BMW Series 8 E31: Αν και γερμανίδα, είναι όμορφη.

Η BMW Σειρά 8 ή Ε31 για τους γνώστες, ήταν ένα grand tourer coupe αυτοκίνητο που κατασκευαζόταν από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία BMW από το 1989 έως το 1999 με κινητήρες V8 και V12. Αν και τελικά αντικατέστησε την αυθεντική Σειρά 6 Ε24 το 1991, μια κοινή παρανόηση είναι ότι η Σειρά 8 είχε εξελιχθεί ως… αντικαταστάτης της Σειράς 6. Στην πραγματικότητα, η Ε31 ήταν μια τελείως καινούργια κλάση που στόχευε σε διαφορετική αγορά από την Ε24, έχοντας πιο υψηλή τιμή και καλύτερες επιδόσεις. Η Ε31 ήταν η ναυαρχίδα της BMW και είχε ηλεκτρονικά περιορισμένη τελική ταχύτητα στα 250χλμ./ώρα, με την «ελεύθερη» χειροκίνητη 850CSi ωστόσο να φτάνει μέχρι και τα 305χλμ./ώρα.

Η σχεδίαση της Σειράς 8 ξεκίνησε το 1984, με την τελική φάση σχεδίασης και την εξέλιξη για παραγωγή να ξεκινά το 1986. Η E31 παρουσιάστηκε στο Motor Show της Φρανκφούρτης στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1989. Για την ολική της εξέλιξη η BMW είχε ξοδέψει τότε πάνω από 1.5 δισεκατομμύρια γερμανικά μάρκα. Είχαν χρησιμοποιηθεί τότε εργαλεία CAD (Computer-Aided Design, Σχεδίαση Υποβοηθούμενη από Υπολογιστή), ασυνήθιστα για την εποχή εκείνη, για το ολοκαίνουργιο «σώμα» του μεγάλου coupe. Σε συνδυασμό με τις δοκιμές του οχήματος στην αεροδυναμική σήραγγα, ο συντελεστής οπισθέλκουσας «έπεσε» στο 0.29 Cd, μια αρκετά μεγάλη βελτίωση σε σχέση με το 0.39 Cd της Σειράς 6.

Η Σειρά 8 ήταν το πρώτο υπεραυτοκίνητο για χρήση στο δρόμο που προσέφερε κινητήρα V12 «ζευγαρωμένο» με εξατάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο. Ήταν το πρώτο αυτοκίνητο που «έφερε» σύστημα «CAN-Bus», μία μορφή πολλαπλής καλωδίωσης που τώρα θεωρείται δεδομένη στην αυτοκινητοβιομηχανία. Ήταν επίσης ένα από τα πρώτα αυτοκίνητα που «έφεραν» ηλεκτρονικό γκάζι. Η Σειρά 8 μαζί με τη Ζ1 ήταν τα πρώτα αυτοκίνητα της BMW που χρησιμοποιούσαν πίσω άξονα πολλαπλών συνδέσμων.

Ενώ η σχεδίαση μέσω υπολογιστή επέτρεψε στο «σώμα» του αυτοκινήτου να είναι τρία κιλά ελαφρύτερο από το αντίστοιχο της προκατόχου του, τελικά κατέληξε να είναι σημαντικά βαρύτερο όταν ολοκληρώθηκε, εξαιτίας του μεγάλου κινητήρα και της προσθήκης πολυτελών λεπτομερειών, κάτι που προκάλεσε την κριτική αυτών που ήθελαν την BMW να επικεντρώνεται στην οδηγική απόλαυση. Κάποιο από το βάρος του αυτοκινήτου μπορεί βέβαια να οφείλεται και στη Hardtop χωρίς κεντρική κολώνα σχεδίασης του «σώματος», από το οποίο έλειπε η Κολώνα Β (σ.σ. η κολώνα στις πόρτες). Αυτή η σχεδίαση είχε τις καταβολές του στην Αμερική των τελών της δεκαετίας του 1940, αλλά είχε ήδη εγκαταλειφθεί από τους Αμερικανούς από τα τέλη της δεκαετίας του 1970.

Οι πωλήσεις της Σειράς 8 επηρεάστηκαν άμεσα από την παγκόσμια οικονομική ύφεση των αρχών της δεκαετίας του 1990, από τον Πόλεμο του Περσικού Κόλπου και την εκτίναξη των τιμών της ενέργειας. Η BMW απέσυρε το 1997 την Ε31 από την αγορά της Βόρειας Αμερικής, έχοντας πουλήσει μόλις 7.232 μονάδες σε περίοδο άνω των 7 ετών, ενώ για την ευρωπαϊκή αγορά η παραγωγή συνεχίστηκε μέχρι το 1999. Η τελική παγκόσμια παραγωγή ανήλθε σε 31.062 μονάδες.

Τα μοντέλα παραγωγής της Σειράς 8 ήταν η 840Ci, η 850i, η 850Ci και η ναυαρχίδα 850CSi.

Η 840Ci ήταν το πιο «μικρό» μοντέλο ή entry-level model. Κατά τη διάρκεια της παραγωγής της «φόρεσε» δύο διαφορετικούς κινητήρες. Από τα μέσα του 1993 έως τα τέλη του 1996 «έφερε» το V8 κινητήρα 4 λίτρων Μ60Β40 των 286 ίππων. Από τα μέσα του 1995 «φόρεσε» το V8 κινητήρα 4.4 λίτρων Μ62Β44 με ίδια ιπποδύναμη αλλά καλύτερη οικονομία καυσίμου και περισσότερη ροπή. Η 840Ci ήταν διαθέσιμη με πεντατάχυτο αυτόματο κιβώτιο, αν και τα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα είχαν και την επιλογή του εξατάχυτου χειροκίνητου κιβωτίου. Η μόνη εξωτερική διαφορά μεταξύ των V8 και των V12 μοντέλων ήταν οι απολήξεις των εξατμίσεων. Τα V8 μοντέλα είχαν τετραπλές στρόγγυλες απολήξεις ενώ τα V12 είχαν τετραπλές τετράγωνες. Η 840Ci έμεινε στην παραγωγή έως το Μάιο του 1999.

Η 850i ήταν το πρώτο μοντέλο που παρουσιάστηκε το 1990 με το V12 κινητήρα 5 λίτρων Μ70Β50 των 300 ίππων. Ήταν διαθέσιμη με τετρατάχυτο αυτόματο ή εξατάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο.

Υπάρχει μια σύγχυση σχετικά με το γιατί και πότε η 850i έγινε 850Ci. Η αλλαγή έγινε κάπου κοντά στην παρουσίαση της 850CSi και πιστεύεται ότι η BMW αποφάσισε να συμπεριλάβει το «C» στο όνομα του μοντέλου για να δώσει έμφαση στο «Coupe», όπως ακριβώς και στα δίπορτα μοντέλα της Σειράς 3 Ε36 που πωλούνταν παράλληλα με τη Σειρά 8. Η σύγχυση ξεκίνησε όταν η BMW «φόρεσε» τον καινούργιο κινητήρα Μ73Β54 στο αυτοκίνητο. Αυτή δεν ήταν απευθείας μετάβαση, αφού τόσα τα οχήματα με το Μ70 κινητήρα όσο και αυτά με το Μ73 «έβγαιναν» δίπλα-δίπλα από τις γραμμές παραγωγής για περίπου εννέα μήνες το 1994, και τα δυο με την ονομασία 850Ci. Καθώς η χωρητικότητα του Μ73 κινητήρα είχε αυξηθεί στα 5.4 λίτρα και η σχέση συμπίεσης αυξήθηκε, η παραγόμενη ισχύς «σκαρφάλωσε» στους 326 ίππους.

Στην κορυφή της πυραμίδας των μοντέλων της Σειράς 8 υπήρχε η 850CSi, ως κορυφαίο sport tourer που «ανέλαβε» τη θέση της πρωτότυπης Μ8. Χρησιμοποιούσε τον ίδιο κινητήρα με την 850i, με τη διαφορά ότι ο κινητήρας είχε υποστεί τόσες μετατροπές που τελικά η BMW του έδωσε νέο κωδικό: S70B56. Οι αλλαγές περιελάμβαναν αύξηση της χωρητικότητας του μοτέρ στα 5.6 λίτρα, με την παραγόμενη ισχύ να εκτινάσσεται στους 380 ίππους. Η τροποποιημένη ανάρτηση της 850CSi περιελάμβανε πιο σκληρά ελατήρια και αποσβεστήρες, τα οποία μείωναν τη διαδρομή της ανάρτησης και το συνολικό ύψος του οχήματος. Η ανακυκλοφορία του συστήματος διεύθυνσης «έπεσε» κατά 15% σε σχέση με το «στήσιμο» της απλής Ε31. Η 850CSi «φορούσε» τροχούς «ζαλισμένου διάττοντα αστέρα». Οι εμπρός και πίσω προφυλακτήρες επανασχεδιάστηκαν για βελτιωμένη αεροδυναμική απόδοση. Στην εξάτμιση, οι τετράγωνες «μπούκες» που κοσμούσαν τα άλλα μοντέλα αντικαταστάθηκαν από τέσσερις στρόγγυλες ανοξείδωτες «μπούκες». Το εξατάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο ήταν η μοναδική επιλογή μετάδοσης. Στην Ευρώπη όλες οι 850CSi παράγονταν με ενεργητική τετραδιεύθυνση (AHK: Aktive Hinterachs-Kinematik στα γερμανικά, ARK: Active Rear-Axle Kinematics στα αγγλικά, Ενεργητική Κινηματική Πίσω Άξονος στα ελληνικά), «επιπλέοντες» δίσκους στα εμπρός φρένα, ψύξη λαδιού του πίσω διαφορικού, ψύξη λαδιού του κινητήρα και σπορ καθίσματα. Η παραγωγή της σταμάτησε στα τέλη του 1996, επειδή ο S70 κινητήρας δεν μπορούσε να «συμμορφωθεί» με τους νέους κανονισμούς ρύπων χωρίς ουσιαστική επανασχεδίαση και ανακατασκευή των εσωτερικών μερών.

Εκτός από τα μοντέλα παραγωγής, υπήρξαν και πρωτότυπα μοντέλα της Σειράς 8 που δεν έφτασαν ποτέ στη γραμμή παραγωγής.

Η 830i προοριζόταν να γίνει το βασικό μοντέλο της γκάμας. Ήταν προγραμματισμένο να «φέρει» το V8 κινητήρα 3 λίτρων Μ60Β30 των 218 ίππων που κινούσε τις 530i E34 και 730i E32. Παρήχθησαν 18 μονάδες 830i, 13 από τις οποίες είχαν αυτόματο κιβώτιο. Το μοντέλο τελικά «έχασε» από την 840Ci και σχεδόν όλες οι μονάδες διαλύθηκαν στα εξ ων συνετέθη. Ένα από τα οχήματα βρίσκεται στο Μουσείο της BMW στο Μόναχο.

Η Σειρά 8 είχε εξαρχής σχεδιαστεί με μια ανοικτή έκδοση στο μυαλό. Αν και η 850i Cabrio εξελίχθηκε σε βαθμό παραγωγικής ετοιμότητας, δεν έφτασε ποτέ στη γραμμή παραγωγής. Σε σχετικά καθυστερημένη ημερομηνία αποφασίστηκε από την BMW ότι το μοντέλο αυτό ήταν σχεδόν απίθανο να φέρει πίσω σε κέρδος το κόστος εξέλιξής του. Ένα πρωτότυπο σε κόκκινη απόχρωση βρίσκεται στο Μουσείο της BMW.

Στην κορυφή της πυραμίδας της Σειράς 8 προοριζόταν να «παρκάρει» η Μ8. Οι μηχανικοί της BMW, και ειδικά της M Division, οραματίζονταν ένα ανταγωνιστή της Ferrari, εξοπλισμένο με μια ειδική έκδοση του S70 V12 κινητήρα με 558 ίππους, ουσιαστικά μια αναγεννημένη έκδοση του κινητήρα Μ70 V12 με πειραματικές πολυβάλβιδες κυλινδροκεφαλές. Μια συχνή παρανόηση είναι ότι ο κινητήρας αυτός «φορέθηκε» μετά στη McLaren F1. Παρόλα αυτά, η αλήθεια είναι ότι, όταν είχε προταθεί ο κινητήρας αυτός στο σχεδιαστή της McLaren Gordon Murray, η ιδέα είχε απορριφθεί επειδή ο κινητήρας ήταν πολύ μακρύς και πολύ βαρύς για την F1. Παραλλαγές του αυθεντικού S70 V12 κινητήρα χρησιμοποιήθηκαν στην 850CSi, οι S70/2 και S70/3 χρησιμοποιήθηκαν στη McLaren F1, ενώ στη Μ8 χρησιμοποιήθηκε ο S70/1.

Το πρόγραμμα Μ8 τελικά αχρηστεύτηκε όταν η BMW αποφάσισε ότι δεν υπήρχε αγορά για το μοντέλο αυτό. Το μοναδικό πρωτότυπο που είχε παραχθεί, που μάλιστα δεν ήταν καν ασφαλές για το δρόμο, κλειδώθηκε από την BMW στη Giftschrank (Poison Storage, η Αποθήκη με τα «δηλητηριώδη») της εταιρείας. Μάλιστα, η BMW και η M Division αρνούνταν πεισματικά ακόμα και την πιθανότητα κατασκευής ενός τέτοιου αυτοκινήτου, ήδη από τα αρχικά στάδια εξέλιξής του. Το τεύχος Φεβρουαρίου του 2010 του περιοδικού BMW Car Magazine όμως, με μια παγκόσμια αποκλειστικότητα, είχε ταράξει τα νερά αποκαλύπτοντας ότι η πρωτότυπη Μ8 υπάρχει ακόμα ολόκληρη. Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε πρώτη φορά στους δημοσιογράφους στις 2 Ιουλίου 2010 στο Μουσείο της BMW, ενώ η μόνη του δημόσια εμφάνιση ήταν στις 17 Αυγούστου του 2012 στο Show «Legends of the Autobahn» (Θρύλοι των Γερμανικών Αυτοκινητοδρόμων) στο Καρμέλ της Καλιφόρνια. Η Μ8 είχε σταλεί ειδικά από τη Γερμανία για την εμφάνιση αυτή.

Κι ενώ η Μ8 δεν είδε ποτέ τη γραμμή παραγωγής, είναι ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι η 850CSi είχε επίσης «υποστεί» τις «περιποιήσεις» των μηχανικών της Μ Division. Εκτός του κωδικού του κινητήρα που αναγνωρίζεται άμεσα λόγω του αρχικού «S» που είναι σήμα κατατεθέν της M Division, αντί του αρχικού «Μ» που είναι καθαρά της BMW, ο κωδικός VIN του οχήματος προσδιορίζει την 850CSi ως κατασκευή της BMW Motorsport (WBS) αντί της μητρικής BMW AG (WBA). Σύμφωνα με το πρωτόκολλο της ίδιας της BMW, η 850CSi όπως πωλούταν ήταν ουσιαστικά μια «υποβαθμισμένη» (σ.σ.: με την έννοια της λιγότερο ακραίας) έκδοση της φημολογούμενης Μ8.

Η Σειρά 8 είναι σπάνιο θέαμα στους δρόμους, αλλά ακόμα πιο σπάνιο θέαμα σε οποιαδήποτε μορφή μηχανοκίνητου αθλητισμού. Παρόλα αυτά, ένα από τα πιο πετυχημένα παραδείγματα αγωνιστικής Ε31 κατασκευάστηκε από τη Wagenstetter Motorsport και μέχρι πρόσφατα έτρεχε στο Πρωτάθλημα Αντοχής Nürburgring VLN. Το μοντέλο αυτό βασίζεται σε μια 840Ci, αλλά κινείται από το V8 κινητήρα 5 λίτρων της M5 Ε39 των 563 ίππων και 640Nm ροπής, που συνδυάζεται με εξατάχυτο κιβώτιο επίσης από M5 E39.

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα και τις δημοσιεύσεις μας!