Γενικά
4ος Διαγωνισμός Ποίησης/Πεζόμορφου Στοχασμού (Ελλάδας, Κύπρου, Ομογένειας)
Ξεκίνησε ο 4ος Διαγωνισμός Ποίησης ή Πεζόμορφου Στοχασμού «Για τον Μανόλη Αναγνωστάκη» από τον Σύνδεσμο Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου.
Από τον Σύνδεσμο Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου/ΣΠΕΚ, προκηρύσσετε ο 4ος Διαγωνισμός ποίησης ή πεζόμορφου ποιητικού στοχασμού. Μεταξύ νέων ηλικίας 17-39 χρόνων, αφιερωμένο στον σημαντικό ποιητή του Ελληνισμού Μανόλη Αναγνωστάκη.
Με την 4η Ανθολογία Ποίησης Νέων τιμάται η μνήμη του Ανθρωπιστή και Καθηγητή στο ΑΠΘ Λεωνίδα Παπαδόπουλου. Επίτιμου Μέλους του ΣΠΕΚ, Προέδρου της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Ανδρών Θεσσαλονίκης. Τιμήθηκε με το Οφφίκιο του Άρχοντος Ρεφενδεράριου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής. Ήταν λάτρης της Γλώσσας, της Παράδοσης, της Ποίησης όπως του Μ. Αναγνωστάκη.
Η έναρξη του 4ου Διαγωνισμού είναι η 21/3/2022, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, και η λήξη η 14/4/2022.
Οι νέοι δεν καταβάλλουν έξοδα συμμετοχής στον Διαγωνισμό.
1. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν ελληνόφωνες, 17-39 χρόνων, από Ελλάδα, Κύπρο και Ομογένεια.
2. Το έργο πρέπει να είναι ανέκδοτο και να έχει γραφτεί για τον Διαγωνισμό «Ανθολογία Ποίησης Νέων ΣΠΕΚ – Για τον Μανόλη Αναγνωστάκη» να μην έχει υποβληθεί σε άλλο Διαγωνισμό σε Ελλάδα, Κύπρο, Ομογένεια και να μην εντάχθηκε σε άλλη Ανθολογία.
3. Κάθε νέος /νέα μπορεί να υποβάλει μόνον ένα έργο και να είναι αυθεντικά δικό του.
4. Το έργο που υποβάλλει θα είναι α) ποίημα 12-20 γραμμών (90-150 λέξεων) ή β) πεζόμορφος ποιητικός στοχασμός σε κείμενο 16-23 γραμμών (250-370 λέξεων).
5. Γραφή σε ανεξάρτητο αρχείο word text , Arial ή Times Roman, μεγέθους 12, με διάστημα γραμμών 1,0.
6. Τα έργα που θα υποβληθούν πρέπει να είναι γραμμένα στην ελληνική γλώσσα – πανελλήνια δημοτική και δεν θα περιέχουν ανοίκειες ή υβριστικές εκφράσεις/ λέξεις ακρότητας, ρατσισμού, ναζισμού-φασισμού, εναντίον της ελευθερίας και δημοκρατίας.
7. Το ποίημα έχει ως θέμα α) την Ελευθερία β) τη Δημοκρατία ή γ) ελεύθερο.
8. Επιπλέον ο κάθε συμμετέχων νέος απαντά με 100 το πολύ λέξεις στην ερώτηση «Πώς νιώθεις όταν γράφεις ποίηση;» και με άλλες 100 λέξεις το πολύ στην ερώτηση «Τι σε εμπνέει ή σε συγκινεί από την ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη;».
9. Ο νέος / η νέα αποστέλλει σύντομο βιογραφικό– το πολύ 70 λέξεων- που να αναφέρει τα εξής: 1. όνομα και επίθετο 2. Χρόνος γέννησης, 3. τόποι γέννησης και διαμονής, 4. μόρφωση/ σπουδές, τίτλοι 5) πού εργάζεται, 6) ασχολίες, χόμπι, στόχοι.
10. Οι διαγωνιζόμενοι στέλνουν τα κείμενα (αρ, 4, 8, 9) με e-mail στη διεύθυνση info@cultural-association.org, υπόψη της Κριτικής Επιτροπής, με θέμα ‘Διαγωνισμός ΣΠΕΚ «ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΝΕΩΝ – Για τον Μανόλη Αναγνωστάκη» 2022’.
ΕΠΑΘΛΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
Η έγκριτη Κριτική Επιτροπή καθηγητών, ακαδημαϊκών, επιστημόνων και λογοτεχνών, βάσει κριτηρίων και ειδικού πλαισίου θα επιλέξει τα καλύτερα μεταξύ των έργων που θα κατατεθούν, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη και τις απαντήσεις στις ερωτήσεις που συνοδεύουν τον Διαγωνισμό.
Τα έργα που θα επιλεγούν, θα ενταχθούν στην 4η Έντυπη Ανθολογία Ποίησης Νέων του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου «Για τον Μανόλη Αναγνωστάκη». Η Ανθολογία θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις ΣΠΕΚ – ΑΡΧΥΤΑΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ και θα διατίθεται διεθνώς κατόπιν παραγγελίας. Επιπλέον, η εν λόγω Ανθολογία καθώς και οι νέοι / νέες που τα έργα τους θα περιλαμβάνονται σ’ αυτήν θα προβληθούν σε Ελλάδα, Κύπρο, Ομογένεια μέσα από ειδική εκπομπή του Web Radio TV “Solomos” του Συνδέσμου ΣΠΕΚ, θα παρουσιαστούν στην Ψηφιακή Λέσχη Ανάγνωσης Δ.Α.Δ.Α. του ΣΠΕΚ, καθώς και στο Φεστιβάλ Βιβλίων του ΣΠΕΚ στη Θεσσαλονίκη.
Παράλληλα, ο 4ος Διαγωνισμός Ποίησης Νέων του ΣΠΕΚ, θα καλυφθεί επικοινωνιακά μέσα από συνεργαζόμενα ΜΜΕ, Social Media, τον διαδικτυακό κόμβο www.cultural-association.org, το ενημερωτικό δελτίο «ΩΡΕΣ» του ΣΠΕΚ και την ετήσια περιοδική έκδοση του ΣΠΕΚ «ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ».
Τέλος, δίνεται η δυνατότητα σε όλους ανεξαιρέτως τους νέους και τις νέες (ηλικίας 17-39 χρόνων) που θα συμμετέχουν στον 4ο Διαγωνισμό Ποίησης του Συνδέσμου ΣΠΕΚ, να δραστηριοποιηθούν στον ΣΠΕΚ και να ενταχθούν στην «ΠΤΕΡΥΓΑ: ΝΕΟΙ» του Συνδέσμου, να αρθρογραφούν και να επικοινωνούν θέματα ενδιαφέροντός τους, στην αντίστοιχη στήλη / σελίδα στον διαδικτυακό κόμβο www.cultural-association.org.
Δείτε το βίντεο του διαγωνισμού με απαγγελίες M. Αναγνωστάκη από το λεπτό 1:02
9 ποιήματα του Μανόλη Αναγνωστάκη
για «εγκλιματισμό» των διαγωνιζομένων νέων.
ΠΕΝΤΕ ΜΙΚΡΑ ΘΕΜΑΤΑ
IV
Κάτω απ’ τα ρούχα μου δε χτυπά πια η παιδική μου καρδιά
Λησμόνησα την αγάπη που ’ναι μόνο αγάπη
Μερόνυχτα να τριγυρνώ χωρίς να σε βρίσκω μπροστά μου
Ορίζοντα λευκέ της αστραπής και του ονείρου
Ένιωσα το στήθος μου να σπάζει στη φυγή σου
Ψυχή της αγάπης μου αλήτισσα
Λεπίδι του πόθου μου αδυσώπητο
Νικήτρα μονάχη της σκέψης μου.
Από την Ποιητική Συλλογή «Εποχές» (1945)
ΕΠΙΛΟΓΟΣ – Οι στίχοι αυτοί…
Οι στίχοι αυτοί μπορεί και να ‘ναι οι τελευταίοι
οι τελευταίοι στους τελευταίους που θα γραφτούν
Γιατί οι μελλούμενοι ποιητές δε ζούνε πια
αυτοί που θα μιλούσανε πεθάναν όλοι νέοι
Τα θλιβερά τραγούδια τους γενήκανε πουλιά
σε κάποιον άλλον ουρανό που λάμπει ξένος ήλιος
Γενήκαν άγριοι ποταμοί και τρέχουνε στη θάλασσα
και τα νερά τους δεν μπορείς να ξεχωρίσεις
Στα θλιβερά τραγούδια τους φύτρωσε ένας λωτός
να γεννηθούμε στο χυμό του εμείς πιο νέοι.
Από την Ποιητική Συλλογή «Εποχές 3» (1951)
ΤΟ ΣΚΑΚΙ
Έλα να παίξουμε.
Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου
(Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη
Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη)
Θα σου χαρίσω τους πύργους μου
(Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου
’Έχουν πεθάνει καιρό πριν από μένα)
Κι ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου
Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τί τους θέλω.
(Τραβάνε μπρος, τυφλοί, χωρίς καν όνειρα)
Όλα, και τ’ άλογά μου θα σ’ τα δώσω
Μονάχα ετούτον τον τρελό μου θά κρατήσω
Που ξέρει μόνο σ’ ένα χρώμα να πηγαίνει
Δρασκελώντας τη μια άκρη ως την άλλη
Γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου
Μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά
Αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις.
Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα.
Από την Ποιητική Συλλογή «Η Συνέχεια» (1954)
ΑΝΤΙ ΝΑ ΦΩΝΑΣΚΩ…
Αντί να φωνασκώ και να συμφύρομαι
Με τους υπαίθριους ρήτορες και τους αγύρτες
—Μάντεις κακών και οραματιστές—
Όταν γκρεμίστηκε το σπίτι μου
Και σκάφτηκε βαθιά με τα υπάρχοντα
(Και δε μιλώ εδώ για χρήματα και τέτοια)
Πήρα τους δρόμους μονάχος σφυρίζοντας.
Ήτανε βέβαια μεγάλη η περιπέτεια
Όμως η πόλις φλέγονταν τόσο όμορφα
Ασύλληπτα πυροτεχνήματα ανεβαίνανε
Στον πράο ουρανό με διαφημίσεις
Αιφνίδιων θανάτων κι αλλαξοπιστήσεων.
Σε λίγο φτάσανε και τα μαντάτα πώς
Κάηκαν όλα τα επίσημα αρχεία και βιβλιοθήκες
Οι βιτρίνες των νεωτερισμών και τα μουσεία
Όλες οι ληξιαρχικές πράξεις γεννήσεων
Και θανάτων —έτσι πού πια δεν ήξερε
Κανείς αν πέθανε ή αν ζούσε ακόμα—
Όλα τα δούναι και λαβείν των μεσιτών
Από τούς οίκους ανοχής τα βιβλιάρια των κοριτσιών
Τα πιεστήρια και τα γραφεία των εφημερίδων
Εξαίσια νύχτα τελεσίδικη και μόνη
Οριστική (όχι καθόλου όπως οί λύσεις
Στα περιπετειώδη φιλμ).
Τίποτα δεν πουλιόταν πια.
Έτσι λαφρύς και περιττός πήρα τους δρόμους
Βρήκα την Κλαίρη βγαίνοντας
’Απ’ τη Συναγωγή κι αγκαλιασμένοι
Κάτω απ’ τις αψίδες των κραυγών
Περάσαμε στην άλλη όχθη με τις τσέπες
Χωρίς πια χώματα, φωτογραφίες και τα παρόμοια.
Τίποτα δεν πουλιόταν πιά.
Από την Ποιητική Συλλογή «Η Συνέχεια 2» (1955)
ΕΝΑΣ ΚΛΕΦΤΗΣ…
Ένας κλέφτης
Κι άλλος κλέφτης
«Πιάστε τους κλέφτες)
(Ποιους κυνηγούσαν και ποιοι;)
Στεκόμουν στη θέση μου ακίνητος
Ανάμεσα στο έξαλλο πλήθος
Στις φοβερές κραυγές
Κανείς δε μ’ ακούμπησε
Άναψα κι άλλο τσιγάρο
Ήταν για μένα μια ξένη ιστορία
Εγώ δε φοβόμουνα
Δεν είχα τίποτα πια να μου κλέψουν
Δε με φοβόταν κανείς
Δεν είχα τίποτα να κλέψω απ’ αυτούς.
Από την Ποιητική Συλλογή «Η Συνέχεια 3» (1962)
ΣΕ ΤΙ ΒΟΗΘΑ ΛΟΙΠΟΝ…
Σε τί βοηθά λοιπόν η ποίηση
(Αυτή εδώ η ποίηση, λέω)
Στα υψηλά σου ιδανικά, στη συνείδηση του χρέους
Στο μεγάλο πέρασμα από τον καταναγκασμό
Στις συνθήκες της ελευθερίας;
Σε τι βοηθά λοιπόν η ποίηση
– Αυτό, έστω, που εγώ ποίηση ονομάζω-
(Ας ζήσουμε λοιπόν και μ’ αυτά ή μόνο μ’ αυτά).
Από την Ποιητική Συλλογή «Η Συνέχεια 3» (1962)
ΠΟΙΗΤΙΚΗ
-Προδίδετε πάλι την Ποίηση, θα μου πεις,
Την ιερότερη εκδήλωση του Ανθρώπου
Τη χρησιμοποιείτε πάλι ως μέσον, υποζύγιο
Των σκοτεινών επιδιώξεών σας
Εν πλήρη γνώσει της ζημιάς που προκαλείτε
Με το παράδειγμά σας στους νεωτέρους.
-Το τί δ ε ν πρόδωσες ε σ ύ να μου πεις
Εσύ κι οι όμοιοί σου, χρόνια και χρόνια,
Ένα προς ένα τα υπάρχοντα σας ξεπουλώντας
Στις διεθνείς αγορές και τα λαϊκά παζάρια
Και μείνατε χωρίς μάτια για να βλέπετε, χωρίς αφτιά
Ν᾿ ακούτε, με σφραγισμένα στόματα και δε μιλάτε.
Για ποια ανθρώπινα ιερά μας εγκαλείτε;
Ξέρω: κηρύγματα και ρητορείες πάλι, θα πεις.
Ἔ ναι λοιπόν! Κηρύγματα και ρητορείες.
Σαν π ρ ό κε ς πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις
Να μην τις παίρνει ο άνεμος.
Από την Ποιητική Συλλογή «Ο στόχος» (1970)
Ο ΟΥΡΑΝΟΣ
Πρώτα να πιάσω τα χέρια σου
Να ψηλαφίσω το σφυγμό σου
Ύστερα να πάμε μαζί στο δάσος
Ν᾿ αγκαλιάσουμε τα μεγάλα δέντρα
Που στον κάθε κορμό έχουμε χαράξει
Εδώ και χρόνια τα ιερά ονόματα
Να τα συλλαβίσουμε μαζί
Να τα μετρήσουμε ένα-ένα
Με τα μάτια ψηλά στον ουρανό σαν προσευχή.
Το δικό μας το δάσος δεν το κρύβει ο ουρανός.
Δεν περνούν από δω ξυλοκόποι.
Από την Ποιητική Συλλογή «Ο στόχος» (1970)
ΕΠΙΤΥΜΒΙΟΝ
Πέθανες – κι έγινες και συ: ο καλός,
Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Τριάντα έξη στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων,
Εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που προσέφερες.
Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το ’ξερα τι κάθαρμα ήσουν,
Τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα
Κοιμού εν ειρήνη, δεν θα ‘ρθω την ησυχία σου να ταράξω.
(Εγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω
Πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο).
Κοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: o καλός,
Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Δε θα ’σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.
Από την Ποιητική Συλλογή «Ο στόχος» (1970)
