Διαζύγιο στα …ήντα, πόσο κακό είναι τελικά;

Ασυμβατότητα, έλλειψη επικοινωνίας και αδυναμία συνεννόησης απέναντι σε οικογενειακά ή προσωπικά προβλήματα οδηγούν αρκετά ζευγάρια μετά από χρόνια έγγαμου βίου στο διαζύγιο, κάνοντας τους κοντινούς ανθρώπους να λένε «Τόσα χρόνια μαζί, τώρα καταλάβατε ότι δεν ταιριάζετε;» και άλλου τέτοιου είδους ερωτήσεις που ουσιαστική και ειλικρινή απάντηση δεν έχουν. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, το 2006 καταγράφηκαν 1.757 διαζύγια συζύγων με διάρκεια γάμου 25 χρόνια και άνω. Την ίδια χρονιά, το ποσοστό των ανδρών που πήραν διαζύγιο σε ηλικία 50-54 ετών αυξήθηκε κατά 14% από το 2002, ενώ των γυναικών 55-59 ετών κατά 28%.
Και πολλοί από εσάς σίγουρα μένετε σε έναν γάμο –παρά τη δυσλειτουργία του- «για τα παιδιά». Αναλογιστήκατε ποτέ, αν και κατά πόσο μπορείτε να αντέξετε το βάρος μιας αποτυχημένης σχέσης σε καθημερινή βάση για την υπόλοιπη ζωή σας, στερούμενοι την ευκαιρία να δημιουργήσετε μια καινούρια, πιο ολοκληρωμένη ζωή;
Το διαζύγιο όντως οφείλει να είναι η έσχατη λύση και η κύρια φροντίδα για να την αποφυγή του πρέπει να λαμβάνεται πολύ πριν το γάμο.  Αν πλέον ήρθαν έτσι τα πράγματα που δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, εφόσον βέβαια έχουμε εξαντλήσει όλους τους δυνατούς τρόπους εξυγίανσης της σχέσης μας χωρίς επιτυχία, τότε ας μην σκεφτόμαστε το διαζύγιο ως μια αδιέξοδη κατάσταση και ως μια κατακριτέα επιλογή, αλλά ίσως, όπως προανέφερα, τη μόνη υγιή κίνηση που μπορεί να διασώσει τα μέλη μιας νοσηρής σχέσης.

Editor: Κατερίνα  Π.