα μπάτζετ, ελάχιστες ημέρες γυρισμάτων, αφόρητη πίεση σε όλους τους συντελεστές… Άσ’ τα! Οριακές καταστάσεις. Ίσως ο μόνος ευνοημένος της πανδημίας να είναι ο χώρος της τηλεόρασης. Μονοπωλεί την προσφορά εργασίας και παίζει πια με τους δικούς της όρους.

Στο παρελθόν έχετε κάνει μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες. Πώς νιώθετε όταν βλέπετε ξανά τον εαυτό σας σε κάποια επανάληψη;

Για να είμαι ειλικρινής, δεν πολυπαρακολουθώ τις επαναλήψεις, μόνο τυχαία αν πέσω πάνω τους. Θαυμάζω πάντως την αγνότητα και τη διαθεσιμότητά μου. Δεν είναι καθόλου εύκολος ο χώρος της τηλεόρασης. Και οι επιτυχίες δεν γίνονται τόσο εύκολα όσο φαίνεται. Αυτή η περιρρέουσα νοοτροπία στον χώρο μας ότι η τηλεόραση είναι… ευκολάκι είναι μύθος.

Τα γυρίσματα στην εποχή του κορωνοϊού είναι κάπως… αποστειρωμένα ή, πέρα από τα μέτρα προστασίας, δεν έχει αλλάξει κάτι ουσιαστικό στο πώς διεξάγονται, στο πώς βγαίνει το συναίσθημα;

Όλοι οι άνθρωποι που δουλεύουν σε συνθήκες πανδημίας στην τηλεόραση είναι κοντά στον νευρικό κλονισμό. Δεν είναι μόνο η μάσκα, ο κίνδυνος και τα τεστ. Η ίδια η πανδημία είναι μια ψυχολογική μαύρη τρύπα. Συνδιαλέγεσαι με το χάος. Άρα σε ένα εργασιακό περιβάλλον όπου απαιτούνται δόσιμο ψυχής και σώματος, ελευθερία και έμπνευση, είναι σαν να δουλεύεις σε συνθήκες έλλειψης οξυγόνου. Από την άλλη, είναι η μόνη διέξοδος για να ασκείς το επάγγελμά σου ακόμα και σε τέτοιες συγκυρίες. Οπότε ούτε να γκρινιάξεις δεν επιτρέπεται.