Εξομολογήσεις ενός επικίνδυνου αυτοκινητιστικού μυαλού, Lancia Limited Edition

Σας ευχαριστούμε που είστε και πάλι εδώ και τιμάτε τη στήλη μας με την παρουσία σας. Σήμερα ο γράφων θα ξεδιπλώσει τις απόψεις και προσωπικές εμπειρίες γύρω από την άνοδο και την πτώση της Ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας Lancia.

Ξεκινώντας, θα έπρεπε να αναφέρω τα κλασικά εικονογραφημένα με την «ημερομηνία γέννησης» της Lancia, με τους ιδιοκτήτες της, με όλα αυτά τα σχετικά γλυκανάλατα. Αντί αυτού, θα ξεκινήσω με… κάποια ονόματα που σίγουρα έχουν απήχηση σε μεγάλο μερίδιο του κόσμου, όχι μόνο της αυτοκίνησης.

Delta. Stratos. 037. Fulvia. Flavia. Beta. Kappa. Κάποια από τα ονόματα που μου έρχονται πρόχειρα στο μυαλό. Lancia. Αναφέρω το όνομα και μου έρχονται τόσα στο μυαλό. Η κατάμαυρη Beta Coupe με τα διπλά καρμπυρατέρ των θείων μου Γιώργου και Κώστα ήταν η πιο στενή μου προσωπική επαφή με μοντέλο της μάρκας αυτής, και θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό μου…

Από μικρός ήμουν οπαδός των ράλι. Η εποχή που πρόλαβα ηλικιακά ήταν η εποχή του Group A, μιας και το Group B «πέθανε» μόλις γεννήθηκα. Για να καταλάβετε τι εστί Group A, αναφέρω τα πιο χαρακτηριστικά ονόματα της εποχής: Lancia Delta 4WD και μετά HF και μετά HF Integrale, Toyota Celica 4WD και μετά ST185 και μετά ST205, Ford Sierra RS500 και μετά Sierra Cosworth και μετά Escort Cosworth, Subaru Legacy και μετά Impreza, Mitsubishi Galant και μετά Lancer EVO. Η πλειονότητα του κόσμου ξέρει κυρίως τις τρεις πρώτες «κυρίες», αλλά ξεχωρίζει τη μία και μοναδική Delta. Ένα αυτοκίνητο που ξαναέδωσε στα ράλι τη χαμένη αίγλη μετά την κατάργηση του Group B. Ένα αυτοκίνητο που συνέχισε το θρύλο της μάρκας, τόσο στους αγώνες όσο και στο δρόμο. Όμως, όπως λέει κι ένα παλιό άσμα, «ό,τι αρχίζει ωραίο, τελειώνει με πόνο». Η ιστορία της Lancia…

Η Lancia λοιπόν είχε καθιερωθεί στη συνείδηση των petrolheads ως μάρκα που προσέφερε συγκινήσεις, που έφτιαχνε αυτοκίνητα για οδηγούς κι όχι για επιβάτες, ως παγκόσμια πρωταθλήτρια στα ράλι παντός εδάφους. Τι έγινε και τελικά η φίρμα αυτή οδηγήθηκε στο κλείσιμο; Έφταιξε η διαχείριση; Έφταιξε ο ανταγωνισμός; Έφταιξε η «μαμά» FIAT που παραμέλησε το παιδί της; Έφταιξε η «αδερφή» Alfa Romeo που ήθελε να κρατήσει όλο το «Cuore Sportivo» για πάρτη της; Προσωπικά, πιστεύω πως δεν έχει σημασία τί ακριβώς έφταιξε. Σημασία έχει ότι η Lancia έχει περάσει στο πάνθεον των κατασκευαστών αυτοκινήτων, τόσο μέσα από τα κατορθώματά της όσο και μέσα από τις χοντρές γκάφες της.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτυχίας, η παλιά μου «ερωμένη», η κατάμαυρη Beta Coupe με τις χρυσαφένιες ζάντες και τα Pirelli των θείων μου που ανέφερα στην αρχή. Το μοντέλο αυτό, όσο όμορφο, γρήγορο και πετυχημένο ήταν στο θέμα της οδικής συμπεριφοράς, άλλο τόσο αποτυχημένο ήταν στο θέμα της κατασκευής. Έμεινε στην ιστορία ως «Το αυτοκίνητο που σκουριάζει πιο γρήγορα κι από τη σκιά του», από το κλασικό πλέον μόττο του μοναχικού καουμπόυ Λούκυ Λουκ. Ένα αυτοκίνητο που σκούριαζε από την πρώτη στιγμή που έβγαινε από τη γραμμή παραγωγής. Ένα αυτοκίνητο που μέσα σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, ήταν σαν ξυλεία που είχε δεχτεί επίθεση από τερμίτες. Ένα αυτοκίνητο που ανάγκασε τη βρετανική κυβέρνηση να απαγορεύσει την πώληση του μοντέλου αυτού στη Βρετανία για λόγους ασφαλείας, δείχνοντας ουσιαστικά την πόρτα της εξόδου από τη χώρα στη Lancia. Βέβαια, με την επιτυχία της Delta όλα αυτά ξεχάστηκαν και η Lancia δοξάστηκε ξανά, αλλά η ρετσινιά παρέμεινε στην πίσω πλευρά του μυαλού των αυτοκινητόφιλων. Όταν δε αποφασίστηκε να αποσυρθεί η Lancia από τους αγώνες και να αντικατασταθεί η «Βασίλισσα», η πλειονότητα των petrolheads έχασε πάσα ιδέα για τη μάρκα.

Και πώς να μην τη χάσει άλλωστε, όταν, έχοντας μεγαλώσει με Fulvia, Stratos, 037, S4 και Integrale, ξαφνικά βρίσκεται μπροστά σε μοντέλα τύπου Ypsilon και Delta τρίτης γενιάς, που προσωπικά θεωρώ ότι αποτέλεσε την ταφόπλακα της Lancia. Πώς να μη χάσει πάσα ιδέα, όταν από κατασκευάστρια παγκόσμιων πρωταθλητών, βλέπει τη φίρμα να μετατρέπεται άρδην σε κατασκευάστρια «κουβαδακίων» πόλης. Αναρωτιέμαι πόσος κόσμος κατάλαβε ποτέ πώς και πότε η Lancia κατάφερε και αυτοκαταστράφηκε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Βέβαια, τις ίδιες αυτοκαταστροφικές τάσεις μας είχε δείξει και η Alfa Romeo, αλλά ευτυχώς έγιναν κάποιες κινήσεις που την επανέφεραν στον ίσιο δρόμο. Και για να πω και την κακία μου, μάλλον τα αφεντικά της FIAT προτίμησαν να σώσουν τη μία από τις δύο αδερφές από το να χάσουν και τις δύο. Άποψή μου πάντα.

Η συνεργασία των FIAT με την Chrysler για να μη χρεωκοπήσουν και οι δύο κολοσσοί δε φαίνεται ικανή να επαναφέρει τη Lancia στην παλιά της δόξα. Βέβαια, δεν ξέρω κατά πόσο υπάρχει πλέον χώρος στην αυτοκίνηση για σπορ μοντέλα τύπου Delta ή Beta, με τη μετάλλαξη της αυτοκίνησης, αλλά πάντα θα υπάρχει χώρος στην καρδιά μας για μοντέλα αυτού του τύπου. Κι ας μη δουλεύουν σωστά όταν βρέχει. Κι ας σκουριάζουν πιο γρήγορα κι από τη σκιά τους. Lancia, πάντα θα σε αγαπάμε για τις «Γριές» που μας μάγευαν όταν ήμασταν μικροί και που μας σαγηνεύουν τώρα που μεγαλώσαμε…

Editor: Ματθαίος Μπλούφας

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα και τις δημοσιεύσεις μας!