Συμβουλές ψυχικής υγείας από την Αγγελική. Πόσο εύκολα αναπτύσσεις προσωπικότητα.

Έχω πρόβλημα με το γιό μου, νιώθω ότι τον χάνω. Πάει Β’ Γυμνασίου και έχει αλλάξει εντελώς από το καλοκαίρι. Υποθέτω ότι όλα έχουν να κάνουν με την εφηβεία, αλλά η συμπεριφορά του είναι πάρα πολύ επιθετική και με ανησυχεί που έχει αλλάξει παρέες. Δε μου λέει τι… σόι άτομα είναι και έχει κάνει πέρα όλους του φίλους που είχε από το Δημοτικό. Μαρία Ο.
Είναι όλα χαρακτηριστικά της εφηβείας σε ένα βαθμό. Νομίζω ότι πλέον η ενημέρωση είναι τέτοια που τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός εφήβου και οι λόγοι που γίνεται η ψυχοκοινωνικό-σεξουαλική μάχη μέσα του είναι αρκετά διαδεδομένοι. Αν ήμουν στη θέση σου και ήθελα να ασχοληθώ λίγο περισσότερο με το παιδί μου, θα εστίαζα πιο πολύ στην «πάρα πολύ βίαιη» συμπεριφορά όπως την αναφέρεις, παρά στο ότι άλλαξε την παρέα του Δημοτικού. Όπως σου είπα και στην αρχή ακόμη και η βίαιη συμπεριφορά του δικαιολογείται. Αν όμως βλέπεις ότι ξεπερνάει το επιτρεπτό για τον εαυτό του και τους άλλους επίπεδο, τότε θα έπρεπε να κοιτάξεις τι γίνεται μέσα στην οικογένειά σας. Συνήθως η ένταση που προκαλείται από την οικογένεια οδηγεί σε βίαιη συμπεριφορά. Επίσης, η έλλειψη κατανόησης και αποδοχής της προσωπικότητάς του. Τέλος η βία φέρνει βία, είτε πρόκειται για σωματική είτε για λεκτική βία. Στο νου μας όταν ακούμε τον ορισμό της βίας, φέρνουμε τη σωματική, το ξύλο. Η λεκτική βία πρέπει να σε ενημερώσω ότι πρόκειται για μια μορφή που δουλεύει στην ψυχή το ίδιο βαθειά με τη σωματική και μάλιστα μπορεί να συμβαίνει κάθε μέρα με διάφορους τρόπους τόσο μέσα από την οικογένεια όσο και μέσα από τις παρέες του χωρίς να συνειδητοποιείται ούτε από τη μεριά του θύματος, ούτε αυτού που την ασκεί. Παρόλα αυτά δε γνωρίζω αν συμβαίνει κάτι από όλα αυτά που σου ανέφερα. Εσύ έχεις επίγνωση και της οικογένειάς σας και του χαρακτήρα του παιδιού σου.

Το πρόβλημά μου συνδέεται με το όνομά μου, νομίζω ότι είμαι τρελή. Μιλάω μόνη μου. Μη γελάσετε σας παρακαλώ. Υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι κάτι και μιλάω μόνη μου, δηλαδή ότι σκέφτομαι το λέω φωναχτά, το θέμα είναι ότι αυτό το είχα από πολύ παλιά από μικρή που ήμουν μόνη μου και δεν είχα φίλους να παίξω, αλλά τώρα που πέρασαν τα χρόνια γιατί έχω ακόμη το ίδιο κόλλημα. Μερικές φορές με φοβίζει και άλλες φορές νομίζω ότι θα με ακούσει κανένας και θα γίνω ρεζίλι. crazy crazy crazy
Στην ηλικία των 4 ετών ο εγωκεντρικός λόγος γίνεται εσωτερικός. Δηλαδή, τα παιδιά μιλάνε μόνα τους γιατί δεν έχουν αναπτύξει την ενσυναίσθηση, δεν τα απασχολεί η άποψη των άλλων, ούτε μπορούν να μπουν στη θέση των άλλων για να καταλάβουν ότι μπορεί να γίνονται κουραστικά, να μιλάνε δυνατά ή αυτά που λένε να μην αρέσουν στους άλλους. Με δυο λόγια λειτουργούν σαν να είναι μόνα τους! Αυτό αλλάζει όταν αρχίζουν να κοινωνικοποιούνται και να προσαρμόζονται ταυτόχρονα σε κάποιους άτυπους κανόνες. Σου έκανα μια εισαγωγή για να σου δείξω ότι πρόκειται για μια πολύ πρώιμη διαδικασία. Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι αυτός είναι ένας τρόπος να τραβάς την προσοχή των άλλων; Ή ότι είναι κάτι που σε κάνει να νιώθεις διαφορετική, ιδιαίτερη και άξια παρατήρησης; Ίσως γι’ αυτό το κρατάς ακόμη. Γιατί κατά βάθος σου αρέσει να είσαι τρελή όπως λες, γιατί είσαι και διαφορετική. Ο τρόπος που μου εξέφρασες το «πρόβλημά» σου μου έβγαλε υπερηφάνεια από τη μεριά σου παρά προβληματισμό (δες και το ψευδώνυμο που επέλεξες και μάλιστα γραμμένο 3 φορές). Αν θες να νιώθεις έτσι είναι δικαίωμά σου, αν πάλι είναι ένας δικός σου τρόπος έκφρασης τι σε απασχολεί αν οι άλλοι θα το κρίνουν. Το θέμα είναι να νιώθεις εσύ καλά με τον τρόπο που θες να εκδηλώνεις τον αυθορμητισμό σου και την προσωπικότητά σου.

Editor: Αγγελική Παππά

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα και τις δημοσιεύσεις μας!