Στο σημερινό “Αγαπητή Αγγελική”: Το μέλλον σας και τίποτα άλλο.

Έδωσα πανελλήνιες και δεν περνάω σε καμία από τις σχολές που θέλω. Είμαι πολύ λυπημένη και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να ξαναδώσω πανελλήνιες. Νιώθω ότι όλα έχουν τελειώσει. Τώρα τι? Ναταλία
Τώρα ξεκινάς την ενήλικη ζωή σου!!! Άρα θα βιώσεις πολλές επιτυχίες και…. αποτυχίες από τις οποίες θα γνωρίσεις τον εαυτό σου καλύτερα. Εγώ θα σε ρωτήσω το άλλο… και τι έγινε; Νομίζεις ότι ξέρεις πραγματικά τι σου αρέσει και τι όχι; και ότι αν οι επιλογές που ήθελες δεν πραγματοποιηθούν  προς το παρόν, ήταν πραγματικά δικές σου ή των γονιών σου, του περίγυρού σου κτλ ; Απ’ ότι κατάλαβες είναι όλα σχετικά… και το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας δε βοηθάει καθόλου κατά την άποψή μου τους νέους. Τώρα λοιπόν μπορείς να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου να ηρεμήσει, μετά από τα τόσα επίπονα χρόνια διαβάσματος και στη συνέχεια να δεις πιο ξεκάθαρα τι θες να κάνεις στη ζωή σου. Μπορεί να είσαι θολωμένη από την «αποτυχία»  που νιώθεις πως κουβαλάς αλλά οι εναλλακτικές είναι πολλές π.χ. σπουδές στο εξωτερικό σε μια σχολή που θα μπεις κατευθείαν και χωρίς να χρειαστεί να διαβάσεις 6 μαθήματα άσχετα στην τελική με αυτό που θες να σπουδάσεις, όπως συμβαίνει με το σύστημα των πανελληνίων, που και εκεί ή και σε κάποια σχολή της Ελλάδας αν έμπαινες δε μπορείς να ξέρεις αν τελικά θα σου άρεσε. Στη ζωή ρισκάρεις ξανά και ξανά και πίστεψέ με αυτό είναι το μαγευτικό!  Αν θες πραγματικά να κάνεις πράγματα για σένα τίποτα δε θα σε εμποδίσει. Για αρχή άφησε για λίγο τη μοιρολατρία στην άκρη γιατί είσαι ενήλικη πλέον άρα και υπεύθυνη για αυτά που θα σου συμβαίνουν που πρέπει να μάθεις να τα διαχειρίζεσαι με ψυχραιμία και αισιοδοξία! Μήπως λοιπόν τελικά δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα;

μου εχει διαγνοστη δισλεξια και πολλες λεξεις τις γραφο ανορθογραφα, πολοι με λενε αμορφοτο και πολλες γυνεκες με κρινουν αυστηρα οταν δουν πως γραφο αλλα δεν το κανω επιτιδες. xristos
Ίσως θα έπρεπε να ενημερωθείς λίγο περισσότερο για τη δυσλεξία…Τότε θα καταλάβαινες ότι δεν υπάρχει ο παραμικρός λόγος να σε αγγίζουν οι κριτικές των άλλων. Η δυσλεξία ανήκει στις ειδικές  μαθησιακές δυσκολίες και τα άτομα δε στερούνται ευκαιρίες τόσο στις κοινωνικές συναναστροφές όσο και στην εργασία. Δεν καταλαβαίνω το πρόβλημα των γνωστών σου λοιπόν, γιατί είναι μια ιδιαιτερότητα που δεν τους επηρεάζει καθόλου. Τα ορθογραφικά λάθη υπάρχουν γιατί δημιουργήσαμε γραπτό λόγο και μέσα σε αυτόν ήρθε και η ορθογραφία…Αν ζούσες σε μια κοινωνία που δε θα υπήρχε ο γραπτός λόγος ποιός θα είχε πρόβλημα μαζί σου? Πρέπει επίσης να ξέρεις ότι στον παγκόσμιο κατάλογο των δυσλεκτικών συμπεριλαμβάνονται προικισμένοι και διάσημοι άνθρωποι όπως ο Αϊνστάιν, ο Έντισον, ο Άντερσεν και πολλοί άλλοι. Μάλλον θα βοηθούσε να αποτινάξεις εσύ από πάνω σου το άγχος σου ότι όλοι το ξέρουν ή και να μην το ξέρουν αργά ή γρήγορα θα το μάθουν και θα σε κρίνουν γι’ αυτό. Διάβασε περισσότερα πράγματα για τη δυσλεξία και αποδέξου αυτή τη λεπτή ιδιαιτερότητα σου που δεν έχεις πάθει και τίποτα εξαιτίας της  για να λέμε του στραβού το δίκιο. Αν τώρα κάποιος έχει τόοοσο μεγάλο πρόβλημα μαζί σου (που δε νομίζω) τότε ξεκίνα να φιλτράρεις περισσότερο αυτούς που βάζεις  στη ζωή σου και τους επιτρέπεις να σου εκφέρουν την άποψη τους χωρίς καν να τους την έχεις ζητήσει.

Είμαι 25 χρονών και είμαι 90 κιλά. Αυτό μου στερεί συντρόφους και μια νορμάλ κοινωνική ζωή. Νιώθω χάλια με τον εαυτό μου και τον καθρέφτη μου επίσης 🙁 Ζωή
Η αλήθεια είναι πως δε γνωρίζω αν τα κιλά σου είναι αποτέλεσμα κάποιου προβλήματος υγείας ή επιθυμίας φαγητού. Στην πρώτη περίπτωση πρέπει να συμβουλευτείς ένα ειδικό για να ελέγξει από πού προκύπτει το πρόβλημα και να σε κατευθύνει αναλόγως. Τώρα αν τα περιττά σου κιλά είναι αποτέλεσμα βουλιμίας και έντονης επιθυμίας τροφής τότε είναι λίγο πιο περίπλοκο το θέμα. Γιατί το να κάνεις μια δίαιτα και να τα χάσεις δεν αποτελεί κατά την άποψη μου λύση. Το ζήτημα είναι πιο βαθύ και κάποια στιγμή που δε θα είσαι καλά ψυχολογικά τα κιλά θα τα ξανά πάρεις και θα μπεις σε  ένα φαύλο κύκλο από τον οποίο δε θα βγεις ποτέ. Εγώ θα σε ρωτήσω το άλλο… τι είναι αυτό που δε σε γεμίζει και προσπαθείς να γεμίσεις την ψυχή σου και συνεπώς και το σώμα σου με μια στιγμιαία απόλαυση; Σκέψου τι είναι αυτό που νιώθεις κάθε φορά που πας να φας κάτι μη αναγκαίο και ενώ έχεις πάρει την ποσότητα του φαγητού που χρειάζεσαι για να επιβιώσεις. Το σίγουρο είναι ότι κάτι σου λείπει και από εκεί πρέπει να ξεκινήσεις. Όλα τα άλλα είναι το αποτέλεσμα του πως εσύ νιώθεις με εσένα (σύντροφοι, καθρέφτης, κοινωνική ζωή). Προτείνω να μιλήσεις με έναν ψυχολόγο για να καθοδηγήσει τις σκέψεις σου και να δεις πιο γρήγορα το αποτέλεσμα που επιθυμείς για να νιώσεις καλύτερα με τον εαυτό σου και να μη μπεις στη διαδικασία αυστηρής αυτοκριτικής ή και δίαιτας αν θες πραγματικά να βοηθήσεις τον εαυτό σου και όχι να τον τιμωρήσεις. Αν έχεις θέληση όλα θα πάρουν το δρόμο τους αρκεί να μην τα αφήσεις στην τύχη τους και πέσεις στο τριπάκι της μοιρολατρίας !

Αγγελική ζω σε μια κοινωνία η οποία δεν με γεμίζει, δεν έχω λεφτά να φύγω ή έστω να μετακομίσω σε ένα δικό μου σπίτι! Τι μπορώ να κάνω ώστε η διαμονή μου εδώ να μην αποτελεί μαρτύριο; Σμαράγδα
Πολλές φορές θα τύχει στη ζωή σου να συμβιβαστείς με καταστάσεις που δε θα σε τρελαίνουν κιόλας, όπως και σε όλους μας. Δε λέω ότι αυτό είναι και καλό ή πρέπει και να το ανεχτείς … αλλά για κάποια διαστήματα ίσως είναι και λογικό. Είναι δύσκολο παρόλα αυτά να ζεις κάπου που δε σου αρέσει καθόλου, αλλά μπορείς να την κάνεις εσύ την κοινωνία που ζεις πιο ευχάριστη αλλάζοντας την καθημερινότητά σου και όχι την κοινωνία. Αν προσπαθήσεις να αλλάξεις τους άλλους για να είσαι καλά τότε δε θα είσαι ποτέ και δε θα αλλάξεις ουσιαστικά ποτέ και εσύ η ίδια. Ούτε τα δύσκολα κρατάνε για πάντα ούτε τα εύκολα. Είναι βοηθητικό να μπορείς να προσαρμόζεσαι στις αλλαγές που προκύπτουν γιατί καμιά φορά δε θα είναι στο χέρι σου, ούτε θα μπορείς να ελέγξεις εσύ τα πράγματα. Βγες στον κόσμο, κάνε παρέες που θα περνάς καλά και ας μην είναι και κολλητοί σου. Φρόντισε όμως να περνάς καλά και να μη συμβιβάζεσαι και με τα άτομα που θα έχεις δίπλα σου γιατί το μαρτύριό σου θα είναι ακόμη πιο βασανιστικό. Και στην τελική κάποιο διάστημα μπορεί να χρειαστεί να μείνεις και τελείως μόνη σου. Ούτε αυτό είναι κακό! Ίσως δεις τι πραγματικά θες να κάνεις και που θες να πας μέχρι να βρεις λεφτά… Γιατί αν έστω είχες λεφτά τώρα είσαι κατασταλαγμένη στο τι θα ήθελες να κάνεις; Μπροστά στην απελπισία σου η διαφυγή μοιάζει λύτρωση, ούτε και αυτή όμως είναι εύκολη υπόθεση ίσως ούτε και λύση. Πιάσε τα δεδομένα που έχεις λοιπόν τώρα και κάνε τα δημιουργικά σίγουρα μπορείς και σίγουρα γίνεται…Και στο ξανά είπα , τα δύσκολα δεν κρατάνε για πάντα!