Αφιέρωμα: 100 χρόνια “Little black dress”

Το αφιέρωμα μας για τα 100 χρόνια του “Little black dress”, είναι ουσιαστικά η ιστορία του πιο πολυσυζητημένου φορέματος!

Από τη Νάντια Γρινιεζάκη

Ακούγοντας κανείς για το Little black dress “μικρό μαύρο φόρεμα” , σίγουρα το πρώτο πράγμα που του έρχεται στο μυαλό είναι η Audrey Hepburn ως Holly Golightly στην ταινία “Πρωινό στο Tiffanys” (Breakfast at Tiffanys).

Εκεί, φορούσε το θρυλικό κοντό μαύρο φόρεμα, σχεδιασμένο από τον Givenchy και αποτέλεσε trend στα τέλη της δεκαετίας του ‘60, σε συνδυασμό με λευκά μαργαριτάρια.

Η ιστορία όμως αυτού του must have και all time classic κομματιού, είχε αρχίσει ήδη να γράφεται με χρυσά γράμματα στην ιστορία της μόδας. Από την “ιέρεια” της μόδας Coco Chanel, στα μέσα της δεκαετίας του 1920!

 

Στη δεκαετία του 1920

Το 1926 η Coco Chanel έφερε την επανάσταση στα τότε δεδομένα της μόδας, προτείνοντας το μαύρο χρώμα ως τάση στα μοντέρνα γυναικεία ρούχα. Καταφέρνει να το κάνει από ένα χρώμα άρρηκτα συνδεδεμένο με τη θλίψη και το συντηρητισμό, το χρώμα της αγάπης, της απόλυτης κομψότητας και της υψηλής αισθητικής. Έτσι, η Chanel δημοσίευσε την ίδια χρονολογία, εικόνες ενός μικρού, απλού, μαύρου πατρόν στην αμερικανική Vogue. Το ονομάζει το “Ford της Chanel”, καθώς το μοντέλο της Ford toy 1920 ήταν και αυτό “διαθέσιμο σε μαύρο χρώμα”.

Το μικρό μαύρο φόρεμα συνέχισε να είναι δημοφιλές και στην Μεγάλη Ύφεση, κυρίως λόγω του ότι ήταν λιτό, οικονομικό και παράλληλα κομψό. Η επίδραση του Χόλιγουντ στη μόδα βοήθησε στην δημοτικότητα του μικρού μαύρου φορέματος. Για πιο πρακτικούς λόγους όμως, καθώς οι σκηνοθέτες βασίστηκαν στα μαύρα ρούχα γιατί τα άλλα χρώματα δεν “έγραφαν” τόσο καλά στον τότε ασπρόμαυρο κινηματογράφο.

Στις δεκαετίες του ’40 και του ’50

Κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκόσμιου Πολέμου εξακολουθούν να αποτελούν μεγάλη τάση. Κυρίως, λόγω του ότι εκείνη την εποχή οι γυναίκες αναζητούσαν την ομοιομορφία στην γυναικεία ενδυμασία, καθώς έμπαιναν στον εργασιακό χώρο.

Tο «New Look» του Dior στη μεταπολεμική εποχή και η σεξουαλική συντηρητικότητα της δεκαετίας του 1950 καθιέρωσαν το μικρό μαύρο φόρεμα ως το σύμβολο της επικίνδυνης γυναίκας (femme fatale). Στο Hollywood οι μοιραίες γυναίκες εμφανίζονται συχνά με μαύρο φόρεμα σε αντίθεση με τις πιο συντηρητικές.

Στη δεκαετία του 1960

Η δεκαετία του 60 αποτελεί σημείο καμπής για το μικρό μαύρο φόρεμα, καθώς η νεότερη γενιά προτιμούσε γενικά το μίνι φόρεμα. Οι σχεδιαστές που ακολουθούσαν αυτή τη κουλτούρα μείωσαν ακόμα περισσότερο το μήκος του ρούχου. Δημιούργησαν σχισμές ή κοψίματα στη φούστα ή το μπούστο του φορέματος, χρησιμοποιώντας παράλληλα υφάσματα όπως τούλι ή δίχτυ.

Η επιστροφή του μικρού μαύρου φορέματος στη πιο κλασική του μορφή επανέρχεται τη δεκαετία του 1980. Αλλά συνεχίζεται ακόμα πιο δυναμικά στη δεκαετία του 1990. Πλέον η τάση του ήταν υπέρ της απλότητας και της κομψότητας, αποτελώντας ένα από τα πιο διαχρονικά hot trend. Μια από τις πιο φανατικές του υποστηρίκτριες ήταν  η Πριγκίπισσα Νταϊάνα της Αγγλίας. Που θεωρούταν και από τις πιο κομψές γυναίκες!

Από τότε, το μικρό μαύρο φόρεμα συνεχίζεται μέχρι σήμερα να έχει εξέχουσα θέση στην γυναικεία ντουλάπα, σε διάφορα σχέδια, μήκη και μεγέθη!

Επομένως, το μικρό μαύρο φόρεμα που έχει διανύσει σχεδόν εκατό χρόνια στο χώρο της μόδας, καταφέρνει να αποτελεί διαχρονικά μια safe και σικάτη επιλογή. Σε συνδυασμό με τα κατάλληλα αξεσουάρ μπορεί να φορεθεί όλες τις ώρες και σε όλες τις περιστάσεις.

Η Coco Chanel είχε πει λίγο πριν τον θάνατό της:

“Επέβαλα το μαύρο, και εξακολουθεί να είναι ισχυρό μέχρι και σήμερα”.

Για την ιστορία…

Το φόρεμα της Audrey Hepburn, δημοπρατήθηκε το 2006 και πωλήθηκε για £ 410.000, έξι φορές περισσότερο από την αρχική του εκτίμηση. Το μικρό μαύρο φόρεμα αποτέλεσε σήμα κατατεθέν και για άλλες διάσημες προσωπικότητες. Γνωστή με το παρατσούκλι “μικρό μαύρο σπουργίτι “ έμεινε και η Edith Piaf. Καθώς δεν μπορούσε να αποχωριστεί στις εμφανίσεις της το αγαπημένο της μαύρο χρώμα.