Ρίο Ντε Τζανέιρο – Rio de Janeiro

Τι να πρωτοπεί κανείς για τη μοναδική ομορφιά της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Βραζιλίας, Ρίο ντε Τζανέιρο; Είναι διάσημη για τη θεαματική φυσική της θέση, τις ατέλειωτες παραλίες της, το χαλαρό τρόπο ζωής, τη διάσημη νυχτερινή ζωή και βέβαια το καρναβάλι του οποίου οι εικόνες κάνουν κάθε χρόνο το γύρο του κόσμου!

Πολλοί θεωρούν το Ρίο ως πρωτεύουσα της Βραζιλίας, λανθασμένα όμως καθώς αυτή τη διάκριση την έχασε στις 21 Απριλίου 1960 όταν έγινε πρωτεύουσα η Μπραζίλια. Είναι η πρώτη χώρα της νότιας Αμερικής που φιλοξενεί τους θερινούς Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς αγώνες το καλοκαίρι του 2016 και το καλοκαίρι του 2014 πολλούς από τους αγώνες αλλά και τον τελικό του FIFA World Cup.

Αν σκέφτεστε να ταξιδέψετε στο Ρίο ντε Τζανέιρο, έχετε κατά νου ότι η πόλη θα σας αιχμαλωτίσει με την πρώτη ματιά!
Είναι χτισμένη πάνω στον κόλπο Γκουαναμπάρα, περιτριγυρισμένη από μοναδικά αξιοθέατα. Κάποια από αυτά είναι ο Λόφος της Ζάχαρης με ύψος 396 μ. και ο Λόφος Κορκοβάντο όπου βρίσκεται το χαρακτηριστικό άγαλμα και σήμα κατατεθέν της πόλης του Χριστού Λυτρωτή (Cristo Redentor), ένα από τα επτά θαύματα του νέου κόσμου, που μοιάζει να αγκαλιάζει την πόλη και να καλωσορίζει τους επισκέπτες από τον ορίζοντα.

Η κουλτούρα των Καριόκας για τις παραλίες του Ρίο (όπως η φημισμένη Κόπα Καμπάνα, η Ιπανέμα και η Λεμπλόν) είναι τρόπος ζωής και μάλιστα τόσο ιδιαίτερος που διαφέρει σε σχέση με την υπόλοιπη Βραζιλία. Εδώ ο χρόνος κυλά στους ρυθμούς της μπόσα νόβα, του ποδοσφαίρου και του footvolley που παίζεται συχνά στις παραλίες. Για τους λάτρεις του ποδοσφαίρου και της ιστορίας του, μια επίσκεψη στο θρυλικό Μαρακανά είναι must.

Ανεβείτε στο λόφο του Κορκοβάντο με το τελεφερίκ για μια μοναδική θέα της πόλης και απολαύστε ένα μαγικό ηλιοβασίλεμα από το Λόφο της Ζάχαρης. Στο Ρίο θα βρείτε επίσης πολλά μουσεία μοντέρνας τέχνης καθώς και το Μουσείο του Καρναβαλιού που βρίσκεται δίπλα στο ξακουστό Σαμπαδρόμιο το οποίο είναι και το μεγαλύτερο στη Βραζιλία.

Εκτός από τις εκδηλώσεις του καρναβαλιού και της πρωτοχρονιάς, χιλιάδες είναι αυτοί που επισκέπτονται την πόλη για τις εκδηλώσεις στις παραλίες αλλά και τα σόου με πυροτεχνήματα, όπου όλοι είναι ντυμένοι στα λευκά για καλή τύχη.

Περιοχές και αξιοθέατα!  
Κέντρο: Lapa και Santa Teresa. Οικονομικό και επιχειρηματικό κέντρο. Πολλά ιστορικά κτίρια από τα πρώτα χρόνια ίδρυσης, όπως: δημοτικό Θέατρο, Εθνική Βιβλιοθήκη, Εθνικό Μουσείο Καλών Τεχνών, Tiradentes Palace, Καθεδρικός Ναός και Pedro Ernesto Palace.
Νότια Ζώνη (Zona Sul): παραλίες Copacabana, Leblon, Ipanema και οι περιοχές κατά μήκος της παραλίας Flamengo. Μερικές από τις πιο πολυτελή γειτονιές και πολλά από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα, όπως: Rodrigo de freitas Lagoon, Sugar Loaf και Corcovado.
Βόρεια Ζώνη (Zona Norte): γήπεδο Μαρακανά, Quinta da Boa Vista Park, Εθνικό Μουσείο, ζωολογικός κήπος, Εθνικό Αστεροσκοπείο και πολλά άλλα.
Δυτική Ζώνη (Zona Oeste): Μια από της ταχύτατα αναπτυσσόμενες προαστιακές περιοχές. Επαρχίες Jacarepaguá και Barra da Tijuca δημοφιλής για τις παραλίες της. Οι περισσότεροι από τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2016 θα φιλοξενηθούν εδώ.

Όλα αυτά τα μέρη όπως οι παραλίες, το άγαλμα του Χριστού, το γήπεδο Μαρακανά ή το Sugar Loaf Mountain (Pão de Açúcar) είναι εκείνα που κάνουν τους κατοίκους του Ρίο να το αποκαλούν Cidade Maravilhosa «θαυμάσια πόλη»!

Όμως μια μακρινή εικόνα που ίσως πάρει μαζί του κάποιος στην επιστροφή, είναι οι  φαβέλες, οι φτωχογειτονιές ή τα slums… Όπου κυριαρχεί η φτώχια και η εγκληματικότητα. Η εικόνα τους βέβαια πρέπει να παραμείνει αυστηρά μακρινή όσο κάποιος βρίσκεται στο Ρίο, καθώς αυτές οι… γειτονιές είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες!   

Λίγο ιστορία…
Ο κόλπος Γκουαναμπαρά ανακαλύφθηκε από τον πορτογάλο Γκασπάρ ντε Λέμος (στην αποστολή συμμετείχε και ο Αμέρικο Βεσπούτσι από τη Φλωρεντία ως παρατηρητής), την 1η Ιανουαρίου του 1502, ημερομηνία στην οποία οφείλει η πόλη το όνομά της αφού Ρίο ντε Τζανέιρο σημαίνει «ποταμός του Ιανουαρίου». Αυτό γιατί σύμφωνα με το θρύλο, οι Πορτογάλοι ναυτικοί ονόμασαν την περιοχή «Ρίο» καθώς πίστεψαν πως ο κόλπος ήταν η εκβολή κάποιου ποταμού. Εκείνη την εποχή στην περιοχή κατοικούσαν οι αυτόχθονες φυλές Τούπι, Πούρι, Μποτοκούντο και Μαξακαλί.
Ο πρώτος οικισμός ιδρύθηκε την 1η Μαρτίου 1565, απειλήθηκε ή κατακτήθηκε από αρκετούς, κυρίως Γάλλους, πειρατές και τυχοδιώκτες. Στο τέλος του 17ου αιώνα, όταν ανακαλύφθηκε χρυσός και διαμάντια στη διπλανή περιοχή Μίνας Γκεράις, το Ρίο μετατράπηκε σε ένα λιμάνι ιδιαίτερης σημασίας. Το 1808 η βασιλική οικογένεια της Πορτογαλίας μαζί με αρκετούς ευγενείς της αριστοκρατίας της Λισαβόνας μεταφέρθηκαν στο Ρίο ως διαφυγή από την κατάκτηση της Πορτογαλίας από τον Ναπολέοντα. Έτσι, το Ρίο έγινε η πρωτεύουσα του βασιλείου της Πορτογαλίας, ενώ ήταν η πρώτη Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα εκτός Ευρώπης!

Editor: Γεωργία Μ.