Το πανέμορφο, εγκαταλελειμμένο, κάστρο του 20ου αιώνα

Ένα εγκαταλελειμμένο κάστρο προκαλεί πάντα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, πόσο μάλλον όταν αυτό καταλήγει να γίνει το μεγαλύτερο εργαστήριο ναρκωτικών της Ευρώπης. Στα εγκαταλελειμμένα κάστρα η ιστορία τους εμφανίζεται σε κάθε γωνιά. Ένα από τα αυτά είναι και το κάστρο που θα δείτε παρακάτω.

Αν και από τα νεότερα, αυτό το εγκαταλελειμμένο κάστρο του 20ου αιώνα που βρίσκεται στην βόρια Ιταλία, μας «ταξιδεύει» στο λαμπρό παρελθόν του αλλά και το άδοξο τέλος του.

Τα κάστρα “φαντάσματα” εξάπτουν πάντα περισσότερο το ενδιαφέρον, καθώς είναι ιδιοκτησίες που εγκαταλείφθηκαν για διάφορους “αναγκαστικούς” λόγους. Συνήθως δεν είναι επισκέψιμα και έχουν σφραγιστεί, έτσι η ιστορία τους μένει άγνωστη. Η πρόσβαση σε αυτά είναι αρκετά δύσκολη και πολλές φορές αδύνατη.

Ένα από αυτά είναι και το κάστρο των 150 δωματίων που χτίστηκε από έναν πλούσιο Ιταλό βιομήχανο σε νεογοτθικό ιταλικό στιλ, αλλά άλλαξε πολλούς ιδιοκτήτες.

Ας “περιηγηθούμε” σε αυτό και να σας πούμε την ιστορία του…

Την δεκαετία των ‘80s, αυτό το εκπληκτικό Ιταλικό κάστρο «φιλοξένησε» το μεγαλύτερο εργαστήριο ναρκωτικών της Ευρώπης. Πολλοί σήμερα το γνωρίζουν από αυτό το γεγονός, όμως είναι κρίμα η ιστορία του να συνδεθεί μόνο με αυτό.

Θα σας πούμε την ενδιαφέρουσα, αλλά σύντομη, ιστορία του και θα την πλαισιώσουμε με φωτογραφίες από την εκπληκτική και πανέμορφη αρχιτεκτονική του και την εξαίρετη εσωτερική διακόσμηση.

Η ιστορία

Το κάστρο, του οποίου το όνομα δεν έχει διατηρηθεί, χτίστηκε μεταξύ 1909 και 1913, αυτό το χαρακτηρίζει ως ένα από τα νέα κάστρα. Έχει πάνω από 150 δωμάτια και χτίστηκε σε μια τεράστια έκταση πάνω από 170.000 τετραγωνικών μέτρων.  Στην έκταση υπάρχουν σπηλιές, σιντριβάνια και αρδευτικά συστήματα.

Ο σχεδιασμός του είναι σε ρυθμό Βόριο-Δυτικής Ιταλικής Αρχιτεκτονικής. Οι επιρροές του είναι από τα στυλ του Πεδεμόντιου (Piedmont) και της Λομβαρδίας  στα τέλη του 15^ου αιώνα, ενώ το στυλ του γενικότερα είναι εμπνευσμένο από το κάστρο Issogne.

Κάστρο Issogne

Η διακόσμηση

Ο ιδιοκτήτης και χρηματοδότης του κάστρου, ήθελε να έχει εξωτερικά μια μεγαλοπρεπή, σοβαρή και επιβλητική κατοικία. Η οποία όμως, όταν κάποιος περνούσε το κατώφλι της εισόδου της, να έχει ταυτόχρονα μια πιο μοντέρνα όψη (για την εποχή). Έτσι, η αυλή  δημιουργήθηκε με στοές βαμμένες σε κομψά σχέδια. Οι εξωτερική διακόσμηση των  τοίχων και των παραθύρων έγιναν με τερρακότα, ενώ η εσωτερική διακόσμηση συνδυάστηκε με διάφορους ρυθμούς.

Το κάστρο εκτός από τις αρχοντικές τοιχογραφίες, ήταν διακοσμημένο και με μοναδικά έργα τέχνης. Τα έργα διάσημων ζωγράφων, όπως των Andrea Giusto, Matteo da Gualco και Van Dyck κοσμούσαν τους χώρους του. Έπειτα από την κατάρρευση του κάστρου οι πίνακες πουλήθηκαν στην Savoy Art Gallery.Ο ιδιοκτήτης του κάστρου καταδικάστηκε για δόλια πτώχευση την δεκαετία του 1930 και όλη του η περιουσία μαζί και το κάστρο, κατασχέθηκαν.

Έπειτα από την πρώτη κατάσχεση του, το κάστρο άλλαξε πολλούς ιδιοκτήτες.

Οι περισσότεροι δεν είναι γνωστοί, αλλά ο τελευταίος και πιο πολυσυζητημένος “ιδιοκτήτης” του ήταν ένας Διεθνής Οργανισμός, που μετέτρεψε το κάστρο σε εργαστήριο ναρκωτικών (ηρωίνης). Ήταν το μεγαλύτερο εργαστήριο ναρκωτικών ουσιών που ανακαλύφθηκε ποτέ στην Ευρώπη.

Σήμερα δεν γνωρίζουμε εάν βρίσκετε στην κατοχή κάποιου. Ευτυχώς όμως, στο τόσο όμορφο αυτό σύγχρονο κάστρο οι καταστροφές του κτίσματος είναι μικρές σε σχέση με την ταλαιπωρία που υπέστη.