Γαλαξίδι. Το «σπίτι» των καπεταναίων

Γαλαξίδι, μια από τις πιο όμορφες παραθαλάσσιες κωμοπόλεις της Στερεάς Ελλάδας.

Βρίσκεται στον Νομό Φωκίδας και «περιβάλλεται» από τον Κορινθιακό κόλπο. Απέχει 17 χιλιόμετρα από την Ιτέα και 210 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Φημίζεται για τη ναυτιλία του κατά τον 18ο και 19ο  αιώνα, καθώς και για τη γραφικότητά του!

Αξιοθέατα

Τα Αρχοντικά 

Το Γαλαξίδι, αποτελείται από πλινθόκτιστα αρχοντικά τα οποία θυμίζουν το παρελθόν της πόλης. Η αρχιτεκτονική τους επηρεάστηκε από το ναυτικό επάγγελμα των κατοίκων, οι οποίοι έφερναν οικοδομικά υλικά από το εξωτερικό. Τα πρώτα αρχοντικά χτίστηκαν το 1850 και η ευρωπαϊκή επίδραση είναι φανερή. Τα ταβάνια των σπιτιών είναι σχεδιασμένα από Ιταλούς ζωγράφους. Τα αρχοντικά που ξεχωρίζουν είναι το: Μπουρζέικο του Κατσούλη, το Δεδουσαίικο του καραβοκύρη Δεδούση, το Μοσχολαίικο κ.α.

Το Παρθεναγωγείο

Κατασκευάστηκε το 1880 και χρησιμοποιήθηκε, ως σχολείο θηλέων μέχρι το 1929 κι από τότε χρησιμοποιείται ως θέατρο. Για πολλά χρόνια ήταν εγκαταλειμμένο και η σχολική εφορία το δημοπράτησε το 1949. Αγοράστηκε από το ζεύγος Παναγιώτη κι Ευθυμίας Κουλομπούρου και δωρίστηκε στην κοινότητα. Το 1992 ανακηρύχτηκε διατηρητέο από το Υπουργείο Πολιτισμού λόγω της αρχιτεκτονικής και της ιστορικής του σημασίας.

Το παλιό σχολείο

Βρίσκεται στην περιοχή Κούκουνας και είναι ένα από τα παλαιότερα σχολεία της περιοχής. Κατασκευάστηκε επί Ιωάννη Καποδίστρια με δαπάνες της κοινότητας και της κυβέρνησης. Μέχρι το 1932 λειτουργούσε ως δημοτικό σχολείο και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε με αποτέλεσμα να πουληθεί από τη σχολική εφορία. Με υπουργική απόφαση το κτήριο κρίθηκε διατηρητέο.

Το Ναυτικό Μουσείο

Το Ναυτικό Μουσείο κατασκευάστηκε το 1870. Από το 1932 στεγάζεται εκεί η ναυτική πινακοθήκη. Το μουσείο, φιλοξενεί αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής. Η αρχαιολογική συλλογή δημιουργήθηκε το 1932. Στην Κατοχή χάθηκαν πολλά έργα. Σήμερα, η συλλογή περιέχει γύρω στα 300 εκθέματα. Σπουδαίο ρόλο στη δημιουργία του διαδραμάτισαν ο Νικόλαος Μάμας, ο οποίος στήριξε οικονομικά τις ανασκαφές του μουσείου, ο Ιωάννης Θρεψιάδης ο οποίος πραγματοποίησε πολλές ανασκαφές και ο Πέτρος Θέμελης (έφορος αρχαιοτήτων των Δελφών). Σήμερα φιλοξενούνται νηολόγια ναυτικών, ναυτικά όργανα, πίνακες ιστιοφόρων πολλοί από τους οποίους ήταν σχεδιασμένοι στην Ιταλία, πίνακες του ζωγράφου Πέτρου Πετραντζά καθώς και το χρονικό του Γαλαξιδίου.

Η Ιερά Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρα 

Ο Ι. Ν. Μεταμόρφωσης του Σωτήρα είναι ένα Βυζαντινό κτίσμα του 1250 μ.χ. χτισμένη από τους Κομνηνούς Βασιλείς. Βρίσκεται νοτιοδυτικά της πόλης σε υψόμετρο 300 μ. με καταπληκτική θέα το Γαλαξίδι, τον κόλπο της Ιτέας και τον Παρνασσό. Σήμερα έχει διασωθεί μόνο το καθολικό του ναού ενώ τα υπόλοιπα κτίσματα είναι νεότερα. Μέσα στο μοναστήρι υπάρχει η σπάνια εικόνα της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, έργο του Μιχαήλ Β Κομνηνού. Η αρχική εκκλησία υπήρχε από τα πρώτα χρόνια της χριστιανοσύνης, αλλά ένας καταστροφικός σεισμός στις αρχές του 13ου αιώνα το κατέστρεψε. Έπειτα, από έντονες παρακλήσεις των κατοίκων της περιοχής στο Δεσπότη της Ηπείρου Δούκα Μιχαήλ Β΄ Άγγελο Κομνηνό, κτίστηκε ένας νέος ναός, περίπου το 1250 μ.Χ. αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού. Το 1750 ιδρύθηκε γύρο από το ναό ανδρικό μοναστήρι, αλλά ένας άλλος σεισμός το 1756 γκρέμισε το καθολικό της μονής και έκοψε την παροχή νερού με αποτέλεσμα να ερημωθεί. Το 1927 εγκαταστάθηκαν και πάλι κάποιοι μοναχοί, οι οποίοι όμως αποχώρησαν ξανά πέντε χρόνια αργότερα. Ανασυγκρότηση της μονής έγινε πάλι τα νεότερα χρόνια, το 1989, ύστερα από ενέργειες του μητροπολίτη Φωκίδος Αθηναγόρα. Έτσι το 1990 εγκαταστάθηκε η μοναχή Ισιδώρα, η οποία επιμελείται το μοναστήρι και τον γύρω χώρο. Αξίζει να σημειωθεί, ότι σε μια κρύπτη της ερειπωμένης εκκλησίας του Αγίου Σωτήρος βρέθηκε το «Χρονικό του Γαλαξειδίου» από τον Κωνσταντίνο Σάθα, το οποίο έγραψε το 1702 ο ιερομόναχος Ευθύμιος. Είναι η ιστορία του τόπου από το 990 μ.Χ έως το 1700 μ.Χ.

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου

Τον 7ο αιώνα μ.Χ. χτίστηκε ο πρώτος ναός, ενώ το 1800 οι ντόπιοι αποφάσισαν να χτίσουν μεγαλύτερο ναό και το 1900 χτίστηκε η σημερινή εκκλησία. Αρχιτέκτονες ήταν ο Γερμανός Χάγερ και ο Κωνσταντίνος Παπαπέτρος. Έχει δύο καμπαναριά και τρούλο. Στο καμπαναριό υπάρχει το μεγάλο ρολόι της πόλης που δωρίθηκε το 1908 από τους αδερφούς Νικόλαο και Παύλο Σιδηρόπουλο.

Ο παραδοσιακός οικισμός με τα καντούνια

Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος από το 1967. Εκεί τα σπίτια των καπετανέων θα σας διηγηθούν την ιστορία του τόπου. Το Γαλαξίδι ήταν παλιό και σημαντικό εμπορικό λιμάνι της Ελλάδας κατά τον 18ο και 19ο αιώνα, όπου ναυπηγήθηκαν και πολλά πλοία.

Το φυσικό λιμάνι στη συνοικία της Αγοράς.

Εκεί υπάρχει και ένα παλιό καφενείο όπου μπορείτε να πιείτε και ένα καφεδάκι με θέα τη θάλασσα.

Το φυσικό λιμάνι στον Χηρόλακα

Εκεί τα καπετανόσπιτα είναι χτισμένα σχεδόν επάνω στο νερό.

Η Πλατεία Ευθύμη Βλάμη

Αυτή η πλατεία είναι ίσως το καλύτερο μέρος για να αγναντέψετε τη θάλασσα.

Η Πλατεία Ηρώων ή Μανουσάκια με τη παλιά της ονομασία

Η πλατεία μετονομάστηκε σε Ηρώων έπειτα από τη τοποθέτηση του μνημείου Ηρώων στο κέντρο της.

Το Διεθνές Μνημείο της Γυναίκας του Ναυτικού

Το Διεθνές Μνημείο της Γυναίκας Ναυτικού τιμά όλες αυτές τις γυναίκες που περίμεναν με αγωνία τους ναυτικούς άντρες τους να γυρίσουν από τα μακρινά ταξίδια. Εγκαινιάστηκε το 2008 και αναπαριστά μια γυναίκα με δύο παιδιά να κοιτάνε τη θάλασσα και να χαιρετάνε.

Η Αγία Παρασκευή
Όπου υπάρχει ο ζωδιακός κύκλος-ηλιοτρόπιο που είναι σκαλισμένο στο δάπεδο. Είναι ένα ηλιακό ημερολόγιο όπου κάθε μεσημέρι στις 12 η ώρα, μια ακτίνα φωτός εισέρχεται στον ναό από ένα άνοιγμα στην οροφή. Η ακτίνα φωτός πέφτει στην αντίστοιχη ημερολογιακή κουκκίδα του ηλιοτροπίου. Επίσης στην εξωτερική πλευρά της κύριας εισόδου στο επάνω μέρος υπάρχει το ηλιακό ρολόι.

Τα “Αλευρομουτζουρώματα”
Αξίζει να αναφερθεί και ένα τοπικό έθιμο…
Κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα, στο Γαλαξίδι λαμβάνει χώρα το έθιμο των Αλευρωμουτζουρωμάτων. Το έθιμο ξεκίνησε το 1801 και αναβιώνει από τότε κάθε χρόνο. Οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του Γαλαξιδίου, συγκεντρώνονται στο λιμάνι και εφοδιασμένοι με σακούλες που περιέχουν αλεύρι με μπογιά, “παίζουν” αλευροπόλεμο. Είναι ένα τοπικό αποκριάτικο έθιμο, με πολύ κέφι και πολύ γέλιο!