3 προτάσεις για βιβλία που μπορείτε να απολαύσετε το καλοκαίρι

Υπάρχουν πολλοί χαλαροί τρόποι για να απολαύσετε το καλοκαίρι στην παραλία, ένας από αυτούς είναι και το διάβασμα, παρακάτω σας προτείνουμε 3 βιβλία που θα λατρέψετε!

Εάν είστε λάτρεις του διαβάσματος και στην «ξαπλώστρα», τα βιβλία που θα δείτε παρακάτω ίσως σας φανούν αρκετά ενδιαφέρον. Είναι 3 μυθιστορήματα, κάποια, μέσα από πολλές προτάσεις που θα ακολουθήσουν αυτή την περίοδο. Τα παρακάτω είναι τρεις εντελώς διαφορετικές ιστορίες και γραμμένα από τους γνωστούς σε όλους Λάκη Λαζόπουλο, Έλενα Ακρίτα και Τάκη Ζαχαράτο.

«Άλλες γυναίκες φοράνε τα φουστάνια σου…»

«Τι είναι έρωτας;
Έρωτας είναι δυο άλογα που σέρνουν ένα κάρο μαζί και έτσι τρέχει γρήγορα το κάρο.
Κι αγάπη τι είναι;
Αγάπη είναι όταν φύγουν τα άλογα και πρέπει να κουβαλήσετε το κάρο οι δυο σας, μόνοι σας.
Λοιπόν, το κουβαλήσαμε μαζί το κάρο. Ίσως η ίδια κουράστηκε, αλλά τώρα με βλέπει να κουβαλάω μόνος μου το κάρο της αγάπης μας.»

Το συγκλονιστικό νέο βιβλίο του Λάκη Λαζόπουλου κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία μόλις στα τέλη  Μαΐου. Είναι μια αφήγηση στην οποία η φωνή του αντηχεί σε κάθε γραμμή. Μια ιστορία που δίνει το σκληρότερο μάθημα ζωής. Η στιγμή που όλοι φοβόμαστε.

«Πώς θα είναι αυτή η στιγμή; σκέφτηκα. Άναψε πράσινο, σκούπισα τα δάκρυα βιαστικά, όπως συνήθιζα να κάνω τον τελευταίο πολύ καιρό, και έβαλα το χαμόγελο επάνω μου, σαν ξένο ρούχο. Καιρός πολύς που ένιωθα ότι είμαι κάτι σαν άγαλμα, που επειδή οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να με βλέπουν χαμογελαστό, δεν θα έπρεπε εγώ σε καμία περίπτωση να πειράξω τη σχεδόν μαρμάρινη όψη μου, χαραγμένη από μια άλλη συναισθηματική μου πλευρά. Τα δάκρυα δεν υπάκουσαν παρ’ όλα αυτά και έκαναν μια ανθρώπινη βόλτα στο πρόσωπό μου, με χίλιες δυο προφυλάξεις, ώστε να μη με δουν από τα διπλανά αυτοκίνητα».

Ο Λάκης Λαζόπουλος γίνεται διάφανος, μοιράζεται τις αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής με έναν άνθρωπο που αγάπησε βαθιά και μαζί μας αναψηλαφεί το χρονικό της καταραμένης ασθένειας. Με τα χέρια του σκάβει στην ψυχή του για όλα όσα δεν είπε. Για την παραδοχή και την εξομολόγηση γι’ αυτά που έκανε και κανείς δεν έμαθε. Για τη ζωή που συνέχεια ξεφεύγει από το άγγιγμά μας. Για τα παιχνίδια του μυαλού. Για τον έρωτα.

«Τα τάπερ της Αλίκης»

«Τα τάπερ της Αλίκης» είναι ένα γκράφιτι στους τοίχους των πολυκατοικιών της Κυψέλης. Των μπορντέλων της Φυλής και των θεατρικών σκηνών. Των παλιών καταστημάτων και των ρετιρέ με τις στρωμένες τσόχες για κουμκάν. Είναι όσα ζήσαμε κι αγαπήσαμε σε μια Αθήνα που δεν μένει πια εδώ…

Το βιβλίο της Έλενας Ακρίτα είναι εμπνευσμένο από μια αθηναϊκή τοιχογραφία της εικοσαετίας 1980-2000. Έλαβε το βραβείο Κοινού στα Public το 2020, στην κατηγορία Ελληνικό Μυθιστόρημα!

Είναι μια παρέλαση όλων των εικόνων που κουβαλάει κάποιος άνω των 40 από την Αθήνα και την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Ως εικόνες αλλά και ως νοοτροπίες. Όλα αυτά γίνονται αβίαστα: μέσα από τις περιγραφές, τη γλώσσα και τους χαρακτήρες.

Τα πρόσωπα είναι φανταστικά, αλλά θα μπορούσαν να είναι πρόσωπα της διπλανής πόρτας. Πρόσωπα που όλοι γνωρίζουμε, πρόσωπα που θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας.

«Τρεις γενιές γυναικών ζουν, ονειρεύονται και διεκδικούν: Η Κοραλία, είκοσι χρόνια καθαρίστρια στη ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ. Η κόρη της Ελένη, πωλήτρια στο ΜΙΝΙΟΝ, που κάνει κι επιδείξεις τάπερ σε σπίτια κυριών. Και το «εξώγαμο» κοριτσάκι της, η Αλικούλα, που πήρε το όνομα της νονάς της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Η μικρή μέσα στα πολύχρωμα τάπερ της μαμάς κρύβει παιχνίδια, πασχαλίτσες για τα μαλλιά, στρασάκια, Μπάρμπι, επιθυμίες, ελπίδες κι όνειρα. Όταν η Αλίκη μεγαλώνει, κλείνει ερμητικά μέσα στα τάπερ όλα όσα αισθάνεται. Αγάπη, οργή, πόνο, έρωτα, γέλιο και κλάμα. Μέχρι που η ζωή της θα απαιτήσει να ανοίξει τα αεροστεγή καπάκια και ν’ αφήσει τα συναισθήματά της ελεύθερα. ».

Το «Τα τάπερ της Αλίκης» θα μεταφερθεί και στον κινηματογράφο. Το σενάριο για την ταινία έχει ήδη ξεκινήσει να γράφεται, ενώ θα ανακοινωθούν σύντομα και περισσότερες πληροφορίες για το  casting που ετοιμάζεται. 

«Πάστα Σεράνο»

«Το φως εναλλάσσεται με το σκοτάδι. Η ελπίδα με την απόγνωση. Οικογένειες σε διάλυση και νέοι άνθρωποι στα άκρα. Το παρόν κοιτάζει κατάματα το παρελθόν ζητώντας εκδίκηση και δικαιοσύνη.
Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο σαν χάδι σε όλους αυτούς που δεν μίλησαν, δεν αντιστάθηκαν, φοβήθηκαν, αιχμαλωτίστηκαν, κακοποιήθηκαν. Είναι η αγκαλιά μου σε όλους αυτούς.
Οι άνθρωποι είμαστε σαν τα αυτοκίνητα στα φανάρια: άλλοι περνάνε με κόκκινο, άλλοι περνάνε με πορτοκαλί, άλλοι με πράσινο. Υπάρχουν και κάποιοι που έχουν παρκάρει στη λωρίδα έκτακτης ανάγκης και μένουν εκεί για χρόνια, βλέποντας απλά τα φανάρια να αλλάζουν χρώματα.

Αν δεν βάλεις εσύ την ταχύτητα, αν δεν τολμήσεις, βαλτώνεις. Σε μια κινούμενη άμμο που σιγά σιγά σε καταπίνει  χωρίς να το πάρεις χαμπάρι».

Ο Τάκης Ζαχαράτος συστήνεται στο αναγνωστικό κοινό ξεδιπλώνοντας ακόμα ένα ταλέντο, αυτό του συγγραφέα. Μας καλεί να ταξιδέψουμε και να συγκινηθούμε μέσα από τις σελίδες του πρώτου του βιβλίου. Το μυθιστόρημα θα κυκλοφορήσει στις 9 Ιουνίου.

«Ο  Άγγελος ετοιμάζεται να αποφυλακιστεί έπειτα από είκοσι χρόνια, αλλά δεν νιώθει καμία χαρά. Φοβάται τη ζωή εκεί έξω. Ακόμα και στη φυλακή όμως υπάρχουν άνθρωποι που τον στηρίζουν, ενθαρρύνοντάς τον να γράψει την ιστορία του, για όλα όσα τον έφεραν ως εδώ.

Και κάπως έτσι ξεκινούν όλα…
Με ένα φύλλο χαρτί που θα ανοίξει σαν λευκό πανί, θα ταξιδέψει στα πιο άγρια κύματα του πόνου. Θα κατέβει στο υπόγειο της ψυχής του, θα ξεκλειδώσει τη σκουριασμένη πόρτα και θα αναμετρηθεί με τον βάναυσο πατέρα του, με την κακοποίηση της μητέρας και της αδερφής του, και τον Αλέξανδρο, τον φίλο που τον μύησε στον έρωτα, στη χαρά της ψευδαίσθησης αλλά και στις εξαρτήσεις και τον πόνο».