Ζηλεύω-ζηλεύω εσένα που αγαπάω και λατρεύω!!!!

Είναι πιστεύω κοινά αποδεχτό, πως τη ζήλεια ως συναίσθημα, μπορούμε να τη συναντήσουμε σε διάφορους τύπους σχέσεων, όπως στις επαγγελματικές μας σχέσεις, τις φιλικές, τις αδελφικές αλλά και τις ερωτικές. Στο άρθρο αυτό λοιπόν θα αναλύσουμε το φαινόμενο της ζήλειας στις τελευταίες. Αναμφισβήτητα, δεν υπάρχει άνθρωπος, ακόμη και εμείς που λέμε ότι δεν είμαστε ζηλιάρηδες, που να μην έχει βιώσει το αίσθημα της ζήλειας στη σχέση του, έστω και μία φορά (προσωπικά το αποκλείω και το μόνο μια φορά). Ως συναίσθημα από μόνο του δεν είναι “καθαρό”, καθώς περιέχει κι άλλα, όπως φόβος, ανασφάλεια, κτητικότητα, ανησυχία. Κακά τα ψέματα… ευχάριστο δεν είναι σε κανέναν! Πάμε όμως να δούμε γιατί ζηλεύουμε;
Πολλοί ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι “αυτό που κάνει δύο ανθρώπους να ερωτευθούν, είναι αυτό που καθορίζει και τον χαρακτήρα της ζήλιας που θα νιώσουν έπειτα ο ένας για τον άλλον…” Άλλωστε, ζηλεύω σημαίνει ότι διεκδικώ κάτι με ζήλο, το οποίο δεν έχω ή φοβάμαι μη χάσω, όπως αγάπη, ενδιαφέρον, αποκλειστικότητα κλπ… Ας πάρουμε ένα υπερβολικό παράδειγμα: Αν μια γυναίκα ερωτευτεί έναν άντρα γιατί την κάνει να νιώθει το κέντρο του κόσμου του, άντε μετά από χρόνια να της δείξει κάποια σημεία αδιαφορίας! Θα του κάνει το βίο αβίωτο! Όπως και να έχει, ζηλεύουμε αν είμαστε ανασφαλείς, αν δεν πατάμε καλά στα πόδια μας, αν ο άλλος μας δίνει αφορμές, αν είμαστε καχύποπτοι και αν η φαντασία μας οργιάζει!
Δουλέψτε όλα τα παραπάνω, η ζήλεια ξεκινάει πάντα από τον εαυτό μας και καταλήγει πάλι σ’ αυτόν. Δεν είναι κακό… να την ομολογήσετε. “Αγάπη μου αυτή την στιγμή ζηλεύω γιατί ένιωσα αυτό…” Τώρα θα μου πείτε, πού να βρείτε την ηρεμία εκείνη τη στιγμή να μιλήσετε και όμορφα! Ε, “κλείστε το” καλύτερα, ηρεμήστε και μιλήστε αργότερα! Όταν ζηλεύουμε, δεν είμαστε νηφάλιοι και χωρίς νηφαλιότητα, πολλά μπορούμε να ξεστομίσουμε και να πράξουμε! Η διάθεση για συζήτηση και επικοινωνία και από τις δύο πλευρές είναι σημαντική, αρκεί να γίνει στο σωστό timing.
Από την άλλη, για να μην κρυβόμαστε, όταν η ζήλεια προκύπτει με όρια και μάλιστα σε μια σχέση που έχει όντως γερά θεμέλια, τότε μάλλον μπορεί να κάνει και καλό! Μπορεί να λειτουργήσει ως υπενθύμιση, ως αφύπνιση και ως αναζωογονητικό για τον έρωτα στη σχέση! Άλλωστε το λέει και το γνωστό σε όλους μας άσμα.. “ζήλεια μου, ζήλεια μου, με σένα η καρδιά μου είναι ζωντανή!”
Ο έρωτας και η αγάπη είναι τόσο όμορφα όταν τα ζει κανείς… ας μην τα χαλάμε λοιπόν όλα με τη ζήλεια!! ΠΙΣΤΕΨΤΕ στον εαυτό σας…για να ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΤΕ επιτέλους και το άλλο σας μισό! Κλείνοντας, σας παραθέτω δύο γνωμικά γι΄’ αυτό το “παγκόσμιο φαινόμενο” που λέγεται ζήλεια:
“Η ζήλια γεννιέται πάντα μαζί με την αγάπη, μα δεν πεθαίνει πάντοτε μαζί της.”
“Η αγάπη βλέπει από τηλεσκόπιο, ο φθόνος από μικροσκόπιο.”

…. Στο χέρι μας είναι λοιπόν να “κοιτάζουμε” πάντα από το τηλεσκόπιο….

Editor: Κάτια Νανά